خودکشی با خوردن گچ محلول در اب

یکی از روش های نادر جهت خودکشی اقدام به خوردن گچ محلول در آب است که در صورت تأخیر در مراجعه، داخل دستگاه گوارش به جسم خارجی سفت تبدیل می‌شود و جهت خروج آن نیاز به لاپارتومی خواهد …

یکی از روش های نادر جهت خودکشی اقدام به خوردن گچ محلول در آب است که در صورت تأخیر در مراجعه، داخل دستگاه گوارش به جسم خارجی سفت تبدیل می‌شود و جهت خروج آن نیاز به لاپارتومی خواهد بود.

در این مقاله به یک مورد اقدام به خودکشی و درمان و پیگیری آن اشاره می‌گردد.

خودکشی مرگی است که بطور عمدی توسّط خود شخص حاصل می‌شود و ممکن است در ذهن باشد یا به عمل در آید . روش های مختلفی جهت خودکشی وجود دارد که یکی از آنها خودکشی با خوردن گچ ساختمان بصورت محلول در آب است .

گچ ماده‌ای است که جزء مواد با خاصیت سمی کم طبقه‌بندی می‌شود و باعث مسمومیت بطور ناچیز می‌گردد. مواردی از خوردن گچ بصورت پیکا در دوران بارداری مشاهده شده است که طبق مطالعات انجام شده روی مدل های حیوانی می‌تواند باعث کم خونی در مادر و کمبود وزن در نوزاد شود ولی بصورت روشی جهت خودکشی، منحصراً در کشور ایران گزارش شده است .

در بررسی مروری مقالات انجام شده در مجلات خارجی مورد مشابهی یافت نشد و در این گزارش به توضیح یک مورد خودکشی با محلول گچ در آب پرداخته می‌شود.

بیمار آقای ۴۸ ساله ای بود که بدلیل ملنا و حالت تهوع و استفراغ به دنبال خوردن غذا، تحت بستری قرار گرفت. مشکلات بیمار از ۲ هفته پیش به دنبال خوردن ۳ لیوان محلول گچ ساختمان با قصد خودکشی بصورت درد شکم و اسهال آبکی شروع شده است. درد بیمار حالت کولیکی داشته است و بیشتر به ناحیه اپیگاستر محدود بوده است و به جایی انتشار نداشته است. از حدود ۵ روز قبل از مراجعه بیمار دفع ملنا پیدا کرده است و با خوردن غذا دچار تهوع و استفراغ شده است.

بیمار سابقه عمل جراحی ندارد. از چند سال پیش بدلیل اختلال روانی دو قطبی تحت درمان بوده است و تا کنون ۱۱ مرتبه تحت بستری قرار گرفته بود و در حال حاضر تحت درمان با تری فلوپرازین، کاربامازپین و بای پریدن می‌باشد. بیمار سابقه ای از مصرف سیگار (۳۰ Pack-year) می‌دهد.

در معاینه اولیه فشار سانتی متر جیوه، سرعت ضربان قلب ۷۶ در دقیقه، سرعت تنفس ۱۶ در دقیقه و دمای ۶/۳۶ درجهٔ سانتی گراد دهانی داشت. از درد شکم بویژه در ناحیه اپیگاستر شاکی بود. در مشاهده اتساع نداشت در سمع BS بطور نرمال شنیده می‌شد. در لمس تندرنس و ریباند در شکم نداشت و توده ای بدست نمی خورد.

معاینهٔ سایر قسمت ها طبیعی بود و آزمایشات بیوشیمی و شمارش سلول خونی در محدوده طبیعی بودند. در گرافی شکم، نواحی رادیواپک مشاهده می‌شود و در گرافی قفسهٔ سینه هوای آزاد زیر دیافراگم وجود نداشت. در آندوسکوپی توده های گچ سفت و غیرقابل خروج مشاهده شدند.

پس از انجام اقدامات اولیه، بیمار بصورت الکتیو تحت عمل جراحی قرار گرفت و به دنبال گاستروتومی، سه تودهٔ گچ به ابعاد تقریبی ۷×۷×۷، ۳×۳×۵ و ۳×۳×۳ سانتی متر خارج شد و از یک ضایعهٔ زخمی معده بیوپسی گرفته شد و جدار معده ترمیم گردید.

در اکسپلور سایر قسمت ها، نکتهٔ پاتولوژیک یافت نشد. جواب بیوپسی گاستریت مزمن همراه با آتیپی راکتیو گزارش گردید. بیمار با حال عمومی خوب و دستور دارویی امپرازول و سوکرالفیت ترخیص و به متخصص گوارش و روانپزشک ارجاع گردید.

همانطور که ذکر شد. در بررسی مقالاتی که ما انجام دادیم، گزارشی از خودکشی با گچ محلول در آب در مقالات خارجی یافت نشد. در یک مطالعه که توسط دکتر یگانه در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد انجام شده است، تعداد ۴۰ بیمار بررسی شده‌اند. از این میان حدود ۶۰%، زن و بیشتر در گروه سنی ۱۰ تا ۱۹ سال بوده‌اند. اکثر بیماران فاقد علامت و نشانه بودند و بیشترین علامت درد شکم (۵/۴۲%) و بیشترین نشانه، لمس توده در شکم (۵/۱۷%) بوده است .

روش درمانی مناسب توصیه شده در مقالهٔ مذکور، شستشوی معده با محلول نرمال سالین با حجم بیش از ۲ لیتر در بدو ورود و سپس درمان محافظه کارانه می‌باشد. توصیه به شستشوی معده با محلول نرمال سالین بر این اساس است که در حضور نمک طعام، گچ کندگیرتر شده، دیرتر سفت می‌گردد .

در بیماران مذکور، ۷ نفر کاندید لاپاراتومی شده بودند که از این ۷ نفر فقط یک بیمار تحت شستشوی معده آنهم با مقادیر کمتر از ۲ لیتر نرمال سالین قرار گرفته بود و در بقیهٔ موارد، شستشوی معده انجام نشده بود.

بیماری که در این گزارش معرفی شد، ساکن تهران بود و مشکل روانی زمینه ای داشت و از نظر سن و جنس و زمان مراجعه و شکایت بالینی با موارد شایع ذکر شده در مقالهٔ فوق‌الذکر همخوانی نداشت.

وب سایت سید محمد رضا حکیمیان

(مجله دانشکده پزشکی-دانشگاه علوم پزشکی تهران-شماره۸-۱۳۸۴)

بیمارستان شریعتی – ۱۳۸۴

دکتر احمدرضا سروش (استادیار)، دکتر مهران نصر اصفهانی (دستیار)، دکتر محمدرضا حکیمیان (دستیار)، سپیده مدح خوان (کارورز)، سمیه عربزاده (کارورز)، رزانا کاظمی (کارورز)

جراحی عمومی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

بخش جراحی، بیمارستان الزهراء دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

منابع:

۱. Kaplan HI, Saddock B, Arab JA. Synopsis of psychiatry. ۸th ed. Baltimore: Williams and Wilkins ۱۹۹۸; p.۸۰۱.

۲. یگانه ر، رفیعی ن، کاظمی ۱. بررسی موارد گچ خوری به عنوان یک روش جدید و عجیب اقدام به خودکشی در استان لرستان. مجله علمی پزشکی قانونی. ۱۳۸۲، سال نهم، شماره ۳۰، ص ۸۹-۸۵.

۳. McGuigan MA. Guideline for the out-of hospital management of human exposures to minimally toxic substances. J Toxicol Clin Toxicol ۲۰۰۳; ۴۱(۷): ۹۰۷-۹۱۷.

۴. Grigsby RK, Thyer BA. Chalk eating in middle Georgia: a culture – bound syndrome of pical south Med J ۱۹۹۹۰۳۹; ۹۲(۲): ۱۹۰-۱۹۲.

۵. Efficts of geophagia (kaolin ingestion) on the maternal blood and embryonic development in the pregnant rat. J Nurt ۱۹۷۷; ۱۷(۱۱): ۲۰۲۰-۲۰۲۵.

۶. فامیلی ع. مصالح شناسی و تکنولوژی مواد. تهران، دانش، ۱۳۷۸، ص ۱۱۰-۱۰۵.