معماری سبز و افسانه ای, یادآور تصاویر سینمائی

سایت مخفی است برگرفته از Sculpture in the environment پیکره در محوطه یک سازمان هنری, زیست محیطی, معماری در شهر نیویورک است تنوع گسترده ای از خدمات طراحی, شامل ساختمان ها, فضاهای عمومی, چشم اندازها, تزئینات داخلی طرح های گرافیکی و محصولات صنعتی را ارائه می کند کار کردن بر روی انواع مختلف سوژه براساس فلسفه ای است که در آن کلیه هنرها به نحوی عمیق به هم مرتبطند در نهایت محصول نهائی هم چون یک فیلم سینمائی است

معرفی جیمز واینز و گروه سایت

سایت مخفی است برگرفته از Sculpture in the environment (پیکره در محوطه ...) یک سازمان هنری، زیست محیطی، معماری در شهر نیویورک است. تنوع گسترده‌ای از خدمات طراحی، شامل ساختمان‌ها، فضاهای عمومی، چشم‌اندازها، تزئینات داخلی طرح‌های گرافیکی و محصولات صنعتی را ارائه می‌کند. کار کردن بر روی انواع مختلف سوژه براساس فلسفه‌ای است که در آن کلیه هنرها به‌نحوی عمیق به‌هم مرتبطند. در نهایت محصول نهائی هم‌چون یک فیلم سینمائی است.گروه سایت خواستار وحدت هنر و معماری بود، نوعی معماری عملکردگرا که از روش‌های راست‌کیش مرسوم فاصله داشت؛ سایت توسط جمیز واینز تأسیس شد. جیمز واینز، متولد اوک پارک ایلینویز به سال ۱۹۳۲، در ابتدا مدت ده سال در رشته مجسمه‌سازی کار کرد و سپس در سال ۱۹۶۹ اقدام به تأسیس سازمان چندمنظوره سایت نمود. او فارغ‌التحصیل تاریخ هنر و هنرهای تجسمی دانشگاه سراکیوز است و به‌خوبی ارتباط هنرها را درک می‌کند.جیمز واینز از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ در مقام ریاست طرح زیست محیطی در مدرسه طراحی پارسونز در نیویورک منصوب شد. در خلال دوره تصدی‌اش در پارسونز موفق به دریافت کارشناسی معماری با گرایش نقد گردید.او در ژانویه ۱۹۹۱ استاد برجسته معماری در نیوکاسل برای دروس تحقیقات اجتماعی شد او هم‌اکنون رئیس مدرسه معماری دانشگاه پنسیلوانیا است.گروه سایت تحت نظر وی به نوآوری و مفاهیم جدید در معماری روی آورد. پروژه‌ها در سطح گسترده‌ای در مجلات حرفه‌ای و علمی ۲۵ کشور به چاپ رسیده و آثار معماری وی در بیش از ۱۰۰ موزه و نمایشگاه در امریکای شمالی، اروپا و آسیا به نمایش گذاشته شده است.از سال ۱۹۷۰ تاکنون وی در همایش‌هائی در زمینه هنر و طراحی محیط زیست در بیش از هزار، دانشکده و نشست‌های حرفه‌ای در پانزده کشور شرکت کرده و سخنرانی نموده است. دوره‌های ویژه‌ای را در دانشگاه نیویورک، مؤسسه پرات، نیواسکول، پارسونز، دانشگاه کورنیل، دانشگاه دارماوث دانشگاه دولتی نیویورک، دانشگاه ویسکانزین، اتحادیه کوپر، مدرسه معماری نیوجرسی، دانشگاه پنسیلوانیا آکادمی دوموس، پلی تکنیک میلان تشکیل داده است.جیمز واینز، جوایز متعددی در زمینه هنر تجسمی (از بنیاد پولیتزر، گوگنهایم، آکادمی آمریکا در رم و در زمینه‌ٔ طراحی صحنه تئاتر، از بنیاد فورد و در زمینه نگارش نقادانه در زمینه معماری توسط بنیاد گراهام و بنیاد کرس، و برای طراحی معماری و محیط زیست توسط شورای هنرهای ایالت نیویورک دریافت نموده است. جیمز واینز نویسنده چند کتاب بوده از جمله: ”معماری به‌مثابه هنر“ ۱۹۸۰ و ”عدم رعایت سبک معماری“ ۱۹۸۷ و همچنین ”معماری محیط زیست در عصر بوم‌شناسی“.او و گروه سایت به خاطر طراحی و اجرای فروشگاه‌های زنجیره معروف Best شهرتی جهانی به‌دست آوردند. بعدها با پروژه‌های معماری سبز به یکی از بزرگ‌ترین تئورسین‌های معماری پایدار تبدیل شدند. فضاهای موجود در طرح‌های وی هم‌چون سکانس‌های سینمائی انسان را به دنیای وهم و خیال رهنمون می‌کند و در هر نمائی خاطره‌ای پایدار در ذهن شکل می‌گیرد.در طی دهه گذشته جیمز واینز برای تبیین جایگاه معماری سبز بر مبنای زیباشناسی و تکوین محیط زیست با بناها و گسترش مکان‌های عمومی که نحوه کیفیت زندگی مردم را پیش برده و هویت مدنی ایشان را تقویت می‌نماید تلاش خستگی‌ناپذیری انجام داده‌اند.تمرکز فعلی او بر روی معماری سبز است. از مهم‌ترین شاخصه‌های پروژه‌های وی می‌توان از ترکیب بناها با مناظر، ایجاد نقش جدیدی بر هنرهای تجسمی در حفاظت از محیط زیست، نام برد.جیمز واینز همچنان به تحقیقات خود در زمینه معماری سبز، طراحی و تزئین داخلی و همایش‌های هنری در ایالات متحده آمریکا و اروپا ادامه می‌دهد.جیمز واینز و همکارانش در گروه سایت‌پنداری به هیچ دوره یا سبکی از معماری تعلق ندارند. آنها با یک معماری پیکره‌وار، جهان مدرن را به سمت و سوی طبیعی سوق دادند. گروه سایت‌گذار از پندار به پدیدار یا از مفهوم به مصداق را در آینه سبز طبیعی هم‌چون اساطیر افسانه‌ای به تصویر کشیده‌اند. هینچ نمونه و الگوئی در کار نیست. آنها در فروشگاه‌های زنجیره‌ای Best تمامی هنرها را به‌نحوی در اعماق معماری غرق کردند تا محیط زیست از معماری خاطره‌ای هر چند کوتاه اما خوش به یادگار بسپارد. به‌طوری‌که آندریاس پاپاداکیس می‌گوید: ”گروه سایت حوزه مفهومی جدیدی را به جهان معرفی کرد. آنها با نامیدن دی آرشیتکچر بر کارهای خود، دیالوگی ایجاد کردند که به‌جای تأثیرپذیری از محیط‌های سنتی به ایجاد فضاهای مصنوع جدید پرداختند.“برونو زوی در مقاله خود به نام ”اشعار ناتمام“ می‌گوید:”وقتی من کارهای گروه سایت را دیدم دو تفکر خاص به سرعت بر ذهنم خطور کرد یکی کاخ مانتواَ که در هال بزرگ آن نقاشی دیواری توسط جولیورومانو ترسیم شده بود که در آن معبدی با ستون‌های کورنتین و سنتوری و دیگر اجزایش را در حال ویرانی نشان می‌دهد و دیگری کفرگوئی گروه بی‌دینان کهن که در هر دو نوعی طعنهٔ طنزآمیز نهفته است.“ او دی آرشیتکچر را کلمه کلیدی جادوئی می‌داند که به‌طور منطقی به‌کارهای گروه سایت اطلاع می‌شود و در تمامی پروژه‌ها به وضوح دیده می‌شود. و البته هیچ شکی نیست که آنها کلمه فوق را به‌صورت یک معنی ضمنی طنز به‌کار می‌برند. دی آرشیتکچر نوعی جواب به حمایت عصر ما از بدگمانی و تنبلی است.برونو زوی کلمه بی‌پایان را به این علت به‌کار می‌برد که اکثر پروژه‌های گروه سایت حالت نیمه تمام دارند درست مانند بعضی از کارهای رنسانس هم‌چون کارهای میکل آنجلو. او معتقد است که گروه سایت تحت‌تأثیر دو معمار معروف بوده‌اند: یکی فردریش لاو اولمستد که متخصص مفاهیم شهری بود و دیگری معماری ارگانیک، فرانک لوید رایت، که البته این تأثیرپذیری شاید ناخودآگاهانه باشد. فلسفه آنها مطابق با فرهنگ اصیل آمریکائی است که همیشه قابل تغییر است و آنها در برابر پروژه‌های عظیم آمریکا، که توسط فیلیپ جانسون، s.o.m، یا ماساکی و... انجام می‌گیرد نوعی کار مینیاتوری انجام می‌دهند.به راستی راز نهفته در اعماق دی‌آرشیتکچر چیست؟ آیا واقعاً گروه سایت تنها یک معنی ضمنی و طنزگونه را ارائه داده‌اند، علاوه بر برونو زوی و آندریاس پاپاداکس، پیر ستنی در این زمینه می‌گوید: هیچ پروژه‌ای از کارهای گروه سایت نیست که مفهوم دی آرشیتکچر را آن چنان که جیمز وا نیز می‌گوید نداشته باشد، دی آرشیتکچر تجسم قابل لمس اما زودگذر است. و از طرف دیگر مروین تراچتنبرک و ایزابل هیمن، دی آرشیتکچر را نوعی عکس‌العمل شجاعانه و موکد بر ترس حاکم بر فلسفه مدرن و نسل دوم مدرنیسم می‌دانند که با دو روش ایجاد گردید: نخست چهره تاریخی رنگارنگ و دیگری چهره انتزاعی و چنین اذعان می‌دارند که کارهای گروه سایت نوعی روح تفکراتی همراه با طعنه‌ای تلخ به همراه دارد که از درون نسل دوم مدرنیسم بیرون زده است و ساختار و سازه را به سمت تزئینات تغییر داده است. نوعی احساس شعف و بازی همراه ابهام در کارهای آنها دیده می‌شود که شاید فراخوان تاریخی از باغ‌آرائی قرن هجدهم اروپا باشد. و علت آنکه تمامی مردم و هنرمندان کارهای گروه سایت را می‌پسندند آن است که پروژه‌های آن هم‌چون کارهای معروف از قبیل At+t، پورتلند، موزه اشتوتکارت، جنبه جدی و رسمی ندارد.و اما خود جیمز واینز و گروه سایت، دی آرشیتکچر را کلیات فلسفه خود دانسته و آن را نوعی انتقال سنت به نگاه جدید معماری و طراحی شهری می‌دانند و به‌جای تبعیت از نظریه تبعیت شکل از کارکرد، به رابطه محتوا و تأثیرات بیرونی آن بر بافت پرداخته و در عوض توسعه از درون به بیرون به روند توسعه از بیرون به درون می‌پردازند.گروه سایت در ادامه نسل دوم مدرن به یک معماری افسانه‌ای که با محیط زیست هماهنگ بوده و از گزافه‌گوئی، تنبلی و تقلید به دور است می‌پردازند.جیمز واینز گوئی نشانه‌های تصویری را در عصر یکنواختی و مرگ احساس به منصه ظهور رسانده است. هر نمائی از پروژه‌های وی گوئی تصویری سینمائی است که سرنوشت جادوئی یک نسل را به تصویر کشیده است. پنداری فیلم‌نامه رویائی سینمای علمی تخیلی است که در عرصه معماری کالبدی مفهومی یافته است.جیمز واینز در عصر نتوانستن به الگوئی منحصربه‌فرد و شاخص تبدیل گردید. از معماری پیکرتراشه به سمت معماری سبز و از آن به دنیای معماری پایدار رهنمون شد و اما در تمامی مراحل روح شعف و بازی مبهم که سراسر تصاویر دنیای سینمائی است را فراموش نکرد. او در اوج موفقیت همچنان یک معمار، طراح شهری، پیکرتراش، سینماگر و در یک کلمه، هنرمند ناب باقی مانده است و شاید تنها علت موفقیت وی اشراف گروه سایت بر تمامی هنرهای موجود است.گروه سایت با فروشگاه‌های زنجیره‌ای Best به جهان معماری معرفی گردید و امروز پروژه‌های معروفی هم‌چون پپسی کولا، جنرال میلز، اسواچ، MCA، مک‌دونالد و دیزی، نمایشگاه آمریکا در سال ۲۰۰۰ در آلمان را طراحی کردند. در این‌جا به بررسی و تحلیل برخی از پروژه‌های سایت می‌پردازیم.

---