شخـصـیـت هـای نمـایـشی در مـعـرفـی افـسردگـی انـد

درواقع هیچ‌کس بی‌شخصیت نیست، دانشمندان علوم روان ابعاد شخصیتی متعددی را شناسایی و نام‌گذاری کرده‌اند که هر انسانی یکی از آن خصوصیات را داراست اما اینها نشانه بیماری نیستند …

درواقع هیچ‌کس بی‌شخصیت نیست، دانشمندان علوم روان ابعاد شخصیتی متعددی را شناسایی و نام‌گذاری کرده‌اند که هر انسانی یکی از آن خصوصیات را داراست اما اینها نشانه بیماری نیستند بلکه هرگاه این صفات و خصایل از اندازه‌ای بگذرد و باعث دردسری برای شخص شود، اختلال شخصیت که یکی از بیماری‌های عمده روان‌پزشکی است، پدید می‌آید...

یکی از این اختلالات که کمتر بیمارگونه بودن آن را تشخیص می‌دهیم، اختلال شخصیت نمایشی است. فرد دارای اختلال شخصیت نمایشی خود را قهرمان قصه یا نمایشی پر احساس می‌بیند و با رفتار‌های جالب توجه همه را به خواندن این قصه یا دیدن این نمایش فرا می‌خواند. از این رو رفتارهایش چندان با زندگی واقعی که تا این اندازه هم پراحساس و هیجانی نیست تناسب ندارد. برای مثال ممکن است لحن کلامش شبیه مجری‌ها باشد یا برای تاثیر‌گذاری بیشتر، قیافه‌های کارتونی و فیلمی بگیرد یا احساسات بیش از اندازه که باتوجه به شرایط، سریع از این رو به آن رو می‌شود و عمق چندانی ندارد، نشان بدهد؛ مانند هنرپیشه‌ها آرایش کند و مانند فیلم‌های‌هالیوودی دست به اغواگری بزند. شخص نمایشی تلاش فراوانی برای در مرکز توجه بودن خواهد کرد و اگر شرایطی پیش بیاید که در حاشیه قرار بگیرد به شدت به هم خواهد ریخت و شاید با رفتارهایی چون تهدید و تظاهر به خودکشی یا تظاهر آگاهانه یا ناآگاهانه به بیماری سعی در جلب توجه کند. از آنجا که زندگی واقعا قصه یا نمایش نیست، این تلاش‌ها خیلی از اوقات به شکست خواهد انجامید و نتیجه این شکست‌ها افسردگی است. افسردگی یکی از مشکلات شایع در زندگی این افراد است. برخی از دانشمندان اعتقاد دارند این اختلال شخصیت در زنان شایع‌تر است و جنبه‌های وراثتی قوی‌ای دارد. درمان اصلی این اختلال روان درمانی طولانی‌مدت است گرچه ترکیب روان درمانی با دارو‌درمانی، اثربخشی آن را افزایش خواهد داد.

دکتر محمد دهقانی