محمدعلی صائب تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا عبدالرحیم
تولد و وفات: (۱۰۸۰-۱۰۸۶ - ... ) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
اصل خاندان وی از از تبریز و از اعقاب شمس‌‌‌‌‌الدین محمد شیرین …

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا عبدالرحیم
تولد و وفات: (۱۰۸۰-۱۰۸۶ - ... ) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
اصل خاندان وی از از تبریز و از اعقاب شمس‌‌‌‌‌الدین محمد شیرین مغربی تبریزی بود. در اصفهان به دنیا آمد. در روزگار جوانی دانش‌‌‌‌‌های ادبی و عقلی و نقلی را نزد استادان آن شهر فرا گرفت. خط را از عم خود ، شمس‌‌‌‌‌الدین تبریزی ، معروف به شیرین قلم ، آموخت. به مشهد و به مکه سفر کرد و مدت هفت سال نیز در هند به‌‌‌‌‌سر برد و دربار شاه جهان تقرب یافت. بعد از هفت سال سکونت در هند همراه پدر خود که برای دیدار وی به آنجا رفته بود ، به ایران بازگشت. در اصفهان مورد توجه شاه‌‌‌‌‌عباس ثانی قرار گرفت و به لقب ملک‌‌‌‌‌الشعرائی مفتخر شد. محضر او محل اجتماع اهل ادب و دوستداران سخن بود. در اصفهان در گذشت. در انتهای محله عباس‌‌‌‌‌آباد اصفهان ، در کنار نهر بزرگی به نام مادی نیاصرم (باغ بزرگی که در گوشه‌‌‌‌‌ای از آن چند قبر بالای سکوی خرابی از خاک قرار گرفته و قبر محمدعلی صائب نیز یکی از آنها است) دفن شد. وی به ترکی و فارسی شعر می‌‌‌‌‌گفت. او نمایندۀ کامل و مشهور سبک معروف به سبک هندی یا به تعبیری سبک اصهالنی است. از شاگردان معروف او: ملامحمد سعید اشرف ، جویای تبریزی ، خاضع و فطرت بوده‌‌‌‌‌اند. صائب خود شاگرد حکیم شفائی بود. کلیات اشعار او شامل: قصیده و غزل و مثنوی و است ، اما آنچه از شعر او مایۀ شهرت وی شده ، غزل است که قسمت اصلی و اکثر دیوان او را پدید آورده است. از آثار وی: "دیوان" شعر ، که تعداد ابیات آن را از بیست هزار تا صد هزار برآورزد کرده‌‌‌‌‌اند؛ منتخباتی از "دیوانش" تحت عناوین: "مرآت الجمال" ، "آرایش نگار" ، "میخانه" و "واجب‌‌‌‌‌الحفظ" ، مثنوی "قندهارنامه" ، که به امر شاه‌‌‌‌‌عباس ثانی در فتح قندهار سرود؛ "دیوان" شعر ، به ترکی؛ "سفینهٔبایض" ، منتخبی از اشعار شعرای عصر اول شعر تا زمان خویش.