۱۰ فیلمساز مستقل برتر جهان

این چهره های صاحب نام در طول سال های فعالیت خود کوشیده اند در فیلمسازی مستقل باشند و تاثیر زیادی بر نسل های بعدی خود گذاشتند

این چهره های صاحب نام در طول سال های فعالیت خود کوشیده اند در فیلمسازی مستقل باشند و تاثیر زیادی بر نسل های بعدی خود گذاشتند.

هالیوود معمولا توقع زیادی از کارگردانان ندارد، همین که بتوانند با داستان هایی خوش آب و رنگ تماشاگران را به سینماها بکشانند و سودآوری اثرشان را تضمین کنند تا تولید ادامه یابد، اغلب کافی است. در این بازار اما سینماگران مستقل هرچند نقش مهمی برعهده دارند اما درواقع تعداد اندکی از آنها می توانند چنان اعتماد هالیوود را برانگیزانند که بودجه فیلم هایشان را تامین کند و این کارگردانان از «اسپایک لی» گرفته تا «وودی آلن» همان چهره های تاثیرگذار هنر سینما هستند که امتحان پس داده اند و با سابقه ای که همه از آنها در ذهن دارند فیلم های تازه شان –حتی اگر با قواعد جاری سینمای سودآور چندان سازگار نباشد– اغلب مورد توجه قرار می گیرند. این کارگردانان که قواعد تازه خلق می کنند و افق های هنر هفتم را گسترش می دهند اغلب سینماگران پس از خود را نیز متاثر می کنند و تاریخ سینما را به پیش می رانند. در ذیل لیستی از مهم ترین کارگردانان پیشرو هالیوود به لحاظ تاثیرگذاری را به ترتیب می بینید. (منبع: آی اف سی فیلمز)

● فرانسیس فورد کاپولا

مهم ترین آثار؛ «اینک آخرالزمان»، «پدر خوانده ۲» و «دراکولا»

کارگردانان متاثر از او: «اولیور استون»، «برادران کوئن» و «برایان دی پالما»

اگر بخواهیم موثرترین و پیشروترین فیلم های ۱۰۰ سال اخیر را مشخص کنیم، پرد خوانده ها و اینک آخرالزمان بی تردید شایسته صدرنشینی این لیست هستند. کاپولا رویکرد سینما نسبت به فیلم های مافیایی را به کل تغییر داد و سینمای جنگ را از نو تعریف کرد و مهم تر از همه استاندارد فیلم های خوب را نزد سینماروها ارتقا داد.

● استنلی کوبریک

مهم ترین آثار: «ادیسه فضایی ۲۰۰۱»، «پرتقال کوکی» و «غلاف تمام فلزی»

کارگردانان متاثر از او: «کریستوفر نولان»، «دانکن جونز» و «دیوید لینچ»

کوبریک کارگردانی بود که همواره به سراغ چالش برانگیزترین موضوعات می رفت، از جنگ و عواقب و شرایط آن گرفته (در راه های افتخار و غلاف تمام فلزی) تا مسائل مربوط به خانواده (در «لولیتا» و «چشمان باز بسته») بزرگترین نوآوری او که برنده جایزه اسکار نیز شد، جلوه های ویژه فیلم «ادیسه فضایی ۲۰۰۱» و استفاده او از تکنیک «استدی کم» در فیلم «درخشش» بود.

● اسپایک لی

مهم ترین آثار: «کار درست را بکن!»، «مالکوم ایکس» و «فریب خورده»

کارگردانان متاثر از او: «لی دنیلز»، «جان سینگلتون»، «دی ریس»

لی هرچند همواره کارگردان پرحاشیه ای بوده است، اما حقیقت این است که خوب می داند چطور باید یک فیلم عالی و خوش ساخت را به تماشاگر تحویل بدهد، حتی وقتی که این فیلم ها چندان هم درآمدزا نیستند. فریب خورده و معجزه در سنت انا، هرکدام مورد انتقاداتی قرار گرفتند اما حتی تحت شدیدترین حملات باز هم هیچ منتقدی نمی تواند انکار کند که نحوه مواجهه لی با موضوعاتی از جمله نژادپرستی بی نظیر است.

● مارتین اسکورسیزی

مهم ترین آثار: «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین» و «رفقای خوب»

کارگردانان متاثر از او: «اسپایک لی»، «جان وو» و «پل توماس اندرسون»

اسکورسیزی در تمام آثارش از «راننده تاکسی» گرفته تا «آخرین وسوسه های مسیح» و «رفتگان» متخصص به چالش کشیدن تقابل دشوار مفاهیمی مانند مذهب، قدرت، طبقه اجتماعی و عواطف و جاه طلبی های انسانی است. نام او به عنوان کارگردانی در یادها ثبت شده که بدترین عذاب ها را بر سر قهرمانان نگون بختش نازل می کند تا بیننده عکس العمل انسانی او را در شرایط سخت به نظاره بنشیند.

● کاترین بیگلو

مهم ترین آثار: «استانه تاریکی»، «نقطه شکست» و «محفظه رنج»

کارگردانان متاثر از او: برادران «واچفسکی» و «مری هارون»

بیگلو کارگردان سرسخت و مستقلی است که با فیلم محفظه رنج جایزه اسکار بهترین کارگردانی را کسب کرد و تاریخ ساز شد، زیرا تاکنون هیچ زنی این جایزه را به دست نیاورده بود. کسب اسکار هرچند افتخار بزرگی بود اما تمام ماجرا نیست: سوای جنسیت کارگردان، کمتر کسی در پرونده اش فیلم هایی با تنوع و کیفیت فیلم های او دارد؛ تا آنجا که در میان کارگردانان خلاقیت، سبک و نوع نگاه او را می توان منحصر به خودش دانست.

● جیمز کامرون

مهم ترین آثار: «بیگانه»، «ترمیناتور ۲» و «آواتار»

کارگردانان متاثر از او: «مایکل بی»، «جی.جی.آبرامز»

کامرون مشهور است به خلاقیت هایی که خصوصا در بخش فنی از او سر می زند – دو فیلم او «تایتانیک» و «آواتار» هرکدام در صنعت سینما اتفاقی محسوب می شوند که مرزهای این هنر و اختیارات آن را گسترده تر کرده اند. به دشواری می توان از سینمای ۳۰ سال گذشته حرف زد بی آنکه سخنی از کامرون و آثارش به میان آورد. هرچند ممکن است بسیاری فکر کنند تکنولوژی های جدیدی نظیر «سی جی ای» از خلوص هنری سینما کاسته اند اما احتمالا رقم فروش حسادت برانگیز آثار کامرون را نمی توان انکار کرد.

● رابرت ردفورد

مهم ترین آثار: «مردم عادی»، «کویز شو»

کارگردانان متاثر از او: «کوئنتین تارانتینو»، «استیون سودبرگ» و «دارن آرنوفسکی»

بعید است کسی پیدا شود که منکر تاثیر شگفت انگیز ردفورد بر سینما – چه ورژن هالیوودی آن و چه سینمای غیرهالیوودی– باشد. ردفورد که پیش از آغاز کارگردانی در زمینه بازیگری پرونده درخشانی داشت (ازجمله یک نامزدی اسکار برای فیلم نیش) با فیلم مردم عادی، در دهه ۸۰ قدم به عرصه ساخت فیلم گذاشت. در توصیف خدمات او همین بس که «موسسه ساندنس» را بنیان گذاشت که به واسطه آن بسیاری از کارگردان های مستقل و با استعداد فرصت ساخت فیلم و معرفی شدن به جهان را یافتند. ردفورد در سال ۲۰۰۲ جایزه افتخاری اسکار را به خاطر خدماتش به هنر سینما دریافت کرد.

● اورسن ولز

مهم ترین آثار: «همشهری کین»، «خانواده شگفت انگیز امبرسون»

کارگردانان متاثر از او: «وس اندرسون»، «استنلی کوبریک» و «استیون اسپیلبرگ»

«همشهری کین» که کماکان در همه لیست های «بهترین»های قرن بیستم نامش جزو نامن های نخستین است از یک طرف بخشی از قوانین و استانداردهای سینمای قابل تامل و ارزشمند را بنیان گذاشت و از طرف دیگر مسیر حرفه ای پردست اندازی را برای ولز رقم زد. خلاقیت عجیب او بهترین فیلم های دورانش را شکل داده و روی پرده فرستادند. هرچند موفق نبودن او در کسب سرمایه لازم برای ساخت پروژه هایش مدتی او را از فیلمسازی بازداشت.

● وودی آلن

مهم ترین آثار: «انی هال»، «منهتن» و «نیمه شب در پاریس»

کارگردانان متاثر از او: «زاک براف»، «جن فاورو» و «کریستوفر گست»

آلن با سبک منحصر به فرد خود در استفاده از دیالوگ های صریح و اغلب بدون پیچیدگی و تعداد زیاد آثارش بسیاری از فیلمسازان معاصر با خود را به صورت ها و در زمینه های مختلف، تحت تاثیر قرار داد. فیلم های او اثبات این نظریه اند که برای ساختن اثری درخشان نیاز به بودجه های نجومی و استخدام خیلی عظیم بازیگران نیست. استفاده او از سبکی شبه مستند برای خلق کمدی نسل جدیدی از کمدی– مستندها و فیلم های دیالوگ محور را شکل داد که از چند دهه پیش تا به حال تولید آنها ادامه دارد.

● امی هکرلینگ

مهم ترین آثار: «تعطیلات اروپایی»، «بدون رد»

کارگردانان متاثر از او: «جودی اپاتو»، «کوین اسمیت» و «جان هاگس»

هکرلینگ در ۱۹۸۲ با فیلم نخست اش توانست قابلیت های کارگردانی خود را در قلمرو سینمای کاملا مردانه هالیوود به نمایش بگذارد و با فیلم های بعدی نظیر «ببین کی داره حرف می زنه» و «تعطیلات اروپایی» جایگاه خود را به عنوان کارگردانی پولساز در حوزه کمدی دهه ۸۰ کاملا تثبیت کرد.