یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
نفت و سیاست خارجی
نزدیک به نیمی از عمر صدساله نفت ایران در سازمان اوپک سپری شده است. اوپک در سال ۱۹۶۰ پایه گذاری شد و اکنون ۴۸ سال از فعالیت آن می گذرد. در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز ما تحت یک نوع تحریم نانوشته قرار گرفته بودیم که از سوی بسیاری از کشورهای دیگر اعمال می شد. به خصوص در رابطه با کشورهای منطقه و اوپک، این سازمان تنها جایی بود که امکان تعامل ما با کشورهای دیگر را برقرار کرده بود. سازمان اوپک که دارای تشکیلات بسیار پیچیده یی است حدود ۴۰ درصد از نفت خام جهان را عرضه می کند و این نفت به عنوان کالایی که به تنهایی می تواند ۱۳ درصد از تجارت جهان را به خود اختصاص دهد، مطرح است. از همین رو در سازمان اوپک ما شاهد تنوع رفتارهای سیاسی منبعث از موقعیت های هر یک از اعضا هستیم.
کشورهایی از خلیج فارس، آسیا، امریکای جنوبی و همچنین کشورهای عربی بسیاری در این سازمان به ایفای نقش می پردازند. عربستان سعودی به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده نفت اوپک تا اکوادور به عنوان کوچک ترین کشور تولیدکننده نفت در اوپک حضور دارند که تفاوت تولید آنان از چندمیلیون تا ۴۰۰ هزار بشکه نفت در روز است.
قطر یکی دیگر از اعضای اوپک است که دارای بالاترین درآمد سرانه در جهان است. نیجریه و اندونزی نیز به عنوان کشورهای اسلامی و غیراسلامی از ملاحظات خاص خود در اوپک برخوردار هستند. کشورهایی با تمایلات سیاسی ضد و نقیض مثل عربستان سعودی که روابط ویژه یی با امریکا دارند و سایر کشورهای دیگری که در طول سال های مختلف روابط پر فراز و نشیبی با غرب و امریکا داشته اند، در اوپک به ایفای نقش می پردازند.
اندونزی به عنوان کشوری که خود زمانی تولیدکننده نفت بود، اینک به یک واردکننده خالص نفت تبدیل شده است که تا سال ۲۰۰۹ به علت اتمام ذخایر نفتی اش از اوپک خارج می شود.
براساس یک تعریف نانوشته در اوپک همواره قدرت در دست بشکه های بیشتر است هر چند که تمامی کشورهای عضو اوپک از یک حق رای برخوردار هستند ولی میزان قدرت و تاثیرگذاری هر کشوری در اوپک را تعداد بشکه های نفت مشخص و معین می کند. روابط دوجانبه ما در اوپک می تواند روی سایر کشورهای دیگر در اوپک اثر بگذارد. در عین حال روابط دوجانبه ایران و عربستان سعودی به عنوان دو کشور اصلی و بزرگ در اوپک می تواند در جهت دهی تصمیمات اوپک بسیار تاثیرگذار باشد.
در حالی که عربستان سعودی بیشترین سهم تولید نفت اوپک را یعنی ۲۷ درصد در اختیار دارد و ایران نیز ۱۴ درصد از این سهم را دارد، اگر سایر کشورهای عضو اوپک بخواهند به ظرفیت تولید خود بیفزایند و سهم بیشتری را به دست بیاورند با مقاومت کشورهای برتر مثل عربستان و ایران مواجه می شوند.
در واقع کشورها مقید هستند که این سهم را نگه دارند به این دلیل که این وجهه به آنان کمک می کند تا از آن به عنوان منشاء قدرت و تاثیرگذاری در اوپک استفاده کنند. در سال ۱۹۸۷ عربستان سعودی و ایران به طور غیررسمی توافق کردند به دنبال دبیر کلی اوپک نباشند و به عنوان قدرت های پشت پرده حضور داشته باشند تا مجبور نشوند سخنانی بگویند که بار سیاسی داشته باشد. اما در سال های اخیر ایران همواره به دنبال گرفتن جایگاه دبیر کلی بوده است.
در واقع بخشی از دیپلماسی نفتی در ایران در طول ۳۰ سال اخیر در سازمان اوپک شکل گرفته، طراحی شده و اعمال شده است.
دکتر فریدون برکشلی
چکیده یی از سخنرانی دکتر فریدون برکشلی رئیس سابق امور اوپک و روابط بین الملل در دهه ۶۰ در وزارت نفت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
امیرعبداللهیان حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم دولت سیستان و بلوچستان جنگ انتخابات مجلس شورای اسلامی حجاب مجلس افغانستان حسن روحانی
ایران سیل تهران هواشناسی شهرداری تهران بارندگی سازمان هواشناسی باران فضای مجازی آتش سوزی هلال احمر آموزش و پرورش
مسکن بانک مرکزی دلار قیمت خودرو قیمت دلار قیمت طلا تورم ارز سهام عدالت بازار خودرو حقوق بازنشستگان ایران خودرو
مسعود اسکویی ایتالیا صدا و سیما تلویزیون بی بی سی دفاع مقدس مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل جنگ غزه حماس روسیه آمریکا انگلیس اوکراین نوار غزه ایالات متحده آمریکا جنگ اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان لیگ برتر رئال مادرید باشگاه استقلال جواد نکونام بازی علی خطیر باشگاه پرسپولیس بایرن مونیخ
اینستاگرام خواب آیفون دیابت اپل ناسا عکاسی تبلیغات موبایل گوگل
سلامت کبد چرب فشار خون گرما