معضلی به نام خط دفاعی

مشكل خط دفاعی تیم ملی موضوع تازه ای نیست به نظر من تنها مشكل تیم حاضر در جام چهاردهم از لحاظ دفاعی,فقط خط دفاعی نیست تیم باید حمل یا دفاع كند و در درجه اول باید با توجه به بضاعت تیم سیستمی طراحی شود تا بتواند با شناخت نقاط ضعف و قدرت تیم بتواند یكنواختی در پیكر تیم ایجاد كند

● تیم ملی و جام چهاردهم

مشكل خط دفاعی تیم ملی موضوع تازه ای نیست. به نظر من تنها مشكل تیم حاضر در جام چهاردهم از لحاظ دفاعی،فقط خط دفاعی نیست. تیم باید حمل یا دفاع كند و در درجه اول باید با توجه به بضاعت تیم سیستمی طراحی شود تا بتواند با شناخت نقاط ضعف و قدرت تیم بتواند یكنواختی در پیكر تیم ایجاد كند. مثلا دفاع از كجا آغاز شود. از زمین حریف خط میانی یا دفاع در زمین خودی كه بر اساس قدرت تیم مقابل و داشته های هر تیمی توسط كادر فنی بخصوص سر مربی تعیین شود. وظیفه هر فرد بمحض از دست دادن توپ چیست؟ وظیفه سایر بازیكنان با توجه به نزدیكی و دوری از یار صاحب توپ حریف چیست؟ اولین نكته حمایت از یار صاحب توپ خودی در هنگام حمله و دفاع از مالكیت توپ است.

بنا براین باید با تعریف مثلث یا مربع هایی در نقاط مختلف زمین امكان حفظ توپ توسط یار خودی و تیم فراهم شود و دومین نكته حمایت از یار خودی در مواجهه با یار صاحب توپ حریف است كه در صورتی كه مدافع ما دریبل خورد امكان دور گیری و فضا سازی از یار حریف سلب شود. سومین نكته شناخت نقاط حساس و كور دفاعی است و راه مقابله با حریف پوشش این نقاط با جایگیری مناسب است. نقش هافبك های دفاعی در تیم ها پر نمودن خلاء های سیستماتیك و لحظه ای بخصوص در مقابل محوطه حریمه است. سالهاس كه پس از خروج محمد خانی و پنجعلی یك خلاء آشكار و یا به عبارت دیگر نقطه ضعف نمایانی در تیم ملی ما مشهود است.

تا آنجا كه بیاد می آورم آقای بلازویچ رحمان رضایی را بخاطر سرزنی و روحیه مبارزه جویی وی از خط حمله به خط دفاع آورد و تجریه موفق آن سالها نشان داد كه نظرش بسیار صائب و خوب بود ولی رحمان در نقش یك مدافع سرزن و یاركوب بسیار سازنده و موثر بود و با خروج مدافعین با تجریه و مدیر در میانه دفاع كمبود ها بارز شد بطوریكه در طول این سالهای مدید ما هرگز یك مدافع مدیر كه بتواند خط دفاع را سامان داده و فرماندهی كند. این مهمترین نقطه ضعف رحمان و تیم فعلی است بطوریكه همه تیم ها متوجه شده اند كه هرگاه بتوانند از میان دفاع ما هجوم ببرند موفق ترند تا از كناره ها.

در بین بازیكنان فعلی خصوصیات بسیار مثبتی در بازی حسینی مشاهده می شود و پیش بینی من این است كه در سالهای آینده حسینی می تواند این خلاء را پر كند. عقیلیدر باشگاه خود و جام قهرمانان آسیا و نیز در معدود بازی های بكار گرفته شده نشان داد كه باروحیه ای مثال زدنی قادر ست با قدری تجربه ملی و ممارست حلقه مفقوده خط دفاعی ایران باشد. بنابراین آقای قلعه نویی با میدان دادن به عقیلی می تواند روند این پروسه را تسریع كند. پس ضرورت ایجاب می كند كه در حال حاضر و هرچه سریعتر

الف) وظایف تك تك بازیكنان تیم در هنگام دفاع تدوین و تمرین شود تا تیم بتواند بهتر دفاع كند. وظیفه هر بازیكنی كه توپ را از دست می دهد می تواند بازگشت به نقطه یا فضایی تعیین شده باشد و یا آنكه باید بسرعت به یار حریف صاحب توپ حمل كند تا قدرت بازی سازی از تیم مقابل گرفته شود. این بسته به سیستم و تفكر سر مربی دارد.

ب) عقیلی بجای رحمان مورد آزمایش قرار گیرد. مثلا در بازی مقابل مالزی. این كار دو حسن دارد اول آنكه بازیكنان به استراحت می پردازند و كمتر خسته می شوند. دوم آنكه اعتماد به نفس و احساس مفید بودن در یاران ذخیره دمیده می شود. به نظر نگارنده بزرگترین تنبیه و انگیزه كشی روی نیمكت نشستن است. بسا بازیكنان بزرگ كه با نیمكت نشینی از صحنه میادین حذف شدند.