فضیلت بی انتهای ماه مبارک رمضان

ماه رمضان ماه خداوند, ماه نزول قرآن و از شریف ترین ماه های سال است

ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود و عبادت در یکی از شب‌های آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛ روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار‌گرفتید. در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.

پس با نیت‌های درست و دلی پاکیزه،‌ پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»

آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.

ماه مبارک رمضان ماه میهمانی و ضیافت الله ، ماه نزول قرآن ( که قرآن خود رحمتی است بزرگ ) ، ماه تلاوت قرآن و آشنایی با علوم و احکام اسلامی است ، ماه عبادت و نماز و دعا (احیا و شب زنده داری و شب قدرش بهتر از هزار ماه است ) ، ماه غفران الهی ( آمرزش گناهان و نجات از آتش دوزخ ) ، ماه خودسازی و تهذیب ( دوری از کینه و بخل و حسد ،دروغ ،ریا و...) ، ماه تمرین صبر و بردباری و تقویت اراده و اخلاص ، ماه شفا از امراض جسمی و روحی ( نردبان تعالی و تلطیف روح و سکوی پرواز به‌سوی پاکی‌ها و ارزش و کشتی نجات از امواج فتنه ها ، دوری از گناه ، نفاق ، تفرقه ، شرک و کفر و دوری از دنیا طلبی) و ماه صدقه و خیرات و همدردی با مستمندان و گرسنگان است .ماه الهی زیستن و آبرومندانه زندگی کردن ، ماه اندیشیدن و تعقل و تفکر و کسب رضایت و معرفت الهی و شکوفاسازی کامل استعدادهای معنوی و پرورش شخصیت اخلاقی و ایمانی و رسیدن از قوه به فعل و از نقص به کمال و مهاجرت از خودپرستی به حقیقت پرستی و کوچ از منزل نفس به منزلت حق و در یک جمله رسیدن به کمال حقیقی و انسان کامل شدن است.

روزه فواید جسمی و روحی فراوان دارد، شفا بخش جسم و توان بخش جان است، پاک کننده آدمی از رذایل حیوانی، در ساختن فرد صالح و اجتماع بسامان بسیار موثر است، در تهذیب و تزکیه نفس و رهاندن انسان از روزمرگی و واماندگی در نیاز های تن تأثیر بسزایی دارد. فواید طبی و بهداشتی روزه که از سودمندیهای کوچک این فریضه انسان ساز است به حدی است که شاید نیاز به توضیح و تکرار نداشته باشد و بیشتر مردم کم و بیش از آن آگاهند. ما به اختصار به گوشه ای از این فواید انسان ساز اشاره می‌کنیم: معده و دستگاه گوارش از اندام پرکار بدن آدمی است، با سه وعده غذا که معمول مردم است؛ تقریباً در همه ساعات دستگاه گوارش به هضم و تحلیل و جذب و دفع مشغول است. روزه باعث می‌شود از یکسو این اعضا استراحت کنند و از فرسودگی مصون بمانند و نیروی تازه ای بگیرند و از سوی دیگر ذخایر چربی که زیانهای مهلکی دارند تحلیل رفته و کاسته شوند. در روایات اسلامی حتی به فواید جسمی روزه نیز تصریح شده تا برخی از سست عنصران، اگر نه با ایمان کامل لااقل با توجه به فواید بهداشتی روزه این فریضه ثمر بخش را بجای آورند و از سودمندیهای گوناگون آن در حد خود بهره ور شوند. پیامبر گرامی اسلام در همین رابطه فرموده اند: «صوموا تصحوا» روزه بگیرید تا سالم بمانید.

و نیز در روایات بسیاری پیشوایان گرامی اسلام فرموده اند: « معده آدمی خانه بیماریهای اوست و پرهیز از غذا درمان آن است.»

بدیهی است آن‌گاه فواید بهداشتی روزه بهتر به دست می‌آید که روزه دار امساک روز را با زیاده روی در شب تلافی نکند، که پر خوری خود موجب زیانهای چشمگیری برای دستگاه گوارش است.

با پیشرفت دانش پزشکی، برخی از پزشکان و متخصصان دریافته اند که امساک از خوردن و آشامیدن، عالی ترین روش درمانی است.