صفات نیک ما و عیب‌های دیگران!

انسان‌ها وقتی بر روی زمین راه می‌روند، با یک سبد در جلو و یک سبد در پشت هستند. در سبد جلو صفات نیک خود را می‌گذاریم و در سبد پشتی عیب‌های خود را نگاه می‌داریم.
در طول روزهای زندگی، …

انسان‌ها وقتی بر روی زمین راه می‌روند، با یک سبد در جلو و یک سبد در پشت هستند. در سبد جلو صفات نیک خود را می‌گذاریم و در سبد پشتی عیب‌های خود را نگاه می‌داریم.

در طول روزهای زندگی، چشمان خود را بر صفات نیک خود می‌دوزیم و فشارها را در سینه‌مان حبس می‌کنیم. در همین زمان بی‌رحمانه در پشت سر همسفرمان که پیش روی ما حرکت می‌کند، تمامی‌ عیوب او را می‌بینیم. بدین گونه است که درباره خود بهتر از او داوری می‌کنیم، بی‌آنکه بدانیم کسی که پشت سر ما راه می‌رود، به ما به همین شیوه می‌اندیشد.

پس ای خدای بزرگ به من کمک کن که هر وقت خواستم درباره راه رفتن دیگری قضاوت کنم، قدری با کفش‌های او راه بروم...