جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

اوباما رئیس جمهوری روشنفکر یا بازیچه دست پنتاگون


اوباما رئیس جمهوری روشنفکر یا بازیچه دست پنتاگون

گوش سپردن به ژنرال ها یا مردم

در حالی که دولت باراک اوباما تلاش می‌کند این موضوع را به اثبات برساند که قصد و خواسته‌اش خروج نیروهای نظامی آمریکا از خاک افغانستان و عراق است، ولی حضور نظامی آمریکا در جهان اسلام گسترش یافته و همین مساله افزایش تنش‌ها و شعله‌ورتر شدن دشمنی‌ها را در پی داشته است. گذر زمان نشان داد وعده اوباما برای گشودن صفحه‌ای جدید با جهان اسلام براساس احترام و منافع متقابل، در واقع اظهاراتی تو خالی بیشتر نبوده است. این موضوع زمانی نمود بیشتری پیدا می‌کند که روشن شود هدف از عقب‌نشینی نیروهای رزمی از عراق، انجام عملیات‌های مشابه در افغانستان است. در واقع آمریکا به جای خارج کردن نیروها از منطقه فعالیت نظامی، آنها را از مکانی به مکان دیگر منتقل کرده است.

هم‌اکنون بیش از ۱۴۰ هزار نیروی نظامی خارجی در ۴۰۰ پایگاه در خاک افغانستان حضور دارند. اما یک دهه پس از حمله به این کشور و یک سال پس از اتخاذ راهکاری جدید در مورد پاکستان و افغانستان، افزایش شدت و وسعت جنگ نشان می‌دهد آمریکا در انجام راهکار خود برای مبارزه با شبه نظامیان شکست خورده است.

شکست کامل نظامی و سیاسی در مکان‌هایی همچون مرجاه در استان هلمند، ماموریت نظامی نیروهای آمریکایی در این کشور را بیش از پیش پیچیده‌تر کرده است. اما رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا، مایک مولن رئیس ستاد مشترک نیروهای نظامی و ژنرال دیوید پترائوس فرمانده نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان، بر این موضوع تاکید دارند که اولویت آنها به سرانجام رساندن کار است. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا وعده‌های پیشین رئیس‌جمهور آمریکا برای خروج از افغانستان تا اواخر سال آینده محقق خواهد شد یا خیر؟

ژنرال‌های آمریکایی و عراقی می‌گویند خروج کامل نظامیان آمریکایی از خاک عراق تا اواخر سال آینده انجام خواهد شد، ولی در این میان افرادی همچون ژنرال ابوبکر زیباری عقیده دارند نیروهای آمریکایی باید بیش از یک دهه دیگر در این کشور باقی بمانند. از آن گذشته، علاوه بر این تصمیم وزارت خارجه آمریکا مبنی بر استخدام ۷ هزار نیروی نظامی خصوصی دیگر در عراق در واقع دلیلی بر نظامی‌تر شدن حضور دیپلماتیک این کشور در منطقه خواهد بود، در حالی که تا ماه آینده حدود ۵۰ هزار سرباز آمریکایی در بیش از ۱۰۰ پایگاه نظامی حضور خواهند داشت.

از سوی دیگر طبق گزارش‌هایی که بتازگی به چاپ رسیده، دولت اوباما عملیات و جنگ سری خود در جهان اسلام را افزایش داده که استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین نمونه‌ای از این موارد است. بسیاری از این عملیات‌ها توسط سیا انجام می‌شود و به گفته روزنامه نیویورک تایمز می‌توان سیا را سازمانی شبه نظامی نامید. طبق گزارش این روزنامه عملیات‌های سیا در الجزایر، مراکش، لبنان، عربستان سعودی، سومالی، سودان، کنیا، پاکستان، تاجیکستان و یمن افزایش یافته است. حملات نظامی آمریکا در پاکستان و یمن این هشدار را می‌دهد که امکان دارد همچون دولت بوش که آمریکا را در باتلاق عراق و افغانستان گرفتار کرد، دولت اوباما نیز آمریکا را با ۲ کشور دیگر منطقه درگیر کند.

متاسفانه به‌رغم شکست‌های مداوم و هزینه‌‌بر نظامی آمریکا، واشنگتن همچنان بر استفاده از قدرت نظامی به‌منظور تحمیل خواسته‌های سیاسی خود اصرار می‌ورزد. شکست مفتضحانه آمریکا در عراق و افغانستان، محدودیت‌ نیروهای نظامی ابر قدرت‌ها در پیروزی جنگ در سایر کشورها را بیش از پیش نمایان کرد و نشان داد که مقابل اشغال کشورهای شرقی از سوی کشورهای غربی تنها باعث افزایش آشوب‌ها و ضعیف‌تر شدن دولت‌ها می‌شود. هم‌اکنون علاوه بر صدها پایگاه نظامی آمریکا در عراق و افغانستان، این کشور در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا حدود ۷۰۰ پایگاه نظامی دارد.

در واقع واشنگتن سال‌هاست که به جای خروج نیروهای نظامی خود از خاک دیگر کشورها، آنها را تنها از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌کند. پس از پایان جنگ جهانی دوم و طی ۶ دهه، آمریکا در ۳ جنگ کره، ویتنام و عراق حضور داشته و حقایق موجود نشان می‌دهد نتیجه‌ای جز شکست و از بین بردن وجه بین‌المللی آمریکا نداشته است.

در این میان برخی اوباما را فردی روشنفکر می‌دانند که هیچ تمایلی به سمت نظامی شدن ندارد. از طرف دیگر برخی اوباما را مهره‌ای می‌دانند که تنها بازیچه‌ای در دست سران قدرت در پنتاگون است. با تمام این اوصاف هنوز عده‌ای هستند که امید دارند اوباما بتواند بتدریج تعداد نیروهای نظامی آمریکایی در اقصا نقاط دنیا را کاهش دهد.

نکته مثبت اینجاست که بسیاری از آمریکایی‌ها ترجیح می‌دهند سران این کشور بیشتر بر اداره کشور خود تمرکز داشته باشند و از دخالت نظامی در دیگر کشورها پرهیز کنند. به هر حال اقتضای دموکراسی این است که به جای ژنرال‌ها و قوای نظامی، مردم و نمایندگان سیاسی‌شان حرف آخر را می‌زنند.

منبع: الجزیره انگلیسی