پیمان لندن و تعیین سرنوشت ملل در غیاب آنها (در این روز ۱۶ جولای)

۱۶ ژوئیه سال ۱۸۴۰، پیمان لندن كه سه روز پیش از این (۱۳ ژوئیه) میان آلمان (پروس)، اتریش و روسیه، فرانسه و انگلستان در مورد تنگه های تركیه (بسفر و داردانل) به امضا رسیده بود انتشار …

۱۶ ژوئیه سال ۱۸۴۰، پیمان لندن كه سه روز پیش از این (۱۳ ژوئیه) میان آلمان (پروس)، اتریش و روسیه، فرانسه و انگلستان در مورد تنگه های تركیه (بسفر و داردانل) به امضا رسیده بود انتشار یافت. این پیمان به زیان روسیه یكی از امضا كنندگان آن و ناقض عهدنامه سال ۱۸۳۳ روسیه و عثمانی معروف به پیمان "خونكار اسكله سی" بود.

طبق پیمان لندن، در زمانی كه عثمانی در صلح بسر می برد، تنگه های یاد شده كه میان دریاهای سیاه و اژه قرار دارند باید به روی كشتی های جنگی همه كشورها بسته باشند. این پیمان با تلاش هفت ساله وزیرخارجه وقت انگلستان كه نمی خواست روسیه از امتیاز ویژه استفاده از این تنگه ها برخوردار باشد به امضاء رسید.

به موجب پیمان " خونكار اسكله سی" عثمانی موافقت كرده بود كه این دو تنگه تنها به روی كشتی های جنگی روسیه باز باشد. در سراسر قرن ۱۹، قدرتهای اروپایی هر كار كه می خواستند با ملل دیگر انجام می دادند و سرنوشت ملل ضعیف در اطاقهای در بسته در لندن، پاریس، برلن، وین و سن پترزبورگ تعیین می شد.