چهار راه تغییرات

تجربه نشان داده, پس از برگزاری هر انتخابات, می توان شمایی کلی از تغییرات پیش روی دستگاه ورزش را به تصویر کشید که نتایج انتخابات کمیته ملی المپیک در آن خصوص تاثیر مستقیم دارد چرا که آنهایی که قرار است مجدداً در راس فدراسیون های ورزشی قرار گیرند, از دایره حاضرین در هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک خارج نمی شود و یا بعضاً به این جمع وارد می شوند و آنهایی که رفتنی هستند, به این حوزه وارد نمی شوند

تجربه نشان داده، پس از برگزاری هر انتخابات، می‌توان شمایی کلی از تغییرات پیش روی دستگاه ورزش را به تصویر کشید که نتایج انتخابات کمیته ملی المپیک در آن خصوص تاثیر مستقیم دارد چرا که آنهایی که قرار است مجدداً در راس فدراسیون‌های ورزشی قرار گیرند، از دایره حاضرین در هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک خارج نمی‌شود و یا بعضاً به این جمع وارد می‌شوند و آنهایی که رفتنی هستند، به این حوزه وارد نمی‌شوند.

از سویی دیگر پس از انتخابات کمیته ملی المپیک، همواره تغییرات گسترده در فدراسیون‌هایی اتفاق می‌افتد که چهار سال ریاست‌شان به اتمام رسیده است و در واقع طی ۴ ماه انتهایی سال جاری یک رشته تغییرات گسترده در فدراسیون‌ها اتفاق خواهد افتاد که دامنه آن به ماه‌های نخست سال آتی نیز خواهد کشید.

در این چهارچوب می‌بایست تا انتهای سال جاری انتخابات فدراسیون‌های نجات غریق،‌هاکی، گلف، تکواندو، بوکس، قایقرانی، بدمینتون، شنا و شیرجه و واترپولو، تیراندازی، شمشیربازی، تنیس، اسکی، جانبازان و معلولین، شطرنج و ناشنوایان برگزار شود که البته برگزاری تمامی‌آنها به نحوه برنامه‌ریزی سازمان ورزش و نوع تغییراتی که قرار است در این فدراسیون‌ها برگزار شود، نیز مربوط می‌شود و بدین سبب امکان دارد، انتخابات برخی از این فدراسیون‌ها به سال آتی نیز موکول شود.

برای این تغییرات چهار روش وجود دارد که نخستین روش آن برگزاری مجمع و تغییر رئیس فدراسیون با رای اعضاء مجمع است که کم دردسرترین راه برای سازمان ورزش است. در کنار این روش، برای روسای فدراسیون‌هایی که امکان رای آوردنشان در دور جدید فراهم است، این روش نیز وجود دارد که با پایان دوره چهارساله مدیریت‌شان، برای دیگری حکم سرپرستی صادر شود و وی امور آن مجموعه را برای دوره شش ماهه بدست گیرد و با انجام تغییراتی در مجمع عمومی‌فدراسیون، زمینه لا‌زم برای آوردن رای در انتخابات را مهیا سازند. ‌

از این میان، علی الظاهر مصطفی میرسلیم رئیس فدراسیون نجات غریق، عیسی اسحاقی رئیس فدراسیون گلف، احمد ناطق نوری رئیس فدراسیون بوکس، مهدی کرباسیان رئیس فدراسیون بدمینتون، عیسی ساوه شمشکی رئیس فدراسیون اسکی، محمود خسروی وفا رئیس فدراسیون جانبازان و معلولین، علی اصغر‌هادی زاده رئیس فدراسیون ناشنوایان می‌مانند و چهار سال دیگر با سازمان ورزش همکاری خواهند داشت.

اما در سایر فدراسیون‌ها،‌هاشمی سرپرست فدراسیون تیراندازی، ملک زاده سرپرست فدراسیون اسکواش و عسگری سرپرست شمشیربازی، نیز در مجمع انتخاباتی با رای اکثریت کرسی ریاست را در اختیار خواهند گرفت تا بحث بر سر رفتن سید محمد پولا‌دگر رئیس فدراسیون تکواندو با جایگزینی احتمالی به نام‌هادی ساعی، علیرضا خروشی رئیس فدراسیون تنیس، ابراهیم مداحی رئیس فدراسیون شطرنج و وحید مرادی رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپولو با جایگزینی احتمالی به نام عباسعلی گائینی با جدیت مطرح شود که اشخاص فعلی یا در مجمع عمومی رای نخواهند داشت و یا سرپرستی بعد از پایان دوره قانونی مسئولیت برای دوره‌ای شش ماهه جای آنها را خواهد گرفت و امور را تا ریاستش پیش خواهد برد. ‌

البته بحث خداحافظی شفیع رئیس فدراسیون‌هاکی و یا تغییر جایگاهش به راس فدراسیون تنیس و همچنین تغییر احمد دنیامالی رئیس فدراسیون قایقرانی پیش از مجمع عمومی یا در مجمع انتخاباتی نیز مطرح می‌شود که به نظر می‌رسد هنوز به قطعیت نرسیده باشد.

اما دو روش دیگر نیز برای تغییر روئسای فدراسیون‌ها وجود دارد که بعید به نظر می‌رسد در فصل تغییرات ناکارآمد جلوه کند؛ یکی روش استعفاء است و دیگر روش برکناری است که البته برخی اوقات برکناری تن‌پوش استعفاء به خود می‌گیرد. ‌

در فدراسیون وزنه‌برداری، استعفاء افشارزاده پس از مسابقات جوانان امری قطعی تلقی می‌شود که احتمالا‌ً با سرپرستی حسین رضازاده همراه خواهد شد. در ترکیب جدید فدراسیون وزنه برداری حوزه اختیارات برانوش نیک بین نایب رئیس فدراسیون افزایش خواهد یافت و یک دبیر قدرتمند نیز وارد مجموعه خواهد شد تا رضازاده مستمراً با امور فدراسیون آشنایی بیشتری یابد و مدیریت این فدراسیون بزرگ را با تسلط کامل برعهده گیرد. البته گفته می‌شود برای حضور رضازاده همچون بحث حضور ساعی در راس فدراسیون تکواندو مقاومت‌هایی از سوی برخی ساکنین ساختمان سئول صورت می‌پذیرد اما شواهد و قرائن از تحقق این مسئله حکایت دارد.

محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال، عزالدین حیدری رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی و پورعلیفرد رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش‌اندام نیز جزو گزینه‌هایی هستند که امکان قرار گرفتنشان در پروسه تغییرات، حتی با راه‌های سوم و چهارم نیز وجود دارد و از هم اکنون گزینه‌هایی برای تصدی این فدراسیون‌ها مطرح می‌شوند که تا قوت گرفتن این مسائل، باید از ذکر نام این اشخاص پرهیز کرد.

در این میان یزدانی خرم نیز همچنان با خطر تغییرات روبرو است اما آیا سازمان ورزش هزینه تغییر رئیس فدراسیون کشتی را خواهد پرداخت یا یزدانی‌خرم در این شش ماهه باقی مانده از دولت نهم نیز در راس مجموعه خود باقی خواهد ماند؟ پرسشی که پاسخ آن برابر با رفتن یا ماندن رئیس سابق و موفق فدراسیون والیبال و رئیس نه چندان موفق فدراسیون کشتی است.

احتمال تغییرات در سطح ادارات کل تربیت بدنی نیز به چشم می‌آید که امکان دارد دامنه آن به ادارات کل و یکی از معاونت‌های سازمان ورزش نیز برسد اما به طور حتم برای اظهارنظر در خصوص این حوزه‌ها می‌بایست قدری تامل و تغییرات فدراسیون‌ها را رصد کرد. البته نباید این امکان را رد کرد که برگزاری نشست‌هایی می‌تواند موجبات دوام برخی نامبردگان را فراهم سازد اما به طور حتم این تثبیت جایگاه با تکیه بر تمامی‌کانال‌های ارتباطی اشخاص تنها برای چند تن از ایشان امکان فراهم شدنش وجود دارد که به مرور زمان نتایج ان مشخص خواهد شد.

اما مسئله ای که نباید از نظر دور داشت، این است که چه میزان از این مسئولین با در نظر گرفتن عملکردها به انحاء مختلف ابقاء یا کنار گذاشته می‌شوند؟ آیا مدیران ستادی و روسای فدراسیون‌هایی که ضعف عملکردشان مشهود است، به دلا‌یل متعدد همچون حضور در پست‌های خاص، چهار سال دیگر را به بطالت می‌گذرانند و آنهایی که موفق بوده‌اند به دلا‌یل متعدد همچون عدم هماهنگی با رئیس سازمان ورزش از صحنه خارج خواهند شد یا عملکردها معیاری برای تغییرات خواهند بود.

در صورتی که قرار باشد عملکردها مبنا قرار گیرد، قطعاً می‌بایست مدیران ستادی و روئسای فدراسیون‌هایی که برخی از آنها هشت تا بیست سال زمام امور را در دست داشته‌اند و نتوانسته اند تحولی در حوزه یا رشته تحت مدیریت شان ایجاد کنند، تغییر نمایند و چهره‌هایی به این مجموعه‌ها ورود کنند که توان تزریق بودجه و کمک‌های مالی و همچنین بهبود شرایط فنی آن رشته را در یک محدوده زمانی مشخص و بر اساس یک برنامه‌های زمان‌بندی شده داشته باشند.

فصل تغییرات، آزمونی بزرگ برای دستگاه ورزش خواهد بود که با قدری از خودگذشتگی می‌تواند نمره ‌ای بهتر از مهرعلیزاده برای علی آبادی رقم بزند تا تغییرات به تسویه حساب رئیس با مرئوسین همچون دوران گذشته مبدل نشود. زمان مشخص خواهد کرد چه میزان از این تغییرات با چه کیفیتی اعمال خواهد شد و شاید ضرورت داشته باشد تا آن هنگام سکوت کرد و در انتظار تغییر شرایط بود.