آن که بدون غذا سیر می شود!

پژوهش ها نشان می دهد افرادی که برای فرار از چاقی مفرط تن به تیغ جراحان می سپارند، در معرض خطرات و آسیب های بسیار جدی هستند
توماس پالوتزی هاینس، سرآشپز یکی از هتل های نیویورک …

پژوهش ها نشان می دهد افرادی که برای فرار از چاقی مفرط تن به تیغ جراحان می سپارند، در معرض خطرات و آسیب های بسیار جدی هستند

توماس پالوتزی هاینس، سرآشپز یکی از هتل های نیویورک است که به دلیل چاقی مفرط و اضافه وزن بالا چندی پیش در معرض خطر مرگ قرار داشت.در آزمایش های متعدد پزشکی مشخص شده بود که چاقی باعث ابتلاء وی به دیابت نوع ۲ شده و علی رغم تحمل رژیم های مختلف غذایی نه تنها نتوانست از وزن بالایش کم کند، بلکه با ۱۲۴ کیلوگرم وزن به مرز ترکیدن نزدیک شده بود.

ابتلا به دیابت و درمان های مختلف این بیماری عملا مشکلات بسیاری را در پیاده روی های بلند مدت از منزل تا محل کار برای او به وجود آورده و نیش و کنایه های دیگران نیز سرانجام باعث شد تا او برای کاستن از وزن بالای خود اقدام کند.او از این می ترسید که چاقی باعث عود کردن دیابت در او شده و بی سرپرست شدن همسر و فرزندانش را به دنبال داشته باشد.

اما مشاهده یک مستند پزشکی از تلویزیون زندگی پالوتزی را متحول کرد.این برنامه که به بررسی نوعی از جراحی خاص بر روی شکم اختصاص داشت، نشان می داد می توان به لحاظ فیزیکی میزان جذب غذا در شکم پایین آورده و از چاقی بیشتر جلوگیری کرد. پالوتزی بلافاصله در ماه آوریل برای انجام عمل دواطلب شد و توانست بخش عمده ای از شکم حجیم خود را برداشته و تنها قسمت کوچکی از آن را نگه دارد.

ناگفته پیداست که چنین عملی با همه ابعاد شگفت انگیزش میزان جذب کالری را در فرد پایین می آورد، اما نکته غریب اینجاست که نتایج عمل بسیار بیش از آن چیزی است که درتصورعموم وجود دارد.با این که فرد پس از این جراحی قادر به خوردن غذای زیادی نیست، اما ذره ای از عصبانیت و تند مزاجی در وی دیده نمی شود.به نظر می رسد پس از این عمل، هورمون هایی که احساس گرسنگی را در فرد ایجاد می کنند پنهان شده و برعکس تولید هورمون های تداعی کننده حس سیری چند برابر می شود.

آنچه پس ازاین ابتکار پزشکی مورد بحث فراوان قرار گرفته است که اصولا روده نقشی بسیار بیشتر از تصورات قبلی در مسئله اشتبها و تنظیم قند خون دارد.این در حالی است که پزشکان در گام های بعدی می کوشند این عمل جراحی سنگین را با داروهایی مناسب جایگزین کنند تا دیگر نیازی به تحمل دردهای شدید پس از جراحی نباشد.

چاقی مفرط یکی از معضلات و چالش های جدی موجود در جوامع امروز محسوب می شود.در حال حاضر بیشتر از یک سوم بزرگسالان در آمریکا به چاقی مبتلا هستند و شرایط در انگلستان استرالیا نیز تقریبا به همین ترتیب است و با این که اتخاذ رژیم های غذای و ورزش می تواند باعث کاهش چاقی شود، اما غالب افراد به دلیل حس نامطبوع گرسنگی، تمایلی به تحمل این رژیم ها ندارند و علی رغم سرمایه گذاری های میلیارد دلاری در صنعت رژیم های غذایی، تعداد کمی از افراد چاق موفق به کاهش وزن خود می شوند.بسیاری از کسانی که به ظاهر موفق شده اند نیز پس از مدتی مجددا به شرایط قبلی خود باز می گردند.به همین دلیل بسیاری ترجیح می دهند تن به تیغ جراحان سپرده و از طریق جراحی وزن خود را کم کنند.در سال گذشته بیش از ۲۰۰ هزار عمل جراحی کاهش وزن در ایالات متحده انجام شده که افزایش تعداد افراد چاق و بالارفتن شرایط ایمنی این اعمال، از دلایل اصلی آن محسوب می شود.در سال حاضر خطر مرگ در حین یا بعد از این اعملا تنها ۰/۵ درصد است، در حالی که چاق ماندن افراد می تواند تا ۱۳ سال نرخ امید به زندگی را در آنها کاهش دهد.

در عمل جدید که آقای پالوتزی نیز آن را انجام داده قسمتی از لوله کوچک منتهی به روده قطع می شود.لوله ای که نقشی مهم در مراحل جذب و گزارش غذا دارد.کسانی که این عمل بر روی آنها انجام می شود، در چند روز پس از جراحی، فقط می توانند مایعات بنوشند و تا چند هفته نیز می بایست به غذاهای نرم مانند انواع مختلف سوپ ها قناعت کنند.

این عمل به طور میانگین یک سوم وزن بدن افراد چاق را کاهش می دهد و قدرت جذب کالری را در غذاهای چرب در روده آنها تا حدود زیادی پایین می آورد.آقای پالوتزی چهار ماه پس از این عمل جراحی حدود ۳۴ کیلوگرم وزن کم کرده و وزن وی مدام در حال کاهش است.فشار خون و سطح کلسترون او نیز به حالت معمول خود برگشته و بهتر از همه این که نیازی به مصرف داروهای دیابت ندارد.حال سؤال اینجاست که به راستی چه اتفاقی در بدن پالوتزی اتفاق افتاده است.در چند دهه گذشته پژوهش های متعددی پیرامون مجموعه هورمون ها و سیگنال های عصبی موثر در میزان جذب غذا انجام شده است.به نظر می رسد در این مسئله دو سامانه کلی در بدن وجود دارد، سامانه اول مسئول حفظ ذخایر چربی بدن برای مدت طولانی است و سامانه دوم مسئول جذب غذا در جریان روز است.به نظر می رسد در عمل جراحی جدید سامانه دوم بیش از سامانه اول تاثیر پذیرفته و دچار دگرگونی می شود.

علاوه بر این همان طور که گفته شد یکی از نتایج جالب این عمل تاثیر آن بر کارکرد دیابت نوع ۲ است.اصولا وقتی فرد غذا می خورد غده پانکراس وی انسولین ترشح می کند که باعث کنترل سطح گلوکز یا همان قند موجود در خون می شود.در دیابت نوع ۲ این توانایی از پانکراس سلب می شود و این بیماری غالبا در افراد چاق شیوع بیشتری دارد و انتظار عمومی این است که کاهش وزن باعث بهبود این وضعیت شود.اما آنچه باعث شگفتی پزشکان شده، سرعت فوق العاده بالای تاثیر این عمل در بازگشت شرایط عادی تولید انسولین است، به طوری که ظرف چند ساعت پس از عمل و پیش از این که اصولا کاهش وزنی اتفاق بیفتد، ترشح انسولین آغاز می شود و بیمار می تواند استفاده از داروهای دیابت را متوقف کند.آقای پالوتزی این روزها شرایط بسیار خوبی را تجربه می کند، اگرچه روند فزاینده کاهش وزن، کمی احساس ضعف عمومی را در عضلات وی به وجود آورده است.او واقعا حیات جدیدی را آغاز کرده و می تواند به ادامه زندگی خود با خانواده اش امیدوار باشد.

منبع:نیوساینتیست،

ترجمه:کامران صادقی