من تو را دوست دارم؛ تو اما...

● چگونه بفهمیم حسی که با آن دست به گریبانیم عشق است یا نه؟
آیا تا به حال با این سوال درگیر شده‌اید که «دوست داشتن چه شکلی است؟» شاید بگویید دوست داشتن که شکل ندارد! شاید با کمترین …

چگونه بفهمیم حسی که با آن دست به گریبانیم عشق است یا نه؟

آیا تا به حال با این سوال درگیر شده‌اید که «دوست داشتن چه شکلی است؟» شاید بگویید دوست داشتن که شکل ندارد! شاید با کمترین احساس علاقه‌ نسبت به فردی که خیلی دوستش دارید، حرف بزنید و نام «دوست داشتن» روی آن بگذارید و تمام! اما کم نیستند آدم‌هایی که مدام خودشان را با این سوال درگیر می‌کنند که «آیا احساس من به فرد مقابل در چارچوب درستی از معنای دوست داشتن است؟ آیا او را واقعا دوست دارم یا در ذهن خود خیالی باطل از دوست داشتن را متصور شده‌ام؟!» بعضی‌ها آن قدر پاپیچ این سوال‌ها می‌شوند که وقتی به خودشان می‌آیند فردی را که دوست داشته‌اند از دست رفته می‌بینند. برخلاف این حالت هم ممکن است پیش بیاید. وقتی خیلی سریع و عجولانه با خودمان به این نتیجه می‌رسیم که فردی را واقعا دوست داریم و می‌خواهیم با او از دنیا تجربه‌ای مشترک داشته باشیم؛ در حالی که این حس ما حس درستی نیست. آنچه در ادامه می‌آید، نگاهی است به همین موضوع...

شما فکر می‌کنید که فرد خاص زندگی‌تان را پیدا کرده‌اید اما نمی‌دانید حس‌تان درست است یا نه! سوال‌هایی وجود دارد که معمولا می‌توانند به شما در این راه کمک کند. اگر جواب همه این سوال‌ها مثبت است می‌توان امیدوار بود که احساس شما درست است و در چارچوب دوست داشتن می‌گنجد.

ـ آیا فقط این شخص را برای شادی و موفقیت در زندگی‌ام می‌خواهم یا می‌توانم کسان دیگری را هم جایگزین او کنم؟

ـ اگر او را از دست بدهم، آیا احساس می‌کنم تکه‌ای از وجودم را از دست داده‌ام؟

ـ اگر او را برای مدتی نبینم آیا احساس‌ام نسبت به او شدت می‌گیرد؟

احساس شخصی‌تان را بشناسید

این قلب و احساس شما است که تعیین می‌کند چه احساسی داشته باشید. پس کمی درون خودتان را بگردید تا حس واقعی‌تان را پیدا کنید.

احساس‌تان را مقایسه نکنید

خیلی ساده‌لوحانه است که احساس خود را با فیلم، داستان یا تجربه‌ای دور مقایسه کنید. اگر این مقایسه را انجام بدهید به‌طور یقین به این نتیجه می‌رسید که خیلی هم احساس قوی نسبت به کسی ندارید و یا حتی طرف مقابل‌تان هم آن اندازه که باید شما را دوست ندارد. پس دنبال لیلی و مجنون و هملت و فرهاد و شیرین در قرن ۲۱ نگردید چرا که آنها در زمان خودشان هم اسطوره‌هایی بوده‌اند که به ندرت یافت می‌شدند و به همین علت اسطوره شده‌اند و در قالب داستان درآمده‌اند. برای اینکه به احساس خودتان پی ببرید گوش‌هایتان را تیز کنید تا احساس خودتان را بشنوید و اجازه ندهید باور و احساس‌تان تحت تاثیر منابع دیگر قرار گیرد.

زمانی را به دوری و تنهایی اختصاص دهید

یک راه خوب برای سنجیدن احساس‌های خودتان این است که مقداری از زمان‌تان را جدا از شخصی که دوست‌اش دارید یا احساس می‌کنید که او را دوست دارید، بگذرانید. اگر احساس‌تان نسبت به این شخص کمتر شد، باید بدانید این مساله علامت خوبی نیست اما اگر شدیدا احساس کمبود و خلأ حضور او را کردید می‌توان یک امتیاز مثبت به حساب وجود داشتن علاقه و عشق منظور کرد.

خودتان را محکوم به عشق ندانید

عشق و دوستی از روابط سالم بیرون می‌آید و منعکس می‌شود و چیزی نیست که کاملا آگاهانه و بر اساس تصمیم قبلی به وجود آمده باشد. مثلا شما نمی‌توانید بگویید من از فردا می‌خواهم عاشق فلانی باشم، چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. اگر شما هیچ وقت عشق را در رابطه‌تان تجربه نکرده‌اید شاید به این خاطر است که احساس‌های اصلی‌تان را سرکوب کرده‌اید، اما اگر دریچه قلب‌تان را باز کنید، طولی نمی‌کشد که هر چیزی حتی عشق امکان‌پذیر می‌شود، پس خودتان را فریب ندهید و اگر در رابطه‌ای که با اطرافیان دارید احساس عشق و دوستی نمی‌کنید، تجدیدنظر کنید و نه فقط خودتان که طرف مقابل را هم از این احساس خیالی و بی‌پایه و بنیان آگاه کنید.

سحر حبیبی