مکالمات طولانی نوجوانان

همه والدین وقتی می بینند که قبض تلفن تبدیل به یک صورت حساب نجومی وحشتناک شده است، از کوره درمی روند.
این اتفاق معمولاً زمانی رخ می دهد که فرزندان به دنیای نوجوانی پا گذاشته و …

همه والدین وقتی می بینند که قبض تلفن تبدیل به یک صورت حساب نجومی وحشتناک شده است، از کوره درمی روند.

این اتفاق معمولاً زمانی رخ می دهد که فرزندان به دنیای نوجوانی پا گذاشته و مدام مشغول صحبت کردن با تلفن هستند. «شما راجع به چی صحبت می کنید؟»، «تو و دوستت که هر روز در مدرسه همدیگر را می بینید.» این جملات رایج ترین اعتراض های والدین است. اما پدر و مادر عزیز! صبر کنید و با دقت و حوصله، مشکل را حل کنید. علاقه به تماس های تلفنی بین سنین ۱۳ تا ۱۶سال به اوج خود رسیده و با گذر از این دوران بتدریج کمرنگ می شود.

به لطف ارتباط با دیگران ما به تدریج خود را می شناسیم و به همین خاطر است که برقراری رابطه صمیمانه تا این اندازه اهمیت دارد. ما با دوستانمان صحبت می کنیم، نظرات آنها را می پذیریم، می توانیم در کنار هم احساساتمان را بروز دهیم و با هم ارتباط برقرار کنیم. خیلی خوب است که نوجوان خود را در این دوران تنها احساس نکند؛ تنهایی به این معنا که در محیط خانه هم صحبتی ندارد. به همین دلیل است که بسیاری از نوجوانان پس از بازگشت از مدرسه، مدت طولانی با دوستانشان پرحرفی می کنند؛ دوستانی که همین یکی دو ساعت پیش از آنها جدا شده اند.

چرا نوجوانان نمی توانند از این کار صرفنظر کنند؟

نوجوان نیاز دارد که رابطه ای همیشگی را با دوستان حفظ کرده و احساس کند که با یک دوست صمیمی یا گروهی از دوستان، پیوندی عمیق دارد. تلفن می تواند فاصله ها را کوتاه و نبود امکان ملاقات حضوری را جبران کند. در شرایط سخت و ناراحت کننده او نیاز دارد که راجع به نگرانی که نمی تواند از آن خلاص شود، با یک نفر درد و دل کند.

وقتی می خواهد کسی راهنمایی و نصیحتش کند: تلفن می زند. دلش گرفته و دوست دارد حرف بزند: تلفن می زند. احساس تنهایی می کند: تلفن می زند. هر بهانه ای برای او بهترین دلیل است تا گوشی تلفن را بردارد و شماره بگیرد.

تلفن؛ ضامن صمیمیت

«تلفن» وسیله ای کاملاً خصوصی برای برقراری ارتباط است. نوجوان به این ترتیب می تواند در آرامش کامل راجع به مسائلی که قادر به بیان رودررو حتی با دوست صمیمی اش نیست، صحبت کند. پشت تلفن از دستور گرفته تا حرف های خصوصی و بحث درمورد دیگران و خلاصه اینکه راجع به همه چیز صحبت می کنند. مزیت دیگر این که مجبور نیست چیزی را پنهان کند؛ چون دوستش قرمز شدن، عرق کردن و ترسش را نمی بیند. ازطرف دیگر بهترین روش برای دور شدن از جو خانه است درحالی که آنجا حضور دارد.

چطور می توان مبلغ قبض تلفن را کم کرد؟

نوجوانان غالباً در منزل کم حرف هستند، اما ساعت ها با بهترین دوستشان از هر دری صحبت می کنند و هر مسئله ای را که به والدین نمی گویند، با این هم راز صمیمی مطرح می کنند. این حالت از دو جنبه شما را عصبانی می کند: مسلماً در وهله اول دوست دارید فرزندتان با شما احساس صمیمیت کند و حرف هایش را به شما بگوید و از طرف دیگر پرداخت قبض های سنگین تلفن نیز مشکل است.

گرچه نمی توان مانع از تلفن زدن نوجوان شد، اما می توان قوانین و محدودیت هایی برای او درنظر گرفت. او باید نسبت به این کارش احساس مسئولیت کند. از او بخواهید که در زمان معینی که درنظر گرفته اید، هرچه می خواهد به دوستش بگوید. یک روش خوب دیگر هم این است که با گرفتن پرینت شماره های تلفن، به او نشان دهید که چه هزینه سنگینی را به خانواده تحمیل و به اقتصاد خانواده لطمه می زند. شاید به این ترتیب متوجه شود که زیاده روی کرده است.

خرید تلفن همراه!

اگر اوهیچ تغییری نکرد وساعت های مکالمه همچنان طولانی است، او را در پرداخت قبض شریک کنید و مقداری از پول توجیبش را به این دلیل کم کنید.

اگر باز هم اوضاع بهتر نشد، یک تلفن با سیم کارت اعتباری برایش بخرید. در این صورت مجبور می شود با پول توجیبی سیم کارتش را شارژ کند. این یکی از بهترین شیوه ها برای دادن احساس مسئولیت است. از این پس او باید هزینه هایش را مدیریت کند و وقتی یک بار شارژ سیم کارت و پول هایش تمام شد و نتوانست با تلفن صحبت کند، موضوع را به خوبی درک می کند. این روش بسیار کاربردی است؛ مشروط بر اینکه تلفن منزل در اختیارش قرار نگیرد.

و سخن آخر اینکه:

گاه مکالمه های طولانی مدت نوجوان با تلفن باید توجه شما را به این مسئله جلب کند که فضای ارتباط و صمیمیت در خانه حاکم نیست. دراین صورت شما باید تمام تلاش خود را برای برقراری مجدد این ارتباط به کار برید.

مریم سادات کاظمی