خانه، تجربه اتمسفر (6)

پُل جی جی پنارتز برگردان الهام نظری

دومین مشخصه ی محیط خانه که، در مصاحبه ها، به دلپذیری مرتبط شد، "اندازه ی اتاق ها" است. به نظر می رسد تاثیر اندازه ی اتاق بر اتمسفر، به طور قابل ملاحظه ای متفاوت است. بعضی ها به اتاق خیلی کوچک به عنوان اینکه بسیار دلپذیر است اشاره می کنند، برخی دیگر شکایت دارند که چنین اتاقی برای هیچی خوب نیست. بنابراین، لازم است موضوعاتی که این تجربیات مختلف را دربرمی گیرد، تشخیص داده شود. 

وقتی پرسیده شد، "چه چیزی برای خانه ای دلپذیر مهم است؟" خانمی به صراحت به اندازه ی محدود اشاره کرد: "خانه ی خوب... اتاق نشمین آن نباید خیلی بزرگ باشد، و یک آشپزخانه اُپن مانند داشته باشد، خیلی از خانه های این روزها." اما آقایی از اندازه کوچک آشپزخانه شکایت داشت: "شما نمی توانید این نوع آشپزخانه را دلپذیر سازید. نگاه کنید، اگر من یک میز با دو صندلی کوچک اینجا بگذارم... ممکن است دلپذیر شود... ["ممکنه یه کم بیشتر برای من توضیح دهید؟"] ببنید، اگر اون بزرگتر بود، شما می توانستید آن را با میزها و چهارپایه ها دلپذیرتر کنید... اگر به اندازه کافی بزرگ بود، بچه ها می توانستند همین جا شام بخورند. این آشپزخانه را دلپذیرتر می کرد ... یا می توانستی لحظه ای در آشپرخانه برای چای یا قهوه نوشیدن بنشینی."

فضا به خودی خود اتمسفر به وجود نمی آورد، مگر اینکه چند نوع فعالیت اجتماعی در این فضا اتفاق بیافتد، برای مثال، شام خوردن با یکدیگر یا قهوه نوشیدن. اندازه اتاق یک مشخصه ی بالقوه معماری است به طوری که بر عملکرد جمعی فعالیت ها و ارتباطات مشترک تاثیر می گذارد. با یکدیگر ارتباط برقرار کردن اولین و مهمترین موضوع در تجربه ی دلپذیری بود.   

به نظر می رسد آشپزخانه در اکثر خانه ها، بر این فرض که فعالیت ها در آنجا توسط یک نفر انجام می گیرد، طراحی شده اند. اغلب اینگونه نیست، چرا که، فعالیت های زیادی با اعضای مختلف خانواده به اشتراک گذاشته می شود. از این رو، انجام کارها با یکدیگر توسط فضای موجود غیرممکن نشده بلکه بیشتر مانعی برای آن شده است. این قضیه با نظرات خانمی که از او پرسیده شد آیا آشپزخانه دلپذیر بود، نشان داده شد: " نه، نه... چونکه به سختی ممکن است دو نفر در آن شست و شو کنند... خیلی کوچک است... حتی نمی توانی در آن یک میز بگذاری... وقتی با هم دیگر ظرف می شوریم... پسرها همیشه ها عصر ها کمک می کنند... آن وقت آنها مجبورند پیش یکی از کشوها باشند... وقتی من دارم اجاق گاز را تمیز می کنم، مجبوری از سر راه کنار بروی، درغیر اینصورت آن ها نمی توانند از کشو استفاده کنند." مانع شدن، بر تجربه و معنای فضا تاثیر می گذارد.    

رابطه ی میان اندازه اتاق ها، ارتباطات، و تجربه ی دلپذیری در جای دیگری از خانه نیز اشاره شد، برای مثال، در سالن ورودی. خانمی بیان کرد:" فکر می کنم، ازدحام و فشار در جلوی آن رخت آویز...وقتی مردم در یک زمان در حال ورود یا خروج هستند... خب، پس شما باید در صف بایستید... و اگر شما چنین ورودی کوچکی دارید که که مجبور به ایستادن پشت بقیه هستید... خیلی خوشایند نیست، هست؟" ازدحام، صف و فشار آوردن به تجربه ی دلپذیری فضا کمک نمی کند.                 

موانع اندازه ی محدود اتاق نیز با عکس العملی که در ادامه خانمی در مورد اتاق نشیمن اش بحث می کند، نشان داده می شود: " وقتی آن بزرگتر است، دلپذیرتر است... بنابراین واقعا می توانی این جا و آنجا جعبه های زیبای گل بگذاری... حالا اینجا آنقدری کوچک است که نمی توانی هیچ کار جالبی انجام دهی... ما دوست داریم آکواریم داشته باشیم... کجا می تونیم بذاریمش؟ جایی برای آن نداریم... آکواریم خیلی زیبا است، نه؟" مهم است که اشیای متعلق به اتمسفر بتوانند در اتاق نشیمن قرار داده شوند. خرت و پرت ها، جعبه های گل، و آکواریم به سرگرمی مرتبط اند. مشخصه های موجود و بالقوه ی آنها بر تجربه ی دلپذیری تاثیر دارد به عنوان تداعی کننده ی سومین موضوع اجتماعی روان شناختی، "آرامش یافتن بعد از تمام شدن کار."    

اتاق لزوما برای دلپذیر بودن نباید بزرگ باشد، اما لازم است که موقعیت هایی را برای مردم فراهم کند تا چیزهایی که می خواهند را انجام دهند. پرسیده شد "لذت بخش ترین اتاق خانه کدام است؟" پسری واکنش نشان داد: " اتاقم. ["چرا؟"] خب، خیلی بزرگ نیست و بخاطر آن، بیشتر وقت ها جای خالی در آن وجود ندارد، من بیشتر آنجا کار می کنم... و همه چیز آنجا هست... صفحه های موسیقی و کتاب ها..."       

به این عنوان که ترکیب کار و دلپذیری  ازعلایق خاص بود، مصاحبه گرا با پرسیدن این سوال ادامه داد، "تو بیشتر وقت ها آنجا کار می کنی. این دلیل دلپذیر بودن اتاقت است؟" پسر پاسخ داد، "آنجا این حس را به من می دهد که فضای خالی وجود ندارد، زیرا خیلی چیزها برای انجام آنجا هست." بنابراین این موضوع سوم نیست، " آرامش یافتن بعد از تمام شدن کار"، اما موضوع چهارم، "سرگرم شدن، بدون خستگی"، بیشتر اینجا آشکار می شود. فضایی که استفاده نگردد بی معنا می شود و به عنوان دلپذیری تجربه نشده است. به همین دلیل، اتاق "بیش از اندازه بزرگ" فرض می شود وقتی عملا یا عمدا به طور کامل استفاده نشود. اندازه اتاق ها و حداقل ابعاد موردنیاز در سیاست خانه سازی عمومی موضوعات مهم هستند. با این حال، تفسیرها از ابعاد اتاق و فضا، به طرز معناداری متفاوت است.   

 

این مطلب، بخشی از مقاله پُل جی جی پنارتز است که فصل هشتم کتاب «در خانه» را تشکیل داده است.

 

خانه؛ تجربه آتمسفر (1)

خانه؛ تجربه اتمسفر (2)

خانه، تجربه اتمسفر (3)

خانه، تجربه اتمسفر (4)

خانه، تجربه اتمسفر (5)

 

صفحه شخصی الهام نظری در انسان‌شناسی و فرهنگ