پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
همسر کشیش - La Moglie Del Prete
سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : ایتالیا و فرانسه
محصول : کارلو پونتی
کارگردان : دینو ریزی
فیلمنامهنویس : روگرو ماکاری و برناردینو زاپونی، برمبنای داستانی نوشته ماکاری، زاپونی و ریزی.
فیلمبردار : آلفیو کونتینی
آهنگساز(موسیقی متن) : آرماندو ترووایولی.
هنرپیشگان : سوفیا لورن، مارچلو ماسترویانی، ونانتینو ونانتینی، ژاک استانی، پیپو استارناتزا، اوگوستو ماسترویانی و جوزپه مانیولی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه.
وقتی «والریا بیلی» (لورن)، خواننده پاپ میفهمد که محبوبش، «مائوریتسیو» (ونانتینی) ازدواج کرده، از کوره درمیرود و در اوج ناامیدی تصمیم به خودکشی میگیرد. اما پیش از آن، با «آژانس امدادگران» تماس میگیرد و با «دون ماریو» (ماسترویانی)، کشیشی که در آنجا کار میکند، صحبت میکند و کمی آرام میگیرد. با این حال قرص میخورد، اما نجات پیدا میکند. در بیمارستان، «دون ماریو»را میخواهد و وقتی او تلفن میکند، به سرعت دلبستهاش میشود. آن دو اوقاتشان را با هم میگذرانند. «دون ماریو» سعی میکند بر وسوسههایش غلبه کند، اما جذابیتهای «والریا» بر عذاب وجدان او غلبه میکند. «دون ماریو» در انتظار کسب اجازه ویژه برای ازدواجشان است. «والریا» نیز مدام کارها را خرابتر میکند. از طرف دیگر مادر سال خورده «دون ماریو» او را به خاطر ازدواج با این زن «بدکاره» طرد میکند. در اینجا «دون ماریو» برای کسب موافقت رسمی با درخواستش به رُم میرود و «والریا» میفهمد که باردار است. او با عجله خود را به «دون ماریو» میرساند تا این خبر خوب را به او بدهد ولی در کمال تعجب در حالی با او روبهرو میشود که خود را داوطلب مقام عالی جنابی کرده است. او به «والریا» میگوید که ممکن است مجبور شوند ازدواجشان را یک سال عقب بیندازند و باید در آپارتمانهائی جداگانه در نزدیکی واتیکان زندگی کنند...
* یکی از مجموعه فیلمهای ایتالیائی آن سالها که به مضمون جنجالی تجرد کشیشان میپرداختند. کار بهعنوان اثری از ریزی ناامید کننده است؛ چون او، حتی در فیلمهای معمولیترش، کمدی عمیقتر و دلپذیرتری را نمایش داده بود. در اینجا صرفنظر از صحنه افتتاحیه، کمدی حاشیهای بین «والریا» و خانوادهاش، همچنین کشیشها، تخت، یک بُعدی و قابل پیشبینی است. پایان ظاهراً کنایهآمیز فیلم هم فاقد تأثیر لازم مینماید.
کشور تولیدکننده : ایتالیا و فرانسه
محصول : کارلو پونتی
کارگردان : دینو ریزی
فیلمنامهنویس : روگرو ماکاری و برناردینو زاپونی، برمبنای داستانی نوشته ماکاری، زاپونی و ریزی.
فیلمبردار : آلفیو کونتینی
آهنگساز(موسیقی متن) : آرماندو ترووایولی.
هنرپیشگان : سوفیا لورن، مارچلو ماسترویانی، ونانتینو ونانتینی، ژاک استانی، پیپو استارناتزا، اوگوستو ماسترویانی و جوزپه مانیولی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه.
وقتی «والریا بیلی» (لورن)، خواننده پاپ میفهمد که محبوبش، «مائوریتسیو» (ونانتینی) ازدواج کرده، از کوره درمیرود و در اوج ناامیدی تصمیم به خودکشی میگیرد. اما پیش از آن، با «آژانس امدادگران» تماس میگیرد و با «دون ماریو» (ماسترویانی)، کشیشی که در آنجا کار میکند، صحبت میکند و کمی آرام میگیرد. با این حال قرص میخورد، اما نجات پیدا میکند. در بیمارستان، «دون ماریو»را میخواهد و وقتی او تلفن میکند، به سرعت دلبستهاش میشود. آن دو اوقاتشان را با هم میگذرانند. «دون ماریو» سعی میکند بر وسوسههایش غلبه کند، اما جذابیتهای «والریا» بر عذاب وجدان او غلبه میکند. «دون ماریو» در انتظار کسب اجازه ویژه برای ازدواجشان است. «والریا» نیز مدام کارها را خرابتر میکند. از طرف دیگر مادر سال خورده «دون ماریو» او را به خاطر ازدواج با این زن «بدکاره» طرد میکند. در اینجا «دون ماریو» برای کسب موافقت رسمی با درخواستش به رُم میرود و «والریا» میفهمد که باردار است. او با عجله خود را به «دون ماریو» میرساند تا این خبر خوب را به او بدهد ولی در کمال تعجب در حالی با او روبهرو میشود که خود را داوطلب مقام عالی جنابی کرده است. او به «والریا» میگوید که ممکن است مجبور شوند ازدواجشان را یک سال عقب بیندازند و باید در آپارتمانهائی جداگانه در نزدیکی واتیکان زندگی کنند...
* یکی از مجموعه فیلمهای ایتالیائی آن سالها که به مضمون جنجالی تجرد کشیشان میپرداختند. کار بهعنوان اثری از ریزی ناامید کننده است؛ چون او، حتی در فیلمهای معمولیترش، کمدی عمیقتر و دلپذیرتری را نمایش داده بود. در اینجا صرفنظر از صحنه افتتاحیه، کمدی حاشیهای بین «والریا» و خانوادهاش، همچنین کشیشها، تخت، یک بُعدی و قابل پیشبینی است. پایان ظاهراً کنایهآمیز فیلم هم فاقد تأثیر لازم مینماید.