والدین و کودک بدغذا، چطور مقابله کنیم؟

تبیان: غذاخوردن بچه‌ها دغدغه اصلي بيشتر مادران است و همه مادران دوست دارند به فرزندشان کمک کنند تا خوب غذا بخورد و تغذيه سالمي داشته باشد. حالا اين کار چطوري و چه اندازه عملي مي‌شود، خودش داستاني است! شايد اگر اصولي را در اين باره بدانيم، بتوانيم راهکاري پيدا کنيم و البته در اين مورد بايد به سليقه، سن و شرايط کودک هم توجه داشته باشيم.

 

 

وقت‌شناس باشيد

 

تا حد ممکن سعي کنيد هر وعده غذايي (صبحانه، ناهار، شام) را تمام اعضاي خانواده با هم صرف کنند. ما از قديم شنيده‌ايم «بهتر است کودک بر سر سفره پدر و مادر بزرگ شود».

 

وجود زمان مشخص براي صرف غذا، به خصوص اگر اين ساعات ثابت و منظم باشد، به شما و خانواده، مجال صحبت کردن با همديگر را مي‌دهد و در نتيجه غذا باعث مي‌شود ميان اعضاي خانواده و فرزندان ارتباطي مثبت برقرار شود. بهتر است در اين اوقات از بحث بر سر مشکلات زندگي يا موارد ناراحت کننده پرهيز کنيد و اين کار را به مکان و زماني ديگر موکول کنيد.

در حين صرف غذا، مواردي که حواس افراد را پرت مي‌کند بايد حذف شود مانند مطالعه روزنامه، اسباب بازي، تماشاي تلويزيون، صحبت با تلفن و مواردي از اين قبيل که بايد به زمان و مکاني ديگر موکول شود.

 

درضمن خود پدر و مادر بايد روش و سبک غذا خوردن مناسب را رعايت کرده، تميز و مرتب غذا خورده و احترام سفره غذا را حفظ کنند تا فرزندان هم براي سفره و زمان غذا احترام و ديدگاهي مثبت قايل شوند.

 

دعوا نکنيد

اگر در زمان صرف غذا، پدر و مادر با کودک دعوا و ستيز نداشته باشند و جنگ غذاخوردن راه نيفتد، در بيشتر کودکان خود به خود کم خوردن، پرخوري و مشکلاتي از اين قبيل برطرف مي‌شود.

 

متاسفانه حذف بايد و نبايدهاي پدر و مادر درباره غذاي فرزندان براي بيشتر آنها کار سختي به حساب مي‌آيد و دايم اين موارد را مي‌شنويم: «حداقل مقداري سبزي بخور! زيادي نان مي‌خوري! غذايت را تمام کن، اين‌قدر کش نده!» سعي کنيد از اظهارنظر و بايد و نبايد پرهيز کنيد.

 

خودتان را اصلاح کنيد

 

اگر فرزندتان بعضي غذاها را نمي‌خورد، کم مي‌خورد يا پرخوري مي‌کند، خودتان را بررسي کنيد. يادتان باشد گرسنگي و کنترل غذاخوردن، تابع سيستم دروني فرزندتان است.

 

اگر شما زياده از حد در اين مورد نظريه و سيگنال بفرستيد، کودک نمي‌تواند خودش را با سيستم کنترل تغذيه طبيعي بدنش تطبيق دهد. اجازه دهيد خود فرزندتان تصميم بگيرد که چه موقع سير شده است.

 

شما فقط زمان بعدي غذا يا ميان وعده را به او يادآوري کنيد: «ما بعد از اينکه از کلاس شنا برگشتيم، ميان وعده مي‌خوريم پس الان به حد کافي غذا بخور تا بتواني تا آن زمان انرژي داشته باشي». به اين ترتيب کودک‌تان درباره اينکه چه بخورد و چگونه بخورد، تصميم درستي خواهد گرفت.

 

سخت نگيريد

 

منتظر بعضي نظرهاي غذايي خلاف خودتان در کودک باشيد. شايد در ابتدا کودک فقط يک نوع غذا بخورد، هر چه مي‌بيند بخورد يا از خوردن همه چيز خودداري کند.

 

خوشبختانه اگر کودک هر از گاهي از يک نوع ماده غذايي زياده ازحد بخورد و يا برعکس يک ماده غذايي را به کل حذف کند، هيچ ضرري به او نمي‌رسد. اگر دايم درباره غذاخوردن به کودک دستور داده و بايد و نبايد نشان دهيد، او هم در نهايت ترجيح مي‌دهد فقط نظريات خودش را اعمال کرده و اصلا به صحبت‌هاي شما توجه نکند.

 

به تدريج کودک شما عادات غذايي سالم پيدا مي‌کند و همه چيز متعادل مي‌شود. شما بايد هر چه بيشتر موادمغذي گوناگون و متنوع را براي او فراهم کنيد.

 

مي‌بينيد که هر هفته ميزان و نوع تغذيه فرزندتان بهتر و سالم‌تر مي‌شود، به شرطي که پافشاري نکنيد. سعي کنيد انتخاب را به عهده او گذاشته و آرام برخورد کنيد. مي‌بينيد که او هم با آرامش بيشتري با مساله برخورد کرده و بهتر غذا مي‌خورد. پافشاري و جنگ و دعوا فقط نتيجه عکس مي‌دهد.

 

صبور باشيد

 

بعد از تولد، نوزاد از سيستم گرسنگي و سيري مطلق براي تغذيه پيروي مي‌کند. وقتي گرسنه است، مي‌خورد و وقتي سير است، دست مي‌کشد. متخصصان توصيه مي‌کنند فقط بايد بر طبق تقاضاي نوزاد به او شير داد.

اما وقتي غذاهاي جديد را به رژيم غذايي کودک اضافه مي‌کنيد، به او ياد مي‌دهيد تنوع، طعم و انواع غذاها را چشيده و علايق خودش را بشناسد و به غذا به عنوان موضوعي دلچسب و دوست داشتني نگاه کند.

 

اين نکته کليدي است چون هر چه کودک در مورد غذا احساسي متنوع و کنجکاوانه داشته باشد، ميزان دريافت موادغذايي در او متعادل‌تر و بهتر مي‌شود. يادتان باشد شايد مجبور شويد 15 بار يک ماده غذايي جديد را به کودک معرفي کنيد تا او قبول کند آن را ميل کند.

 

اين مساله کاملا طبيعي است. کليد اصلي موفقيت آن است که ماده غذايي جديد را در کمال آرامش و بدون فشار در اختيار کودک قرار دهيد.