دوشنبه, ۱۳ اسفند, ۱۴۰۳ / 3 March, 2025
مجله ویستا
این رفتار مصداق واقعی كودک آزاری است!
پرسش: من یک دختر 23 ماهه دارم كه به علت شاغل بودن در اسفندماه سال قبل ( زمانی كه یكسال و نیم ) داشت او را مهد گذاشتم اما هرروز از روز قبل زمان خداحافظی گریه هاش بیشتر می شد بعد از یک ماه تصمیم گرفتم از كارم فاصله بگیرم و بیشتر به او برسم و اكنون دوباره سركار برگشتم به این امید كه الان با توجه به اینكه علاقه زیادی به بازی با همسالان خود دارد حتما از محیط مهد كودک خوشش می آید او را به یک مهد كه از لحاظ محیط بازی و آموزشی مناسب بود بردم.
روز اول تا وارد شد خوشحال شد و سراغ بازی رفت و حتی ظهر كه به دنبالش رفتم دستم راگرفت و اتاق های مهد را نشانم داد اما روز دوم كه او را بردم از من جدا نشد و بالاخره تا سرگرم بازی شد از او فاصله گرفتم اما سریع متوجه شد و به گریه افتاد از انجا كه او بچه ایی نیست كه جیغ و داد و گریه كند و معمولا گوشه ایی آرام اشک می ریزد نگران هستم لطفا مرا یاری نمایید. آیا دوباره باید او را كنار خود نگه دارم و از كارم فاصله بگیرم.
پاسخ: از این كه یک نوپای بیگناه این قدر زجر میكشد بسیار منقلب شدم! مادر عزیز فرزندپروری یک شغل 24 ساعته است و حداقل تا اتمام چهارسالگی باید با فرزندتان زمان بگذرانید. ولی كودک شما به دلیل اینكه متاسفانه، متاسفانه در سن خیلی كم وارد مهد كودك شده ، شاید لازم باشد تا ورود به مدرسه هم از شما جدا نشود.
سیستم دلبستگی بچه ها از انتهای ششماهگی در حال شكلگیری جدی است و تا 3 سالگی مهمترین زمان برای دلبستگی عاطفی به مراقب است كه معمولاً مادر است. شما با این كارتان (جدا كردن زودهنگام) متاسفانه در سیستم دلبستگی كودكتان اختلال ایجاد كردهاید. او وقتی به ارامی گریه میكند، در واقع چون از مادرش قطع امید كرده است، بی اعتمادی به همة ادمها و دنیا را با تمام وجودش حس میكند.
مادر نقطه ی اتكای كودک است. و اعتماد به او مبنایی برای روابط بعدی در سالهای اتی زندگی است. این كودكان، بزرگسالانی میشوند كه نمیتوانند روابط مثبت و بادوامی را شكل بدهند. چرا ؟ زیرا اعتماد به كسی ندارند، چرا كه مادر انها را از سنی كه حتی نمیتوانستند اگر كسی به انها ازار برساند، به طور كلامی كمك بخواهند، در سنی كه كمترین توان را داشتند انها را رها كرده است.
این رفتار مصداق واقعی كودک آزاری است. مادر محترم! شغل اول شما مادری است، شما باید اولویت اولتان مادری كردن برای كودكتان باشد. متاسفانه گاهی والدین پدر و مادر میشوند ولی رفتارهای والدگرانه ندارند. با ادامه این رفتار، رهاكردن در مهدكودك، دیگر میل به شادی و بازی را هم از این بچه میگیرید . فلسفه مهدكودك این است كه وقتی بچه از عشق سیراب شد و تا پایان 3 الی 4 سالگی پیش مادرش بود و اعتماد بنیادی در او شكل گرفت، حالا برای اجتماعی شدن ساعات كمی را در مهد مناسبی بگذراند.
هر چه سریعتر، كودكتان را اگرچه مضطرب و نگران شده نجات بدهید. یادتان باشد، هر چه شما پول در بیاوری، چندین برابر باید خرج كنید تا در سن نوجوانی حال فرزندتان خوب باشد كه موفق هم نمیشوید. شما متاسفانه تا این كودك كمی حالش بهتر شده نادانسته او را باز آزار دادید.
روز اول تا وارد شد خوشحال شد و سراغ بازی رفت و حتی ظهر كه به دنبالش رفتم دستم راگرفت و اتاق های مهد را نشانم داد اما روز دوم كه او را بردم از من جدا نشد و بالاخره تا سرگرم بازی شد از او فاصله گرفتم اما سریع متوجه شد و به گریه افتاد از انجا كه او بچه ایی نیست كه جیغ و داد و گریه كند و معمولا گوشه ایی آرام اشک می ریزد نگران هستم لطفا مرا یاری نمایید. آیا دوباره باید او را كنار خود نگه دارم و از كارم فاصله بگیرم.
پاسخ: از این كه یک نوپای بیگناه این قدر زجر میكشد بسیار منقلب شدم! مادر عزیز فرزندپروری یک شغل 24 ساعته است و حداقل تا اتمام چهارسالگی باید با فرزندتان زمان بگذرانید. ولی كودک شما به دلیل اینكه متاسفانه، متاسفانه در سن خیلی كم وارد مهد كودك شده ، شاید لازم باشد تا ورود به مدرسه هم از شما جدا نشود.
سیستم دلبستگی بچه ها از انتهای ششماهگی در حال شكلگیری جدی است و تا 3 سالگی مهمترین زمان برای دلبستگی عاطفی به مراقب است كه معمولاً مادر است. شما با این كارتان (جدا كردن زودهنگام) متاسفانه در سیستم دلبستگی كودكتان اختلال ایجاد كردهاید. او وقتی به ارامی گریه میكند، در واقع چون از مادرش قطع امید كرده است، بی اعتمادی به همة ادمها و دنیا را با تمام وجودش حس میكند.
مادر نقطه ی اتكای كودک است. و اعتماد به او مبنایی برای روابط بعدی در سالهای اتی زندگی است. این كودكان، بزرگسالانی میشوند كه نمیتوانند روابط مثبت و بادوامی را شكل بدهند. چرا ؟ زیرا اعتماد به كسی ندارند، چرا كه مادر انها را از سنی كه حتی نمیتوانستند اگر كسی به انها ازار برساند، به طور كلامی كمك بخواهند، در سنی كه كمترین توان را داشتند انها را رها كرده است.
این رفتار مصداق واقعی كودک آزاری است. مادر محترم! شغل اول شما مادری است، شما باید اولویت اولتان مادری كردن برای كودكتان باشد. متاسفانه گاهی والدین پدر و مادر میشوند ولی رفتارهای والدگرانه ندارند. با ادامه این رفتار، رهاكردن در مهدكودك، دیگر میل به شادی و بازی را هم از این بچه میگیرید . فلسفه مهدكودك این است كه وقتی بچه از عشق سیراب شد و تا پایان 3 الی 4 سالگی پیش مادرش بود و اعتماد بنیادی در او شكل گرفت، حالا برای اجتماعی شدن ساعات كمی را در مهد مناسبی بگذراند.
هر چه سریعتر، كودكتان را اگرچه مضطرب و نگران شده نجات بدهید. یادتان باشد، هر چه شما پول در بیاوری، چندین برابر باید خرج كنید تا در سن نوجوانی حال فرزندتان خوب باشد كه موفق هم نمیشوید. شما متاسفانه تا این كودك كمی حالش بهتر شده نادانسته او را باز آزار دادید.
برای عضویت در خبرنامه نی نی بان و اطلاع از بهترین و پربیننده ترین مطالب، کافی است یک بار فرم عضویت ما را از اینجا پر کنید.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست