علائم باردار نشدن

علائم
 به طور کلی بعد از 12 ماه آمیزش بدون جلوگیری، حدود 85 درصد از زوج ها باردار می شوند و در طی 36 ماه باقی مانده، در حدود 50 درصد از زوج ها  به طور خود به خود آبستن می شوند.
نشانه اصلی ناباروری عدم توانایی زوج ها در باردارشدن است و نشانه مهم دیگری وجود ندارد.
در برخی موارد خانم های نابارور دوران قاعدگی غیرطبیعی دارند. این احتمال وجود دارد که یک مرد نابارور نیز نشانه هایی از مشکلات هورمونی مانند تغییراتی در رشد موها و یا عملکرد جنسی اش داشته باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:
به طور کلی نباید خیلی نگران ناباروری بود مگر این که شما و همسرتان به طور منظم برای حداقل یک سال، آمیزش داشته باشید و بارداری رخ ندهد.
به هر جهت اگر شرایطی به شرح زیر برای شما مصداق دارد باید زودتر از گذشت یک سال با پزشک خود مشورت کنید:
- اگر خانمی هستید با سن بالاتر از 30 سال و یا به مدت 6 ماه دوران قاعدگی نداشته اید.
- اگر خانمی هستید با سابقه سیکل های پریودی دردناک یا نامنظم، درد لگنی، آندومتریوز، بیماری التهابی لگن(PID) و یا سقط جنین های مکرر.
- اگر آقایی با تعداد اسپرم کم هستید و یا سابقه مشکلات جنسی، پروستات و یا بیضه دارید.

علل ناباروری
فرایند تولید مثل انسان، فرایند پیچیده ای است. برای باردار شدن بایستی فرایند تخمک گذاری و لقاح به درستی صورت گیرند.
هر ماه غده هیپوفیز در مغز یک خانم پیامی را برای تخمدان ها به منظور آماده سازی یک تخمک جهت تخمک گذاری صادر می کند.
هورمون های هیپوفیزی(هورمون FSH و هورمون LH) تخمدان ها را تحریک به رهاسازی تخمک می کنند که این مرحله، تخمک گذاری نامیده می شود. در این مدت که معمولاً در روزهای 14 تا 28 سیکل قاعدگی واقع است، زن توانایی باروری را دارا می باشد.
تخمک در طول لوله فالوپ حرکت می کند و می تواند در مدت تقریباً 24 ساعت بعد از رهاسازی اش بارور شود. احتمال حاملگی در هنگامی که آمیزش یک تا دو روز پیش از تخمک گذاری صورت گرفته باشد، بیشتر است.

برای این که بارداری صورت گیرد می بایستی در این مدت یک اسپرم با تخمک در لوله فالوپ ترکیب شود. اسپرم قابلیت بارورسازی تخمک را تا 72 ساعت دارد و باید همزمان با تخمک در لوله فالوپ حضور داشته باشد. به منظور رسیدن یک اسپرم به تخمک، مرد باید نعوظ و انزال کافی برای تحویل مایع منی به واژن داشته باشد.

باید تعداد اسپرم به اندازه کافی باشد و باید شکل درستی داشته و در مسیر درست حرکت کند. به علاوه زن باید محیط رحمی و واژن سالمی داشته باشد تا امکان حرکت اسپرم به سمت تخمک وجود داشته باشد. چنان چه تخمک بارور گردد تخم حاصله به درون رحم حرکت کرده، جایی که در آن به آستر رحمی می چسبد، و یک فرایند رشد 9 ماهه را شروع می کند.

در برخی از زوج ها که قصد بچه دار شدن دارند، با اختلالی در این فرایند پیچیده روبه رو می شوند که منتج به ناباروری می گردد.
هر یک از والدین و یا هر دوی آن ها می توانند علت ایجاد ناباروری باشند:
- در حدود 20 درصد از موارد ناباروری به دلیل اختلال در جنس مرد می باشد.
- در حدود 30 تا 40 درصد از موارد، ناباروری به دلیل اختلالی در هر دو جنس زن و مرد می باشد.
- در 40 تا 50 درصد باقیمانده ناباروری به طور کامل به دلیل وجود اختلالی در زن می باشد.