دوشنبه, ۱ بهمن, ۱۴۰۳ / 20 January, 2025
بهترین طرز برخورد با بچههای وابسته
بچهها از نظر سرشتی و ذاتی با هم متفاوت هستند. بعضی از کودکان معاشرتیتر و اجتماعیترند و راحتتر با دیگران ارتباط برقرار میکنند ولی از طرف دیگر کودکی را میبینیم که منزوی و گوشهگیر است و بیشتر تمایل دارد وقت خود را در کنار مادر سپری کند.
علاوه بر مساله سرشت و ذات، بسیاری از کودکان هستند که اضطراب جدایی از مادر را دارند. دسته دیگری از کودکان از اضطراب اجتماعی رنج میبرند. در هر صورت این دو دسته آخر کسانی هستند که به بیماری اضطراب مبتلا هستند و مداخلات روانپزشکی به موقع میتواند برای آنها بسیار سودمند باشد. اگر کودک شما منزوی و غیر اجتماعی است توصیههای زیر میتواند کمکتان کند:
۱) در صورتی که وابستگی کودک به شما خیلی زیاد است، لحظهای از شما جدا نمیشود و اصرار دارد نزد شما بخوابد و...، حتما به یک روانپزشک اطفال مراجعه کنید.
۲) ترس و اضطراب او را درک کنید و بپذیرید اضطراب او واقعی است و او را به دلیل جمعگریزی و ارتباط برقرار نکردن با دیگران شماتت نکنید. چنانچه بهطور مستقیم روی رفتارهای فوق تمرکز کنید: «چرا به دیگران سلام نمیدی، چرا به من چسبیدی و منو ول نمیکنی، مثل بچه آدم سلام بده و...» اعتماد به نفس کودک را از او سلب میکنید و موجب تشدید رفتارهای فوق میشوید.
۳) او را با بچههای دیگر که ارتباط بهتری در جمع دارند، مقایسه نکنید: «میبینی سارا چقدر قشنگ حرف میزنه، شعر میخونه و...»
۴) زمانی که کودک شما با بچههای دیگر دوست میشود و بازی میکند، در میهمانیها از شما جدا میشود و شب را به تنهایی در اتاق خودش میخوابد، او را تشویق و از او تعریف کنید. تشویق شما میتواند کلامی باشد و هزینهای برای شما در برنداشته باشد: «آفرین، چقدر بلند سلام دادی، مامان بزرگش! دیشب سامان تنها روی تخت خودش خوابیده و...»
۵) اگر کودک مرتب از شما آویزان است و روی پاهای شما مینشیند، به او بگویید که میتواند کنار شما بنشیند نه روی زانوهایتان و اگر این کار را بکند، زمان برگشتن از میهمانی او را به پارک میبرید.
۶) انتظار نداشته باشید کودک شما بهطور ناگهانی و یک شبه تغییر کند. تلاشهای کوچک او را ببینید و قدر بنهید.
۷) کودکان پسر را تشویق کنید که ارتباط بهتری با پدر خود برقرار کنند. مسلم است برای پسربچه ۵ سالهای که مدام با مادر است ارتباط بیشتر با پدر باعث میشود بتواند تطابق و همانندسازی بهتری با جنسیت خود برقرار کند و برای ایفای نقش مردانه آماده شود.
۸) شما نیز باید پس از اینکه مهارتهای لازم را به کودک خود آموختید، اضطراب خود را کنترل کنید. بهعنوان مثال، ممکن است نگران تردد کودک خود از خیابان باشید ولی نمیتوانید تا سن ۲۰ سالگی او را از خیابان رد کنید! پس باید به او این مهارت را بیاموزید، با وی آن را تمرین کنید و آرامآرام فرصت بدهید خودش به تنهایی آن را تجربه کند.
دکتر فریبا عربگل
روانپزشک کودک و نوجوان
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست