نتایج خوب شنیدن

خداوند حکیم هم خوب می شنود و هم خوب شنیدن را دوست دارد لذا «ادعونی استجب لکم» فرموده است تا او را بخوانیم و فراوان بخوانیم تا اجابت فرماید و این خواندن و اجابت، همه از اوست. « هم دعا …

خداوند حکیم هم خوب می شنود و هم خوب شنیدن را دوست دارد لذا «ادعونی استجب لکم» فرموده است تا او را بخوانیم و فراوان بخوانیم تا اجابت فرماید و این خواندن و اجابت، همه از اوست. « هم دعا از تو، اجابت هم ز تو» با این همه، دوست دارد صدای بنده اش را فراوان بشنود و این برای انسان ها که باید مظهر اسماء و صفات خداوند باشند یک تکلیف است که اگر بدون تکلف انجام دهند، نه بسیاری که همه مسائل حل خواهد شد. خداوند نیز این بندگان شنوا را دوست دارد، لذا برایشان قرآن را توسط پیامبرش نازل فرموده است. بله خداوند شنیدن دعای بندگان را دوست دارد و برای این دوستانش که شنوا و بصیر هستند قرآن را فرو فرستاده است تا آنان را به مقام خلیفهٔاللهی بر کشد. چه اگر «شنیدن» نباشد، تعلیم یافتن، علم آموختن، بزرگ شدن فراهم نخواهد بود.

شنیدن که نباشد عالم شدن مقدور نیست چه رسد به آدم شدن که عالم شدن هم محال خواهد شد، چه رسد به آدم شدن.پس باید خوب شنیدن را به عنوان یک مهارت معرفتی و آموزشی در نظر داشت، در حوزه اجتماعی نیز این خوب شنیدن گره های زیادی را باز می کند و همان طور که فهمیدن سوال در امتحان نصف جواب است، خوب شنیدن در تعاملات اجتماعی، نصف رابطه است. این نصف که به دست آمد، نصف دیگر هم با برنامه و تدبیر نزد ما خواهد آمد. چنان که افرادی وقتی قرآن را خوب شنیدند، خود نیز فرصت خوب شدن یافتند، استاد فاطمی نیا زیبا این حقیقت را تصویر می کنند که «... وقتی قرآن نازل شد، عده ای گفتند هرگز گوش ندهید. حتی سر و صدا راه انداختند تا کسی قرآن را نشنود. دسته دیگر می گفتند صدا نکنید تا ببینیم چه می گوید... خیلی از این ها بعد از گوش دادن، منقلب شدند، قرآن هدایت شان کرد. بی خود نبود که خانه و قوم و خویش خود را ترک کردند و رفتند جلوی نیزه و شمشیر، همراه پیامبر...» اینان چون خوب شنیدند، به خوب هم رسیدند.

آنان که نشنیدند در جهل خویش مردند و راه نیافتند، چنان که در کربلا نیز این ماجرا تکرار شد تا وقتی امام حسین علیه السلام، زبان به سخن گشودند، تک افرادی که شنیدند راه به حق بردند و کسانی که نشنیدند، یزیدی ماندند و مردند و عمرسعد هم برای این که «فرصت شنیدن» را از سپاه خود بگیرد دستور داد بر طبل ها بکوبند و سر و صدا راه بیندازند تا مبادا یارانش صدای پیامبرگونه امام حسین(ع) را بشنوند و خوب بشنوند و این خوب شنیدن آنان را به خوب اندیشیدن بکشاند و آن وقت به دنبال خوب مطلق امام حسین(ع) بروند، چنان که «حر» و تعداد دیگری از افراد رفتند... آری خوب شنیدن آدم را می تواند خوش عاقبت کند این قضیه در امروز ما و جامعه ما هم صادق است. اگر مهارت خوب شنیدن داشته باشیم به کرامت خوب شدن و به خوبی رسیدن هم خواهیم رسید ...