دقایقی با فیل هیث

”کیفیت زندگی برایم بسیار مهم است باید بتوانم یک بدنساز حرفه ای باشم و در عین حال یک زندگی طبیعی داشته باشم

● بیوگرافی فیل هیث

▪ تاریخ تولد: ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹

▪ محل تولد: سیاتل

▪ محل اقامت فعلی: دنور

▪ قد: ۱۷۳ سانتی‌متر

▪ وزن: ۸/۹۷ کیلوگرم در روز رقابت، ۴/۱۱۱ کیلوگرم خارج از زمان رقابت

● مقام‌های به‌دست آمده

▪ ۲۰۰۶، مقام نخست رقابت حرفه‌ای کلورادو

▪ مقام نخست رقابت حرفه‌ای نیویورک

▪ ۲۰۰۶: نفر اول سنگین وزن و قهرمان مجموع رقابت NPC آمریکا

▪ نفر اول سنگین وزن و قهرمان مجموع رقابت NPC ملی (مقدماتی)

● اویلن رقابت فیل هیث در رده حرفه‌ای

برگردیم به ماه می ۲۰۰۶ - شهر دنور - رقایت حرفه‌ای کلورادو، پدر و مادر فیل برای اولین بار میان تماشاچیان هستند تا شاهد نخستین رقابت او و سیل خبرنگاران رسانه‌ها باشند که دور فیل حلقه زده‌اند. صحبت کردن در مورد ستارگانی که در یک سطح قرار دارند راحت است ولی در واقع میان تازه واردهای IFBB کمتر کسی می‌تواند در اولین حضورش توجه داوران را جلب کند، و باز هم افراد کمتری آنقدر نقاط قوت دارند که بتوانند در اولین حضور حرفه‌ای میان ۱۰ مرد برتر قرار گیرند. ولی شاید فیل، کسی که هرگز در رقابتی در سطح آماتور شکست نخورده، آمادگی کافی برای جای گرفتن میان رده‌بندی بدنسازان معمول را نداشت. در اصل مثل اینکه این پسر جوان حتی نمی‌داند که چطور باید شکست خورد.

با وجود حضور بدنسازان با تجربه و پیشرفته‌ای چون دارم چارلز و تروی آلوز در صف رقیبان، فیل با آرامش کامل به اجراء فیگور پرداخت و چنان برنامه فیگورگیری خود را اجراء کرد، مثل اینکه در مسابقات بسیاری حضور داشته. طبق معمول او بهترین ترکیب کلی بدن را روی صحنه داشت.

عضلاتی با خطوط عمیق و برآمدگی‌هائی حجیم، کمری باریک، عضلات شکم فوق‌العاده و پشت‌بازوئی حیرت‌آور. تنها تفاوت این بود که او این بار ۲۵۰۰۰ دلار به همراه مقام اولی به‌دست آورد.

● این پیروزی اتفاقی نبود

هفت روز بعد از آن فیل موفق شد دومین پیروزی متوالی بر دارم چارلز را در رقابت حرفه‌ای نیویورک به‌دست آورد و ثابت کند که اولین پیروزی‌اش در سطح حرفه‌ای شانسی نبوده. پس از آن، دنیای بدنسازی به‌سوی او، سابقه‌ای به‌عنوان ستاره بسکتبال در دوران کالج و پیش‌بینی جایگاهش در رقابت آتی یعنی مسترالمپیا، جلب شد. برخی می‌گفتند بدن او آنقدر پیشرفته است که بتواند رونی و کانلر را در کسب قهرمانی تهدید کند. دیگران تنها ابراز امیدواری می‌کردند که او بتواند هیجان جدیدی در مسترالمپیا ایجاد کند و شروع کردند به حمایت و پشتیبانی از او.

ولی هیث که در ماه دسامبر ۲۷ ساله شد، تصمیم گرفت از المپیا ۲۰۰۶ صرف‌نظر کند، با این عقیده که حرفه و بدن او دو چیزی است که قصد ندارد روی آنها ریسک کند. اعلام این خبر باعث ناامیدی هواداران و کنایه و ریشخند شمنان شد. ولی اینها در تصمیم پدیده تازه‌کار تغییری ایجاد نکرد.

”من فکر می‌کنم که می‌توانستم در المپیا شرکت کنم و بین سه رتبه برتر رقابت قرار گیرم. این خیلی خوب بود ولی در آن صورت وقت کافی نداشتم تا بتوانم برای آرنولد کلاسیک ۲۰۰۷ آماده شوم. در حالی‌که می‌خواهم پیروز آن رقابت باشم. تمام چیزی که می‌خواهم این است که در بهترین شرایط بدنی در رقابت‌ها حاضر شوم تا بتوانم بهترین نتیجه را بگیرم“.

خستگی ناشی از حضور در دو رقابت پی‌درپی باعث شد تا فیل نیاز به استراحت داشته باشد. فشار لازم برای آماده شدن برای رقابتی دیگر و در اصل سنگین‌ترین رقابت دنیای بدنسازی به‌نظر نمی‌آمد که به چند دلیل لذت چندانی داشته باشد.

”پس از آن دو رقابت ذکر کردم و به این نتیجه رسیدم که برای انجام رقابتی دیگر آمادگی ندارم. بنابراین تصمیم گرفتم رژیم را بشکنم کمی چاق شوم و از زندگی لذت ببرم. و بعد دوباره کات کنم؟ فکر می‌کنم آمادگی این را ندارم که به رژیم ادامه دهم و باز هم با بدن بهتری ظاهر شود. چرا نباید در شرایطی در آنجا حضور یابم که بدانم احتمال بالائی برای پیروزی‌ام وجود دارد؟ در ضمن نگران این هستم که رقابت‌های متوالی مانع پیشرفت بدنم شود. من تنها ۲۶ سال دارم. اگر ۳۵ سال داشت بدون شک در رقابت مسترالمپیا ۲۰۰۶ حاضر می‌شدم ولی خوشبختانه وقت زیادی دارم“.

● تلاش برای زندگی بهتر

برخی بدنسازان نیاز دارند که بیشتر رقابت کنند - نه برای کسب افتخار، مدال یا اینکه نامشان در مجلات بدنسازی چاپ شود بلکه برای اینکه بتوانند خرج زندگی را درآورند. صورتحساب‌هایشان را پرداخت کنند. یا پشتوانه تمریناتشان باشد. فیل انتظار ندارد با ۴۰۰۰۰ دلاری که از پیروزی در این دو رقابت به‌دست آورده بتواند به‌طور نامحدودی از نظر مالی خود را پشتیبانی کند. ولی ترجیح می‌دهد تا در مسابقات کمتر ولی مهم شرکت کند و یا فرم ایده‌آلی در رقابت حضور یابد. به‌جای اینکه بخواهد در ۸ تا ۱۰ رقابت در سال حضور یابد.

”کیفیت زندگی برایم بسیار مهم است. باید بتوانم یک بدنساز حرفه‌ای باشم و در عین حال یک زندگی طبیعی داشته باشم. استراحت به من این موقعیت را دهد که مسافرت کنم. با افراد مختلف تمرین کنم و از زندگی لذت ببرم“.

شاید در سفرها جواز و قدردانی‌هائی در انتظار او باشد ولی فیل بیشتر از سر و صدائی که در صحنه ایجاد کرده لذت می‌برد.

”من هر روز با لبخندی در چهر‌ه‌ام بیدار می‌شوم. از زمانی‌که حرفه‌ای شده‌ام روزی نبوده که خنده در چهره‌ام نباشد. من به جایگاه موردنظرم رسیده‌ام و این چیزی است که همه ما می‌خواهیم. فهمیده‌ام که چقدر خوشبختم“.

● تمرین بازوی فیل هیث

۱) جلوبازو هالتر لاری عضله هدف: سر کوتاه جلوبازو

▪ شروع حرکت: فیل پشت تکیه‌گاه می‌نشیند. به‌نحوی که پشت بازوی او کاملاً روی میز قرار دارد. زیر بغل را به تکیه‌گاه چسبانده. بازو هم در حالت باز است ولی آرنج قفل نشده و میله را محکم در دست می‌گیرد.

▪ اجراء: وزنه را بالا می‌آورد تا جائی‌که تقریباً امتداد دست بر زمین عمود شود (برای اینکه فشار ممتدی را در عضله هدف حفظ کند). پس از مکث کوتاهی در بالا، وزنه را با کنترل پائین می‌آورد تا کمی مانده به قفل شدن دست. ”قفل کرد دست می‌تواند تاندون بازو و مفصل آرنج را در وضعیت خطرناکی قرار دهد“.

▪ توصیه فیل: ”برای ایجاد تنوع. اگر امکان دارد سعی کنید حرکت را بالعکس اجراء کنید. یعنی تکیه‌گاه را برعکس قرار دهید و حرکت را روی قسمت عمودی میز اجراء کنید. من سعی می‌کنم این دو نوع اجراء را یک هفته در میان به‌کار گیرم تا تحریک بهتری برای رشد در عضله‌ام ایجاد شود“.

۲) همر ضربدری با دمبل

▪ هدف: جلوبازو، براکیالیس، براکیورادیالیس

▪ شروع: فیل حرکت را در حالی که دو دمبل را کنار پاها نگه داشته و دو دست رو به‌هم هستند شروع می‌کند. زانوها او کمی خمیده است - سر رو به جلو شکم داخل و سینه رو به بالا.

▪ اجراء: بدون خم کردن یا چرخش مچ دست، فیل یک دمبل را به سمت بالا و شانه مقابل می‌آورد. برای لحظه‌ای مکث می‌کند و با کنترل وزنه را به پائین و نقطه شروع حرکت بازمی‌گرداند قبل از اینکه با دست مقابل حرکت را اجراء کند.

▪ توصیه فیل: این با اجراء معمول همر متفاوت است. در این روش فشار بیشتری در عضله‌ام حس می‌کنم.

---