جبهه اجتماعی امروز

هر جبهه ای، خط مقدمی دارد و خطوط پشتیبانی و جبهه ای که امسال با فرمان فرمانده حکیم نظام با نام «اصلاح الگوی مصرف» گشوده شد، آحاد جامعه و همه خانواده ها را در خط مقدم خویش می بیند …

هر جبهه ای، خط مقدمی دارد و خطوط پشتیبانی و جبهه ای که امسال با فرمان فرمانده حکیم نظام با نام «اصلاح الگوی مصرف» گشوده شد، آحاد جامعه و همه خانواده ها را در خط مقدم خویش می بیند و در این جبهه اجتماعی هر خانواده به مثابه، یک سنگر است و هر شهروند یک رزمنده و از این جمع رزمندگانی هوشیار و بصیر شکل می گیرند که نقش خود را باید به خوبی ایفا کنند. یادم است در جبهه دفاع مقدس فرماندهان تاکید داشتند از هر گلوله باید نهایت استفاده را برد و یک رزمنده نباید بی جهت فشنگ هایش را شلیک کند بلکه برای هر عدد آن باید برنامه داشته باشد، آن روز ما به دلیل محاصره تسلیحاتی، مجبور بودیم مدیریت شده از سلاح های خود استفاده کنیم، امروز هم باید مدیریت شده و براساس الگوی صحیح از داشته های خود بهره گیریم حتی اگر محاصره هم نباشیم.

اگر بپذیریم که جبهه دفاع از عزت و سربلندی ایران تغییر شکل یافته است باید در راستای درست مصرف کردن گام برداریم و با بهینه سازی مصرف، به افزایش توان کشور کمک کنیم، اگر هم حتی اعتقادی به تغییر شکل جبهه و یا حتی اساسا باوری به جبهه دفاع نداشته باشیم، باز براساس عقل، گفته ها و سنت عاقلان باید از آن چه در اختیار داریم به صحیح ترین شکل استفاده کنیم.

اگر نگاهی مدرن هم به ماجرا داشته باشیم و تابع عقل مدرن و باورمند اخلاق مدرن هم باشیم باز اصلاح الگوی مصرف برای ما یک برنامه دراز مدت و هدفمند خواهد بود چه اصلا پذیرفتنی نیست که مثلا «شدت انرژی» در ایران چندین برابر کشورهای توسعه یافته باشد و ما برای بهره وری، معادل کشورهای پیشرفته، چندین برابر هزینه کنیم. بهره ای که آن ها (کشورهای عضو اتحادیه اروپا) از یک بشکه نفت می برند ١٣١٦ دلار است بهره ما از یک بشکه ٢١٩ دلار پس اگر قرار مصرف همین باشد باید در سال های نه چندان دور صادرات نفت را فقط به عنوان خاطره در یاد داشته باشیم و نه چیز دیگر!

اگر در زمانی که جهان به سمت مدیریت مصرف می رود و برای کاهش رشد مصرف، هزاران برنامه می نویسد ما در مقابل رشد ٤/١ درصدی جمعیت شاهد رشد ٨درصدی مصرف باشیم، باید بپذیریم که در زمانی نه چندان دور نام ما را هم در کنار کشورهای فقیر جهان خواهند نوشت. کشورهایی که دست مردمانش به سوی جهان برای دریافت کمک دراز است و راستی آیا این با عزت ایرانی سازگار است؛ آیا ایرانی سرفراز که جز در برابر خدا سر خم نمی کند می تواند روزی را حتی تصور کند که به سوی دیگران دست دراز کند به تمنا؟

پس باید کاری کرد و اصلاح الگوی مصرف، آن کار بایسته و شایسته ای است که همه باید نسبت به آن همت کنند، غیرت ورزند و تعصب داشته باشند، همه، از مسئولان تا مردم، از محل کار تا خانه و مخصوصا خانواده ها باید در این رهگذار نقش حیاتی خویش را به عنوان رزمندگان خط مقدم جبهه سربلندی ایران ایفا کنند و با مصرف بهینه، ناهنجاری اجتماعی وگناه دین فرموده اسراف را از قاموس رفتار ایرانی و فرهنگ ایرانی پاک کنند، در این باره گفتنی بسیار است و بسیار هم باید گفت تا گفته ها به فرهنگ تبدیل و فرهنگ هم نهادینه و به رفتار تبدیل شود. پس در این باره باز هم خواهیم گفت و خواهیم نوشت و قبل از آن خود را به رعایت مصرف بهینه توجه و عادت خواهیم داد.