سرعت حرف اول را در یورو ۲۰۱۲ می زند

جام ملت های اروپایی به عنوان میدانی که بهترین های دنیای توپ گرد منهای برزیل و آرژانتین در آن حضور دارند همواره از سطح کیفی بسیاری بالایی برخوردار است به طوری که یک کلاس آموزشی پیشرفته برای دیگر کشورها تلقی می شود که عزم قدم گذاشتن در راه رشد و تعالی فوتبال ملی خود دارند, اما جام چهاردهم که به میزبانی اکراین و لهستان در حال برگزاری است به اعتقاد من میدان متفاوتی است

جام ملت‌های اروپایی به عنوان میدانی که بهترین‌های دنیای توپ گرد منهای برزیل و آرژانتین در آن حضور دارند همواره از سطح کیفی بسیاری بالایی برخوردار است به طوری که یک کلاس آموزشی پیشرفته برای دیگر کشورها تلقی می‌شود که عزم قدم‌گذاشتن در راه رشد و تعالی فوتبال ملی خود دارند، اما جام چهاردهم که به میزبانی اکراین و لهستان در حال برگزاری است به اعتقاد من میدان متفاوتی است.

به واقع سطح رقابت‌های یورو ۲۰۱۲ چنان بالاست که به هیچ عنوان نمی‌توانیم مقایسه‌ای درباره سطح کیفی فوتبال کشورمان و حتی فوتبال قاره آسیا با این پیکارها داشته باشیم.

سطح یورو ۲۰۱۲ بی‌شک از جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی هم بالاتر است چراکه در دل این رقابت‌ها تیم‌های پرقدرت اروپایی در اوج دوران آمادگی خود قرار دارند.

با این پیش‌مقدمه به چند نکته قابل تامل در این بازی‌ها را که می‌تواند درس‌های قابل ملاحظه‌ای برای فوتبال کشورمان داشته باشد، اشاره‌ای خواهم کرد:

۱ ـ عمده‌ترین تفاوت سطح کیفی این بازی‌ها با فوتبال آسیا که در همان نگاه اول به یورو قابل استنباط است، سرعت بسیار بالای بازی‌هاست. سرعتی که معنی شتابزدگی را نداشته و تیم‌ها در عین سرعتی بازی‌کردن و پرهیز از حرکات اضافی که روند تاکتیکی تیمی را مختل کند، با برنامه جامع تاکتیکی قدم به میدان می‌گذارند، چیزی که در فوتبال آسیا کمتر دیده می‌شود و به واقع فوتبال کشورهایی چون ما برای رسیدن به این سطح راه بسیار طولانی و کار سخت و دشواری در پیش دارند.

۲ ـ به تبع این سرعت بالای بازی‌ها، سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله و برعکس را شاهدیم، این نکته را بویژه تیم‌های سرشناس به خوبی اجرا می‌کنند به طوری که با سرعت بسیار بالایی از حالت دفاع به حمله درمی‌آیند. یعنی در حداقل زمان ممکن هجوم همه‌جانبه‌ای روی دروازه حریف می‌آورند و در عین حال با همان سرعت به حالت دفاع برمی‌گردند. این سرعت در انتقال توپ می‌تواند نکته فنی قابل ملاحظه‌ای باشد که فوتبال ما از آن درس بگیرد.

۳ ـ طبیعی است که برای اجرای یک بازی سرعتی و در عین حال با حفظ انسجام تاکتیکی، ابزار نخست مربیان بازیکنان هستند، بازیکنانی که باید از آمادگی جسمانی مطلوبی برخوردار باشند. این مهم نیز به خوبی در اکثر قریب به اتفاق تیم‌ها نمایان است. این در حالی است که بازیکنان پس از پشت‌سر گذاشتن لیگ‌های معتبری چون لیگ برتر انگلیس، لالیگا، بوندسلیگا، سری آ، لاشامپیونا و حتی لیگ پرتغال و هلند وارد اردوهای تیم ملی و بازی‌های دوستانه و در نهایت این رقابت‌ها شده‌اند. با وجود این، نشانه‌ای از خستگی در ساق بازیکنان دیده نمی‌شود. طبیعی است در این شرایط دست مربیان نیز برای اجرای برنامه‌های تاکتیکی مختلف باز بوده و آنها همه‌گونه ابزاری در اختیار دارند. این در حالی است که در دو بازی اخیر تیم ملی ایران با ازبکستان و قطر به خوبی خستگی بازیکنان ما به چشم می‌آمد، خستگی که ناشی از ضعف ریکاوری در فوتبال ماست. یعنی ما در علم فوتبال که تغذیه، روان‌شناسی، بدنسازی و پزشکی را هم در برمی‌گیرد، عقب هستیم و به همین دلیل ریکاوری یا بازگشت به اولیه درستی نداریم.

۴ ـ از دیگردرس‌های فنی که یورو ۲۰۱۲ می‌تواند برای فوتبال آسیا و بویژه فوتبال کشورمان داشته باشد مبحث زیرساخت‌های فوتبال است. به طور قطع در هر زمینه و پیش از آغاز هر برنامه‌ای وجود زیرساخت‌های لازم، امری حیاتی و اجتناب‌ناپذیر می‌نماید. ما چنانچه می‌خواهیم فاصله خود را با سطح اول دنیای فوتبال کاهش دهیم در درجه اول باید به سمت فراهم‌کردن زیرساخت‌های استاندارد مورد نیاز حرکت کنیم. فوتبال ایران برای گام‌گذاشتن در این مسیر قبل از هر چیز باید زیرساخت‌های خود را فراهم کند. وقتی در این کشور شمار ورزشگاه‌های استاندارد حتی به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و باشگاه‌های ما فاقد حداقل امکانات استاندارد لازم هستند نمی‌توان توقع داشت در مسیر کاهش فاصله خود با سطح اول دنیای فوتبال که شمه‌ای از آن را در یورو ۲۰۱۲ می‌بینیم، گام برداریم. این در حالی است که این روزها شاهدیم ارقام سرسام‌آوری در فصل نقل و انتقالات برای به‌خدمت‌گرفتن مربیان و بازیکنان رد و بدل می‌شود. غافل از این که تنها با پرداخت‌های اینچنینی به جایی نخواهیم رسید و جا دارد وقتی باشگاه‌های مختلف می‌توانند چنین سرمایه را در فوتبال به کار بگیرند در وهله اول به فکر سخت‌افزار‌های فوتبال باشند چراکه بدون فراهم بودن این سخت‌افزارها به جایی نخواهیم رسید.

مجید نامجو مطلق

کارشناس فوتبال