کشتی، ورزش سنتی ترکمن‌ها

گذشته از سوارکاری، کشتی نیز از ورزش‌های سنتی ترکمن‌هاست. آنها این ورزش را در سنین پایین آغاز می‌کنند.
مسابقات کشتی ترکمن‌ها صحنه‌ای است برای نشان دادن قدرت قهرمانان در مقابل …

گذشته از سوارکاری، کشتی نیز از ورزش‌های سنتی ترکمن‌هاست. آنها این ورزش را در سنین پایین آغاز می‌کنند.

مسابقات کشتی ترکمن‌ها صحنه‌ای است برای نشان دادن قدرت قهرمانان در مقابل رقبای مشهور یا گمنامی که برخی مواقع نیرویشان را به رخ می‌کشند. در این رقابت‌ها، وزن شرکت‌کنندگان یا زمان بازی محاسبه نمی‌شود. دو رقابت‌کننده رقابت‌شان را به صورت نامحدود ادامه می‌دهند تا نتیجه نهایی اعلام شود. فضای این رقابت محدود نیست و کشتی‌گیر مجاز است حریفش را تا شعاع‌های دوردست هم ببرد. شال نقش ویژه‌ای در کشتی سنتی ترکمن‌ها دارد.

در این مسابقات کشتی‌گیران شال به دور کمر خود می‌بندند. براساس مقررات، هنگامی که داور شال را به دور کمر کشتی‌گیران می‌بندد و دست هر یک را در شال دیگری قرار می‌دهد، دو کشتی‌گیر مسابقه را شروع می‌کنند. در این رقابت‌ها علاوه بر دو داور، دو کمک‌داور هم بر نحوه بستن صحیح شال‌ها نظارت می‌کنند. سپس داور دستش را به پشت کشتی‌گیران می‌زند و مسابقه آغاز می‌شود. مهم‌ترین نکته در این کشتی آن است که اگر دست، زانو یا هرجای دیگری از بدن کشتی‌گیر بجز کف دستش به زمین بخورد بازنده اعلام می‌شود و داور دست کشتی‌گیر رقیب را به نشانه پیروزی بالا می‌برد. در کشتی سنتی ترکمن‌ها مچ‌ها و پاهای قوی نقش مهمی در پیروزی کشتی‌گیر دارند. خیلی کم پیش می‌آید که نتیجه مسابقه مساوی به اتمام برسد. اگر شانه‌ها یا پهلوهای دو قهرمان همزمان به زمین بخورد مسابقه مساوی تمام می‌شود و دست هر دو کشتی‌گیر به نشانه پیروزی بالا می‌رود و جایزه بین هر دو نفر تقسیم می‌شود. داوران با اکثریت آرای کشتی‌گیران انتخاب می‌شوند.

شش یا هفت کشتی‌گیر از میان کشتی‌گیران سنتی ترکمن انتخاب می‌شوند تا یکی از میان آنها به عنوان داور برگزیده شود.فردی مسن از میان داوران به عنوان امین یا امانتدار انتخاب می‌شود تا برای تشویق قهرمان از مردم جایزه جمع کند. در گذشته یک گاو با نام اولی به قهرمان بزرگ، جایزه داده می‌شد، جایزه نفر دوم یک گوسفند با نام چایرچی بود و پتو یا چیزهای دیگری به نفر سوم تعلق می‌گرفت.

مطابق رسوم رایج، هنگامی که داوران، جایزه را دریافت می‌کردند دستمال‌هایشان را در هوا به نشانه قدردانی از قهرمان و برگزارکننده و سازمان‌دهنده مسابقه می‌چرخاندند.در عوض دستمالی که به هدیه‌دهنده نشان داده می‌شد معمولا مبلغی جایزه داده می‌شد. دریافت‌کننده دستمال، آن را به دور پیشانی‌اش می‌مالید و با خود می‌برد.