لقمه های سحرآمیز

در بسیاری از خانواده ها, هر یك از اعضای خانواده به كاری مشغول اند و صبح كه از خواب بیدار می شوند, هر یك به دنبال كار خود مثل اداره, مدرسه, انجام فعالیت های اجتماعی, دانشگاه و بسیاری از فعالیت های دیگر كه هر روز افراد خانواده به آن می پردازند می روند

آخرین باری را كه همه اعضای خانواده با هم صبحانه خوردید به یاد دارید؟ اگر همین چند روز پیش بوده است باید به شما تبریك بگوییم، ولی اگر این اتفاق مربوط به چند ماه گذشته باشد، باید گفت كه شما یكی از بهترین فرصت‌ها را برای ارتباط نزدیك با اعضای خانواده‌تان از دست داده‌اید.

در بسیاری از خانواده‌ها، هر یك از اعضای خانواده به كاری مشغول‌اند و صبح كه از خواب بیدار می‌شوند، هر یك به دنبال كار خود مثل اداره، مدرسه، انجام فعالیت‌های اجتماعی، دانشگاه و بسیاری از فعالیت‌های دیگر كه هر روز افراد خانواده به آن می‌پردازند می‌روند.

نتایج یك آمارگیری در آمریكا نشان می‌دهد، در این كشور پدران و مادران فقط ۴۰ دقیقه در طول یك هفته برای بازی‌كردن با كودكانشان وقت می‌گذارند و جالب‌تر اینكه همسرانی كه هر دو شاغلند، فقط در طول یك روز ۱۲ دقیقه با یكدیگر صحبت می‌كنند.

در جوامع صنعتی مثل آمریكا هر روز و هر روز كودكان وقت بیشتری را در خارج از منزل می‌گذارنند و به ورزش سرگرمی‌های خارج از مدرسه و فعالیت در باشگاه می‌پردازند. در كشور خودمان هم اوضاع چندان بهتر از این نیست و به دلیل اینكه این روزها والدین هر دو به فعالیت مشغول‌اند، بخش اصلی روز برای كودكان در مدرسه یا مهد كودك می‌گذرد. پس از آن نیز یا كودكان در منزل تنها هستند و یا تا آمدن پدر و مادر در خانه مادربزرگ و پدربزرگ به سر می‌برند. به‌نظر می‌رسد هماهنگ‌ كردن اوقات فراغت اعضای خانواده هر روز دشوارتر و دشوارتر می‌شود و به سختی می‌توان ساعاتی از روز را پیدا كرد كه در آن ساعات همه اعضای خانواده دور هم جمع شوند. براساس آمار‌هایی كه در كشورهای غربی گرفته شده است از ۲۰ سال گذشته به این سو، ساعات ورزش و بازی كودكان دو برابر شده است در حالی كه ساعات در كنار هم غذاخوردن اعضای خانواده و یا برای تعطیلات در كنار هم به مسافرت رفتن به ترتیب ۳۳ درصد و ۲۸ درصد كاهش یافته است. با این حساب به‌نظر می‌رسد با ساعات كاری طولانی والدین و زمانبندی برنامه‌های روزانه كودكان، دیگر فرصتی برای گفت و گوهای صمیمانه در كنار سفره غذا و رفتن به مهمانی خانوادگی باقی نمی‌ماند.

● كنارم باش؛ برای همیشه

نتایج مطالعات گوناگون نشان می‌دهند اگر كودكان فرصتی برای در كنار پدر و مادر بودن نداشته باشند، دچار استرس، اضطراب و افسردگی می‌شوند و نوجوانان ممكن است به اعتیاد به اینترنت و یا حتی مواد مخدر روی بیاورند.

پس راه حل چیست؟ راه حل بسیار ساده است. شما باید تلاش كنید از همین فرصت‌های كوچك برای ارتباط برقراركردن با كودك و نوجوان خود استفاده كنید.

بسیاری از محققان اعتقاد دارند كه نوجوانان دوست دارند بیشتر در كنار والدین خود باشند و دوست دارند از نظریات آنها استفاده كرده و برای آن ارزش قایل هستند، البته به شرطی كه پدر و مادر خود را در كنار خود احساس كنند. بدون شك هنگامی كه نوجوانان جای خالی والدین را احساس كنند، همه چیز برخلاف این خواهد بود.

● راه و رسم ارتباط با نوجوان

شاید برایتان دشوار است كه با نوجوانتان ارتباط برقرار كنید. همیشه او با شما اختلاف سلیقه دارد ویا اصلا نظرات شما را قبول نمی‌كند. ارتباط والدین با نوجوان خود، یك ریسمان دوطرفه است و احساسات و درك متقابل در آن نقشی اساسی دارد.

پایه‌های این ارتباط مستحكم را اعتمادكردن به نوجوانتان تشكیل می‌دهد، به گونه‌ای كه او هم عادت كند به شما اطمینان كند. شما می‌توانید با لمس‌كردن و در آغوش گرفتن او، در كناراو غذا خوردن، صحبت كردن و یا حتی شركت در موقعیت‌های اجتماعی همراه او، به نوجوانتان نزدیك شوید. شما می‌توانید به او در حل مشكلاتش كمك كنید، نظریات خود را با او درباره مسائل مختلف در میان بگذارید و صحبت‌های او را بشنوید .

● به سادگی غذاخوردن

غذاخوردن همه اعضای خانواده در كنار هم اثرات معجزه‌آسایی دارد. برنامه‌ریزی كنید كه تمام وعده‌های غذایی در طول یك روز یا حداقل یكی از آنها را در كنار فرزندتان باشید. اگر این كار را تجربه كنید خواهید دید كه نتایج حاصل از آن در بهبود رابطه بین شما و نوجوانتان هر روز بهتر از روز پیش است. نتایج یك مطالعه كه در دانشگاه كلمبیا انجام شده است نشان می‌دهد نوجوانانی كه دو وعده یا كمتر در طول یك هفته با والدین خود غذا می‌خورند، دو برابر بیش از نوجوانانی كه پنج وعده یا بیشتر در طول هفته با والدین خود غذا می‌خورند، به سیگار روی می‌آورند. توجه كنید كه اصلا مهم نیست كه شما كباب یا نان و پنیر در كنار نوجوانتان میل كنید، شاید هم امكان نداشته باشد این كار را هر شب انجام دهید، ولی این كار را انجام دهید.

غذاخوردن تمام اعضای خانواده فرصت مناسبی است كه هریك درباره اتفاقاتی كه در طول روز برایشان رخ داده است صحبت كنند به حرف‌های دیگران گوش دهند و نظرات خود را ارائه دهند.

● چند توصیه

برای اینكه غذاخوردن دركنار سایر اعضای خانواده را به تجربه فراموش‌نشدنی و مفیدی تبدیل كنید، می‌توانید از راهكارهای زیر استفاده كنید:

▪ ‌آماده كردن ناهار، شام یا صبحانه را به یك فعالیت گروهی تبدیل كنید كه هركس بخشی از آن را برعهده گیرد. یكی میز را بچیند یا سفره را پهن كند و دیگری در تهیه سالاد كمك كند. این اصلا مناسب نیست كه همه چیز را آماده كنید و فقط در انتها فرزندتان را برای غذاخوردن صدا كنید و او هم بدون حرف و ارتباطی میز را ترك كند.

▪ ‌از انتقاد و داوری كردن كارهای نوجوانتان دوری كنید. غذاخوردن زمان مناسبی برای چانه‌زدن و سوال‌ و جواب پس دادن نیست.

▪ ‌اظهارنظرهای به دور از داوری و قضاوت به نوجوان شما می‌آموزد كه به سخنان دیگران گوش فرا دهد و انعطاف‌پذیر باشد، این درس‌هایی است كه در بسیاری از موقعیت‌های اجتماعی به كارش می‌آید و مهارت لازم را برای روابط اجتماعی مطلوب به او می‌آموزد.

▪ ‌زن و شوهر می‌توانند تجارب خود را در روزی كه گذشت با هم در میان بگذارند. این كار به نوجوانان این الگو را می‌دهد كه می‌توان در این فرصت پیش آمده، از مشكلات سخن گفت و از حمایت افراد خانواده سود جست.

▪ ‌غذاخوردن فامیلی، این فرصت را به نوجوان می‌دهد كه رفتار درست غذاخوردن در جمع را بیاموزد و بتواند در موقعیت‌های اجتماعی كه قرار است در كنار یك جمع ناآشنا غذا بخورد، آداب اجتماعی را بداند، مثل دادن ظرف غذا به دیگری، استفاده از چاقو و چنگال، وحتی روش‌ صحیح غذاخوردن.

نیكی پرهام