پنجشنبه, ۱۱ بهمن, ۱۴۰۳ / 30 January, 2025
هوای گرگ و میش ERP در ایران
سال ۱۳۸۲ وقتی که مطالعه در خصوص سیستمهای جامع برنامهریزی سازمان را شروع نمودم، درک مبهمی از موضوع در کشور موجود بود؛ پیشروترین شرکتهای نرمافزاری در سطح کشور به تولید سیستمهای اطلاعات مدیریت و یا سیستمهای یکپارچهای که با نگاه غیر فرآیندی طراحی شده بود، میاندیشیدند. آن روزها باید ERP را برای مدیرانی توجیه میکردیم که راهحلهای ارزانتری برای برنامهریزی شرکتهای صنعتی و یا خدماتیشان در پیش رو داشتند. اما امروز در بخشهای عمدهای از صنایع کشور، مدیران ارشد سازمانها علیرغم واهمهای که با اتخاذ برخی سیاستهای اشتباه بازاریابی توسط شرکتهای فعال در حوزه ERP در این بازار به وجود آمده است _ مشتاق هستند که در خصوص چگونگی استقرار و مدیریت مخاطرات مربوطه بیاموزند. این نوشتار برای این گروه از مخاطبین است که با وجود آنکه نسبت به استقرار ERP علاقهمند هستند، در هزارتوی محصولات مختلف و نظرات متفاوت و گاه متضاد سردرگم گردیدهاند.
▪ در ابتدای دهه ۱۹۶۰ در نتیجه همکاری شرکت تراکتورسازی J.I. در امریکا و شرکت IBM، برنامهریزی نیازمندیهای مواد (Material Requirement Planning) MRP به وجود آمد که میتوان از این نقطه به عنوان لحظه تولد سیستمهای برنامهریزی سازمانی یاد نمود.
▪ در اوایل دهه ۱۹۷۰ نرمافزارهای MRP، بسیار بزرگ، پیچیده و گران قیمت بودند و به یک گروه فنی بزرگ برای پشتیبانی رایانههای mainframe که این سیستمها بر روی آنها اجرا میشدند، نیاز بود.
▪ در سال ۱۹۷۲ پنج مهندس که از شرکت IBM جدا شده بودند در کشور آلمان شرکت SAP را بنیان گذاشتند تا بتوانند نرمافزارهایی جامع و یکپارچه برای کسبوکار تولید نمایند.
▪ در سال ۱۹۷۳ شرکت SAP اولین محصول خود را با نام SAP R/۱، به بازار عرضه نمود.
▪ در سال ۱۹۷۷ شرکتهای JD Edwards و Oracle دو تولید کننده دیگر محصولات ERP تأسیس گردیدند.
▪ در سال ۱۹۷۸ شرکت Baan یکی دیگر از تولید کنندگان محصول ERP تأسیس شد.
▪ در سال ۱۹۷۹ شرکت SAP نگارش جدیدی از ERP خود را به عنوان SAP R/۲ به بازار معرفی نمود.
▪ در سال ۱۹۸۷ شرکت PeopleSoft یکی دیگر از تولید کنندگان موفق ERP، تأسیس شد.
▪ در سال ۱۹۹۲ شرکت SAP محصول جدیدتر خود را به عنوان SAP R/۳ به بازار ارائه نمود.
با شروع سال ۲۰۰۰ و سالهای ابتدایی آن بخش عمدهای از شرکتهای ERP در هم ادغام و یا توسط شرکتهای SAP، Oracle، Microsoft و غیره خریداری شدند.
● فرسنگشمار ERP
▪ دهه ۱۹۷۰: برنامهریزی نیازمندیهای مواد (Material Requirement Planning-MRP) این برنامهها از ائتلاف کسبوکارها با فناوری اطلاعات برای مدیریت مناسب موجودی انبارها به وجود آمدند.
▪ دهه ۱۹۸۰: برنامهریزی تولید (Manufacturing Requirement Planning- MRPII) این برنامههای کاربردی جهت برنامهریزی تولید شامل تأمین اقلام، تولید، کنترل انبار و توزیع بود.
▪ دهه ۱۹۹۰: برنامهریزی منابع سازمان (Enterprise Resource Planning- ERP) نرمافزارهای ERP برای ارتقاء کارایی سازمانها از طریق برنامهریزی یکپارچه منابع، کنترل مدیریت و کنترل فعالیتها می باشند.ERP یک برنامه کاربردی شامل چندین ماژول بوده که فرآیند کسبوکار را در عبور از واحدهای سازمان بگونه یکپارچه پوشش میدهند.
▪ دهه ۲۰۰۰: ERPII با افزودن تجارت الکترونیک از طریق سیستمهای مدیریت مشتریان (CRM) و سیستم مدیریت زنجیره تأمین (SCM) و امکاناتی نظیر هوش تجاری (BI) به ERP این مجموعه، به وجود آمد.
● ERP چیست؟
آنچه که مشخص است برای ERP در سالهای گذشته تعاریف مختلفی ارائه شده است که هر یک به بخشی از توانایی و امکانات سیستمهای برنامهریزی سازمان اشاره دارد. در سال ۲۰۰۰ پرفسور کومار تعریفی مبتنی بر اهداف و علل استفاده از این فناوری تدوین کرد که به شرح ذیل است:
ERP یک بسته نرمافزاری قابل تنظیم و از پیش استاندارد شده تجاری است که اطلاعات و فرآیندهای مبتنی بر اطلاعات در سازمان را درون واحدهای سازمان و بین آنها با رویکرد مشتریگرایی و پاسخ به بازار و بر اساس تجارب موفق، یکپارچه نماید." در این تعریف ساده، پاسخ بخش عمدهای از سؤالات متداول نهفته است:
۱) ERP نرمافزاری است که از پیش کاملاً طراحی و تولید شده است و قابلیت تنظیمات لازم جهت مناسبسازی با سازمانهای مختلف (و نه تغییرات زیاد در کد منبع برنامه) را در خود دارد و قرار نیست برای هر مشتری جدید دوباره نوشته و یا با تغییرات زیادی مواجه گردد.
۲) ERP برای طیفهای مختلفی از منابع استاندارد شده است، بنابراین برای انتخاب ERP منطبق بر سازمان و صنعت خود، حتماً مطمئن شوید که ERP مورد نظر در حوزه شما از تجربیات مناسبی برخوردار باشد. توجه خوانندگان را به این نکته جلب مینمایم که حتی شرکت SAP نیز برای تمام صنایع و سازمانها (از جمله فروشگاه زنجیرهای) راه حل ERP عرضه نمینماید و فهرست صنایع مورد پوشش را در سایت خود مشخص نموده است.
۳) ERP یک نرمافزار فرآیندگرا است لذا بدیهی است که سازمانهایی که در کشور ما عموماً وظیفهای هستند، میبایست تدابیر لازم را جهت تبدیل به سازمانهای فرآیندگرا، پیشبینی کنند.
۴) تجارب موفق که در نحوه گردش و فرآیندهای اطلاعات در داخل ERP برای صنعت و یا خدمت مورد نظر سازمان شما مستتر میباشد، برآمده از تجربیات موفق قبلی نرمافزار است.
۵) یکپارچگی در سطح نرمافزار و پایگاه داده، از چندبارگی ورود اطلاعات ممانعت و به گردش اطلاعات در طول فرآیند کمک مینماید.
وجوه اصلی افتراق ERP با سایر سیستمها به شرح ذیل میباشد:
۱) اولین و مهمترین موضوع، تفاوت در امکان برنامهریزی میباشد، مانند برنامهریزی مواد، تولید، نگهداری و تعمیرات، نیروی انسانی، آموزش، خرید، فروش، مشتریان، تأمین کنندگان و غیره میباشد که در بخش عمدهای از برنامههای کاربردی موجود، چنین امکانی را به صورت صحیح نمییابید.
۲) این سیستمها، نحوه صحیح گردش، مدیریت و پایش فرآیندها را در سازمان بر اساس تجارب موفق صنعت مشابه در خود از پیش تعریف شده دارند.
۳) یکپارچگی نرمافزار و پایگاه داده در عین جامعیت که منجر به سادگی آموزش است، باعث عدم افزونگی دادهها و کسب اطلاعات دقیق به صورت صحیحتر و سریعتر میگردد. ERP امروز همان گونه که مشاهده میگردد دیگر ERP یک فناوری جدید مختص به شرکتهای بسیار بزرگ به شمار نمیآید و نزدیک به دو دهه از استفاده شرکتهای معتبر و موفق از این سیستمها میگذرد و عدم استفاده عمومی این گونه نرمافزارها ناشی از نفوذ ضعیف فناوری اطلاعات در بخش صنعت کشور و عقبماندگی این فناوری در این حوزه میباشد. آنچه برای انجام صحیح پروژههای ERP در کشور عموماً نادیده گرفته میشود اغلب برمیگردد به عدم توجه ما به اینکه استقرار ERP، یک «پروژه سیستمی مهندسی مجدد مبتنی بر فناوری اطلاعات» میباشد.
همین چند واژه موارد بسیاری را در خود دارد:
۱) برای اجرای پروژه میبایست به استانداردهای مدیریت پروژه و مدیریت دانش در پروژه توجه گردد، متأسفانه بخش عمدهای از مدیرانِ به کار گرفته شده در سمت مدیر پروژه، از آموزش کافی و معتبر استاندارد مدیریت پروژه و مدیریت دانش در پروژه برخوردار نمیباشند.
۲) واژه دیگر سیستم میباشد، سیستم ترکیبی از سختافزار، نرمافزار، انسان و قواعد مستتر میباشد که در کشور ما بخش عمدهای از تمرکز بر عوامل سختافزار و نرمافزاری بوده و بر انسان و قواعد توجه مناسبی نمیشود.
۳) موضوع دیگر مهندسی مجدد بوده که توجه خاص و دقیقی را بر شناخت وضعیت موجود سازمان، شناخت فرهنگ سازمانی، زیرساختهای موجود سازمان و آموزش و فرهنگسازی جهت آماده سازی سازمان میطلبد که معمولاً مغفول مانده است. قابل مشاهده است که مدیران صنایع و سازمانها در بین کلماتی نظیر ERP داخلی و یا خارجی، MIS TS، IS و غیره سرگشته شدهاند، علت این امر اینست که ما خیلی وقتها در کشور به جای استفاده از تعاریف استاندارد مقولههای بینالمللی فناوری، اقدام به ابداع تعاریف جدید و گاهاً بیربط به تعریف استاندارد مینماییم، بدون آنکه به رویکرد و علل ایجاد آن فناوری توجه لازم مبذول کرده باشیم.
● آیا ERP برای صنایع و سازمانهای کشور ما مناسب نیست؟
این سخنی به غایت اشتباه است؛ راهحلهایی که در صدها کشور از جمله کشورهای منطقه مانند، ترکیه، عربستان، امارات متحده عربی، قطر، پاکستان، هند، آذربایجان و ... با پیشبینی تدابیر لازم، مستقر میگردد، بدیهی است در کشور ما نیز میتواند استقرار یابد. به شرط آنکه کارفرمایان، پیمانکاران و مشاوران از سطح بلوغ بالاتری برخوردار باشند تا بتوانند بر مخاطرات زیر فائق آیند:
۱) عدم حمایت مدیریت ارشد سازمان کارفرما
۲) عدم انتخاب مشاور مجرب
۳) عدم وجود استانداردهای مدیریت پروژه و مدیریت دانش در پروژه توسط کارفرما، پیمانکار و مشاور
۴) عدم انتخاب راه حل متناسب و تیم مجرب استقرار
۵) عدم شناخت سازمان
۶) عدم توجه به فرهنگسازی و آموزش
۷) تغییرات پیدرپی مدیریت
۸) عدم تدوین برنامه و نقشه راه مناسب جهت استقرار ERP
۹) عدم وجود آمادگی و زیر ساخت مناسب
۱۰) عدم توجه به لزوم مهندسی مجدد فرآیندها و کسبوکار
۱۱) درخواست کارفرما برای بومیسازی پیدرپی
۱۲) عدم تخصیص زمان و بودجه مناسب برای استقرار یادآوری مینمایم که استفاده از روشهای غیر متداول در سطح بینالمللی برای انتخاب و استقرار ERP، معمولاً نتیجه مناسبی را فراهم نمیسازد.
● از کجا آغاز کنیم؟
در اغلب تجارب بینالمللی، به علت پیچیدگیهای ذاتی استقرار ERP از انتخاب مشاوری متبحر، که هم به انواع راه حلهای ERP آشنایی کافی داشته و هم به تجارب، چالشها و مخاطرات استقرار ERP در حیطه فرهنگی مورد نظر اشراف دارد، آغاز میگردد. این مشاور میبایست نسبت به شناخت سازمان در ابعاد مختلف اقدام نموده و با تخمین میزان آمادگی سازمان، نسبت به تدوین نقشه مسیر و ویژگیهای کارکردی سیستم منطبق برای سازمان استفاده و پروژههای فرعی مورد نیاز اقدام نماید.
همچنین با شناسایی دقیق مخاطرات پروژه در سازمان، انتخاب صحیحتر محصول و ارتقاء آمادگی سازمان و فرهنگسازی نسبت به افزایش احتمال موفق استقرار ERP کمک نماید. ضمناً این مشاور نباید خود، ارائه دهنده محصول ERP باشد، زیرا مشاوری که خود محصول خاصی را ارائه مینماید، بدیهی است در فرآیند انتخاب بیطرف نمیباشد. گام بعدی ایجاد یک گروه راهبری پروژه به ریاست مدیریت ارشد سازمان و با عضویت افراد کلیدی سازمان مانند مدیران برنامهریزی، فناوری اطلاعات و مدیر پروژه ERP میباشد.
این گروه با همکاری مشاور و بر اساس نقشه راه، سازمان را برای استقرار ERP آماده مینماید و مخاطرات را مدیریت مینماید. مجموعه فوق با همکاری مشاور، نسبت به شناخت سازمان اعم از اهداف و مأموریتها، زیرساختهای انسانی، ویژگیهای خاص سازمان، نیازها، مشکلات و اقدامات متوازی مورد نیاز اقدام مینمایند. توجه داشته باشید که استقرار ERP نیاز به موارد زیادی دارد که باید تمامی پروژههای فرعی و مسئولین آنها مشخص گردند و گروه فوق بر پیشرفت تمامی این پروژههای فرعی نیز نظارت مینماید.
علیرضا بزرگمهری
دنیای کامپیوتر و ارتباطات
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست