فرهنگ در «صدر»

مدیریت شهری کارآمد با رویکرد جهادی در سال‌های گذشته انصافا قدم‌های بزرگی در توسعه عمرانی پایتخت برداشته است که در آخرین نمونه آن می‌توان به پروژه طبقاتی بزرگراه صدر با شعار جذاب «مردم در صدر» اشاره کرد که سرعت در تکمیل و بهره‌برداری آن که کاری دشوار هم بود، قدردانی و دست مریزاد ویژه می‌طلبد.

مدیریت شهری کارآمد با رویکرد جهادی در سال‌های گذشته انصافا قدم‌های بزرگی در توسعه عمرانی پایتخت برداشته است که در آخرین نمونه آن می‌توان به پروژه طبقاتی بزرگراه صدر با شعار جذاب «مردم در صدر» اشاره کرد که سرعت در تکمیل و بهره‌برداری آن که کاری دشوار هم بود، قدردانی و دست مریزاد ویژه می‌طلبد.

سرعت در پیشرفت و بهره برداری از طرح های عمرانی تهران در سال های اخیر در حالی شتاب فزاینده ای گرفته است که این شتاب گرچه محاسن فراوانی دارد، اما گاهی غفلت هایی را هم با خود به همراه می آورد و شاهدیم که بزرگراه ها و تونل ها، این خزندگان سیمانی در کنار غول های آهنی یعنی آسمانخراش ها، هر روز از گوشه و کنار شهر سر بر می آورند و ما را بیشتر به یاد سهراب سپهری می اندازند که سال ها پیش در صدای پای آب گفته بود:

شهر پیدا بود

رویش هندسی سیمان، آهن، سنگ

سقف بی کفتر صدها اتوبوس...

این روزها وقتی از بزرگراه صدر عبور می کنم یا آرام و با حداقل سرعت به درون تونل رسالت، توحید و نیایش می خزم یا سیمان های قطور و زمخت بزرگراه امام علی(ع) را از شیشه های خودرو تماشا می کنم، جدای از افتخار به مهندسان و دانش بومی که در آنها موج می زند، با خود می گویم آیا واقعا نمی شد با قدری استفاده از ذوق، تجربه و توانایی هنرمندان، سردی و سختی این همه آهن و سیمان را صیقل داد؟!

روزانه چند صد هزار نفر از این بزرگراه ها و تونل ها عبور می کنند و ساعت ها وقت خود را در «ترافیک» یا به قول فرهنگستان زبان و ادب فارسی «شدآمد» می گذرانند که قطعا این همه آهن و سیمان بر روحیه آنها نیز تاثیرگذار خواهد بود و شهروندی که با انبوه دغدغه ها و نگرانی ها و استرس ها در شبانه روز روبه روست در میان هجمه این همه آهن و سیمان سردرگم و کلافه تر هم خواهد شد، در صورتی که همین مساله می تواند فرصتی بی بدیل برای مدیریت شهری باشد تا برخی پیام ها و مزیت های فرهنگی و هنری ما را به مردمش یادآوری کند و به تصویر بکشد، کاری که تا حدودی در قطار شهری(مترو) تهران و برخی ایستگاه ها انجام شده است که البته همان اندک هم با نوعی کج سلیقگی همراه است.

همه اینها در حالی است که در نخستین بند سیاست های کلی برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۸۹ تهیه پیوست فرهنگی برای طرح های مهم عمرانی الزامی شده است و باید از مدیریت شهری خواست تا به موضوع پیوست فرهنگی که در «صدر» برنامه توسعه آمده است توجه بیشتری صورت گیرد.

سینا علی محمدی