زندگی

زندگی همانند جاده ای خالیست ،یکطرفه که راه بازگشتی ندارد و فقط باید رفت تا به مقصد رسید و شاید به همین دلیل زیباست.
خوب و بد ، زشت و زیبا باید بروند تا جایی که هر کدام راه خود را …

زندگی همانند جاده ای خالیست ،یکطرفه که راه بازگشتی ندارد و فقط باید رفت تا به مقصد رسید و شاید به همین دلیل زیباست.

خوب و بد ، زشت و زیبا باید بروند تا جایی که هر کدام راه خود را باز شناسند و جدا شوند.

زندگی را دوست دارم با همه دست اندازهایش که ممکن است مرا محکم بر زمین بکوبد ، زندگی را دوست دارم به همین دلیل دستم را به تکیه گاهی میگیرم و بلند می شوم و ادامه میدهم ، می روم تا به جایی که شاید ، شاید نقطه ای در این جاده خالی و بی علامت وجود داشته باشد تا بتوانم آرزو هایم را از نزدیک لمس کنم.

جای که دیگر دست اندازی نباشد تا مرا در حالی که در اثر این راه وانفسا خسته شده ام دوباره محکم بر زمین بکوبد بلکه بتواند مرا یاری دهد تا بتوانم دست کسانی که در بین راه مانده اند و همانند خودم به زمین خورده اند و به تکیه گاه احتیاج دارند بگیرم و بلندشان کنم

http://www.rahenarafteh.mihanblog.com/Cat/۶.aspx