چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
راز من حفظ خلوت خودم است
کلینت ایستوود یک اسطوره سینمایی است. کسی که شناختنش، حداقل شناختن یک زمینه سینما میتواند باشد.
او از پردوامترین هنرمندان این عرصه است که اکنون در هفتاد و پنج سالگی مینویسد، میسازد و خوب هم میسازد و بحثانگیز است.
گفتوگوی زیر در زمینههای مختلف، میکوشد شناختی از این هنرپیشه و کارگردان از طریق حرفهای خودش به دست دهد و از این حیث، در شناخت یک سینمای خاص و یک دیدگاه خاص هم موثر افتد.
در فیلم «محبوب میلیون دلاری»، بوکس و رینگ بوکس به نوعی معبد و کلیسای مربی که نقش آن را خودتان بازی کردهاید، است. آیا بوکس به این اندازه برای خودتان هم جذاب است؟
من با دیدن فیلمهای وسترن و فیلمهای مبارزات بوکس بزرگ شدهام و به عنوان یک کودک این فیلمها را دوست داشتم. «روح و تن» و فیلمهای شبیه این که در میان شان فیلمهای کوچک خوبی هم یافت میشد، یک فیلم دیگر هم هست که یکی از اولین فیلمهای «رابرت وایز» است به نام «The Set-Up» یک فیلم رده B که شاهکار بود. یادم میآید که با رابرت رایان که هنرپیشه این فیلم بود و ما در ایتالیا با هم آشنا شده بودیم در یک خیابان کوچک ایتالیا راه میرفتیم و مردم سرشان را از پنجرهها بیرون میآوردند و رابرت را نگاه میکردند و نام آن فیلم را فریاد میزدند. اصلا شگفتانگیز است که این فیلم در ایتالیا چرا اینقدر محبوب بود، اما در خود امریکا کسانی که این فیلم را میشناسند، تعدادشان انگشتشمار است. دلیلش این است که این فیلم را رده B ارزیابی کردهاند و در میان فیلمهای پر سر و صدا گم شده است.
«شهر بزرگ» چه؟
آن فیلم را هم دوست داشتم، اما «The Set-Up» چیز دیگری بود و عاشقش بودم. یک فیلم کوچک درخشان بود «شهربزرگ»را هم دوست داشتم و البته عاشق «گاو خشمگین» مارتین اسکورسیزی هستم که بی نظیر است.
نظرتان در مورد «راکی» چیست؟
فیلم اول «راکی» را دوست داشتم. همه آنها را ندیدهام، بنابراین در مورد تمام فیلمهای «راکی» نمیتوانم حرف بزنم. فقط همیشه استعداد و اراده «سیلوستر استالونه»را ستایش کردهام که نترسید و راه این فیلمها را تا آخر ادامه داد.
اکنون میدانید که زنها هم بوکس میکنند...
اولین بار که این را شنیدم، به خودم گفتم به نظر میرسد بوکس برای زنها ورزش سنگین و نامناسبی است. همان عقیدهیی را داشتم که فرانکی (خودم) در «محبوب میلیون دلاری» در مورد بوکس زنان دارد. شاید بتوان گفت نوعی تبعیض میان زن و مرد در این رشته ورزشی قایل بودم.... یک خاطرهیی باید بگویم: سالها پیش در سال ۱۹۷۱ در لاسوگاس فیلمی به نام «دستکش» را کار میکردم. یک رفیق قدیمی هم با من بود که مربی بوکس بود. بوکسورهای بزرگی را هم تمرین داده بود. موقع فیلم «محبوب میلیون دلاری» فقط به او فکر میکردم و اصلا اولش هم به این فکر کردم که کاش او زنده باشد تا در فیلم ازش استفاده کنم. این بهترین فرصت بود تا در این فیلم از آن رفیق قدیمی به عنوان مشاور استفاده کنم. چرا که قصهیی مشابه این را از سر گذرانده بود یادم است با رفیقم سر صحنه بودم که دختری که یک فروشنده بود پیش او آمد و گفت که میخواهد بوکسور شود. رفیقم گفت چرا دوست داری این ورزش را انجام دهی؟ دختر هم جواب داد که بوکس را دوست دارد. رفیقم که «آن» نام داشت با دختر به باشگاه رفت و وقتی بازگشت گفت که این دختر استعداد بینظیری دارد. کاش «آن» سر این فیلم من زنده بود!
پس یک تاریخچهیی از بوکس زنان داشتهیی! هیلاری سوانک در مصاحبهیی گفت که پس از این فیلم دوست دارد در یک مبارزه واقعی بوکس شرکت کند. آیا این مساله را باور میکنی؟
فکر میکنم او عاشق تمرین بوکس شده بود. تا کنون کسی را با آن اشتیاق و میل به کار و تمرین ندیدهام. او چنان به کار و تمرین بوکس علاقه داشت که آدم میتواند به عزیزترین فرد زندگیاش داشته باشد.
البته گفت که مربی هم زیاد سرش داد زده است.
این مربی نامش «هکتور روکا» بود و سر همه داد میکشید. نمیدانم هیلاری چگونه از پس تمرینات او برآمد، اما به هر حال این کار را انجام داد. یکی مربی دیگر هم با او کار وزنه میکرد و هیلاری از پس این مرحله هم برآمد. اواخر کار آدم خیلی قدرتمندی شده بود.
نظرت راجع به هیلاری سوانک چیست؟
من خیلی به او علاقه دارم و برایش احترام قایلم. فکر میکنم او یک هنرپیشه بینظیر است. «پسران گریه نمیکنند» یک بازی بینظیر از این هنرپیشه داشت. در نقشهای کوچک چون «بیخوابی» هم هیلاری فوقالعاده است. او حضور فوقالعادهیی روی پرده سینما دارد. نوعی واقعیت در حضور او دیده میشود که باعث موفقیت بازی او و فیلمها میشود.
روزی دیوید فینچر گفت که با مورگان فریمن در «هفت» کار کرده و مورگان چنان عالی و در حس و حال نقش بوده که فکر نمیکرده بتواند نقش دیگری را هم بازی کند. فینچر اما گفته که در «محبوب میلیون دلاری» مورگان فریمن بهتر بوده است. نظر خودت چیست؟
قطعا چنین است. مورگان هم آدم خوبی است، هم هنرپیشه خوبی و هم رفیق خوبی. موقع کار تلاش بینظیری دارد و کلا از زندگی عادی جدا میشود. جوری شبیه «جیمز کاگنی» است که همواره در پی حقیقت در کارهایش بود. آدم صادقی است که من دو بار با او کار کردهام و هر دو بار هم از کار کردن با او لذت بردهام. او متواضعترین بازیگری است که من دیدهام. در فیلم «نابخشوده» من هم مورگان فریمن را داشتم و هم جین هاکم را و هر دو اینها هنرپیشههایی هستند که حضورشان به کارگردان ایده میدهد و این آزادی را هم میدهد که حتی از تمرینها هم فیلمبرداری شود، چرا که آنها در اولین برداشت هم فوقالعاده هستند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
روز معلم ایران رهبر انقلاب معلمان نیکا شاکرمی شهید مطهری مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس دولت سیزدهم حجاب شورای نگهبان
تهران هواشناسی شهرداری تهران سیل پلیس علیرضا زاکانی قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو دلار بانک مرکزی دولت ایران خودرو قیمت طلا سایپا بازار خودرو کارگران تورم
فضای مجازی تلویزیون رادیو سریال سینما عفاف و حجاب سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی تئاتر فیلم نون خ
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین آمریکا جنگ غزه روسیه نوار غزه چین حماس عربستان اوکراین
استقلال فوتبال پرسپولیس تراکتور رئال مادرید بایرن مونیخ سپاهان باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر بازی باشگاه پرسپولیس
همراه اول وزیر ارتباطات دبی پهپاد تبلیغات اپل ناسا نخبگان گوگل ماه
کبد چرب میوه دیابت کاهش وزن بیماری قلبی مسمومیت داروخانه خواب ویتامین قهوه