پاسداری به نام غیرت

وقتی به امیرالمؤمنین علی ع گزارش دادند که مردی از لشکر شام, زیورآلات زنی غیرمسلمان را که در پناه حکومت اسلام بوده به غارت برده, حضرت مردان را مخاطب قرار داد و

وقتی به امیرالمؤمنین علی(ع) گزارش دادند که مردی از لشکر شام، زیورآلات زنی غیرمسلمان را که در پناه حکومت اسلام بوده به غارت برده، حضرت مردان را مخاطب قرار داد و فرمود :

«اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است!

وقتی به امیرالمؤمنین علی(ع) خبر رسید که برخی از زنان در خیابان ها و بازارگردی های خود، تنه به تنه مردان می زنند و آنها را کنار زده تا راه خود را باز کنند، حضرت مردان را مورد خطاب قرار داده و فرمودند:

«یا اهل العراق نبئت أن نساءکم یدافعن الرجال فی الطریق اما تستحیون؟ و قال لعن الله من لایغار.»(وسایل الشیعه، ج۱۴، ص ۱۷۴)

«ای مردم عراق! به من خبر رسیده است که زنان شما در بین راه با مردان برخورد کرده و آنان را کنار می زنند، آیا شرم نمی کنید؟! و فرمود: خدا لعنت کند کسی را که غیرت ندارد.»

نمونه ای دیگر، در جریان تهاجم سربازان معاویه به شهر انبار (در جنگ صفین در سال ۳۸ هجری)، وقتی به امیرالمؤمنین علی(ع) گزارش دادند که مردی از لشکر شام، زیورآلات زنی غیرمسلمان را که در پناه حکومت اسلام بوده به غارت برده، اینجا نیز حضرت مردان را مخاطب قرار داد که:

«فلو ان امرا مسلما مات من بعد هذا اسفا ما کان به ملوما بل کان به عندی جدیرا» (نهج البلاغه، خطبه ۲۷)

«اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است!»

دو ماجرای فوق و نمونه های فراوان دیگری که در سیره معصومین(ع) وجود دارد، نشان می دهد که ما برای ایجاد فرهنگ عفاف و حیا در جامعه یا راه را به اشتباه پیموده ایم یا حداقل همه جوانب آن را در نظر نگرفته ایم، که یکی از این جنبه ها، توجه به غیرت مردان است، که متأسفانه برای نهادینه کردن فرهنگ حجاب و عفاف، تلاش قابل توجهی برای برانگیختن غیرت مردان صورت نمی پذیرد.

براساس تعالیم قرآنی، غیرت ریشه در فطرت انسان دارد، لذا قرآن کریم برای برانگیختن مومنان (حتی کسانی که ایمانی مستعار دارند)، برای دفاع از دین و ناموس، غیرت آنان را به هیجان می آورد:

«و ما لکم لاتقاتلون فی سبیل الله و المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان...»(نساء، ۷۵)

«چرا در راه خدا و نجات بیچارگان از مردان و زنان و کودکان پیکار نمی کنند؟»(المیزان، ج۴، ص۴۲)

پس باید به همه مردان یادآوری کرد که آفرینش، پاسداری به نام غیرت در وجود آنها به ودیعه نهاده تا سلامتی نسب را در نسل های آینده حفظ کنند؛ اگر به هر دلیلی حس غیرت در مردان به فراموشی سپرده شود، رابطه نسل ها با یکدیگر به کلی قطع گشته، هیچ پدری فرزند خود را نمی شناسد و هیچ فرزندی پدر خود را نخواهد شناخت، قطع این رابطه اساس اجتماعی بودن بشر را متزلزل می سازد.

امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید:

«ما زنی غیور قط» (نهج البلاغه، حکمت ۳۰۵)

«انسان غیرتمند هرگز دامن خود را آلوده نمی کند».

برای این که غیرت، یک شرافت انسانی و یک حساسیت انسانی نسبت به پاکی و طهارت جامعه است، انسان غیور همان گونه که راضی نمی شود دامن ناموس خودش آلوده گردد، راضی نمی شود دامن ناموس اجتماع هم آلوده شود. (مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۴۱۵)

جمله دیگری از علی(ع) وارد شده که فرموده اند: «پاکدامنی مرد به اندازه غیرت اوست».

(نهج البلاغه، حکمت ۴۷)، جالب اینجاست که دشمنان انسانیت این فرمایش امیرالمؤمنین را بهتر از ما آموخته اند، لذا برای رسیدن به اهداف شیطانی و شوم خود، از طریق انواع هجمه های رسانه ای و ناتوی فرهنگی، تلاش می کنند تا مردان! هر چه بیشتر در گرداب شهوات شخصی فرو روند، تا عفاف و تقوا و اراده اخلاقی را از کف بدهند، که اینها منجر به این می شود که احساس «غیرت» در وجود مردان ناتوان گشته یا به کلی به فراموشی سپرده شود، آن وقت کار به جایی می رسد که شهوت پرستان از این که نوامیس آنها مورد استفاده های دیگران قرار بگیرند رنج نمی برند و شاید هم لذت ببرند، اما در مقابل افرادی که با شهوات نفسانی مبارزه می کنند، غیورتر و نسبت به ناموس خود حساس تر می گردند، این گونه افراد حتی نسبت به ناموس دیگران نیز حساس می گردند، یعنی وجدانشان اجازه نمی دهد که ناموس اجتماع مورد تجاوز قرار گیرد، ناموس اجتماع ناموس خودشان می شود. (مطهری، پیشین، ص ۴۱۶)

سیدجواد موسوی