از كیك ماه تا دیوار چین

پكن پایتخت كشور چین شهری است چندمیلیونی كه با تهران خودمان تنها ۴ ۵ ساعت ناقابل اختلاف زمان دارد از جمله بارزترین مشخصات معماری این شهر, كوچه های بی شمار آن است و هرمسافر خارجی كه بخواهد با فرهنگ باستانی و نحوه زندگی ساكنان این شهر آشنا شود, باید به كوچه پس كوچه های پكن سری بزند

پكن (پایتخت كشور چین) شهری است چندمیلیونی كه با تهران خودمان تنها ۴.۵ ساعت ناقابل اختلاف زمان دارد.از جمله بارزترین مشخصات معماری این شهر، كوچه‌های بی‌شمار آن است و هر مسافر خارجی كه بخواهد با فرهنگ باستانی و نحوه زندگی ساكنان این شهر آشنا شود، باید به كوچه پس‌كوچه‌های پكن سری بزند كه اتفاقا همین كوچه‌گردی مسافران خارجی، یكی از منابع درآمدزایی برای پكنی‌ها شده است. پكن شهری است با رسوم مختلف و گاهی اوقات عجیب‌وغریب.

از نمونه‌های شگفت‌آور این رسوم، می‌توان به آداب ازدواج اشاره كرد. ازدواج در پكن همچون سایر شهرهای چین به ۶مرحله تقسیم می‌شود؛ ۶ مرحله با رسوم خاص خود.

مثلا وقتی عروس می‌خواهد در پایان جشن عروسی، خانواده خود را ترك كند، باید گریه كند تا به همگان ثابت شود كه او دلش نمی‌خواهد از خانواده جدا شود. بسیاری از پكنی‌ها دوست دارند در روز ۱۳سپتامبر و به مناسبت «جشن ماه» مراسم ازدواج خود را برپا كنند.

جشن ماه یكی از مهم‌ترین جشن‌های مردم چین است كه از سال‌های دور، گردشگران از سراسر جهان برای شركت در این جشن، به این كشور سفر می‌كنند. در این شب، وقتی ماه در بزرگ‌ترین و درخشنده‌ترین شكلش قرار می‌گیرد مردم، چشم‌هایشان را به ماه دوخته و در دل آرزویی می‌كنند. بسیاری از چینی‌ها در چنین شبی ازدواج می‌كنند تا زندگی سراسر شاد و آرامی داشته باشند.در این جشن زیبا، والدین از چند هفته پیش هدایایی را آماده می‌كنند تا به جوانان و كودكان بدهند. در این شب، كودكان اجازه دارند تا دیروقت بیدار باشند و از فراز تپه‌ها به ماه نگاه كنند. مهم‌ترین بخش این جشن، خوردن كیك مخصوص این شب است. این كیك با انواع دانه‌های روغنی، آرد، شكر و نمك به شكل ماه درست می‌شود.

چند سالی است كه خانواده‌های چینی برای آسان‌تر برگزاركردن این جشن، این كیك را ازقنادی‌ها خریداری می‌كنند. مردم پس از صرف شام، چای چینی نوش جان می‌كنند.خیابان‌های پكن همچون سایر شهرهای چین در این شب، حال‌وهوای عجیبی دارد.

فانوس‌های رنگارنگ به اشكال مختلف مثل اژدها، خرگوش و... در هر كجا خودنمایی می‌كند و شهر پر می‌شود از این فانوس‌ها، از نور و از مردمی كه این جشن را به یكدیگر تبریك می‌گویند.هر محله‌ای در پكن برای خود شهری با امكانات بسیار است. این بهترین راه برای زدودن مشكل ترافیك و جلوگیری از سفرهای پكنی‌هاست. یكی از مهم‌ترین اماكن این محله‌ها كه به‌وفور نیز پیدا می‌شود، باشگاه‌های ورزشی است. پكنی‌ها علاقه زیادی به ورزش‌های رزمی دارند.

كودكان پكنی -اعم از دختر و پسر- از سنین بسیار پایین برای آموزش ورزش‌های رزمی به این باشگاه‌ها سپرده می‌شوند. جالب است بدانید كه دو ورزش رزمی ووشو و كونگ‌فو از ورزش‌های سنتی چینی‌هاست كه قدمتی چندهزارساله و تنوع حركتی فراوانی دارد.

مردم نواحی مختلف چین به واسطه آداب و رسوم قومی خود و نیز با توجه به شرایط جغرافیایی محل زندگی‌شان، شكل‌های متفاوتی از این ورزش را ابداع كرده‌اند.

در چند سال اخیر ذائقه جوانان پكنی به غذاهای آماده‌ای كه طعم مخصوص دارد، گرایش پیدا كرده چرا كه عمده غذاهای چینی، كم‌نمك و آب‌پز است. همین امر موجب شده تا بازار مغازه‌های غذاهای آماده همچون مك‌دونالد و كی‌اف‌سی حسابی گرم شود. تعداد شعبه‌های كی‌اف‌سی در چین تا پایان سال۲۰۰۵ به بیش از ۱۳۰۰باب رسیده كه بر این ادعا صحه می‌گذارد.

جمعیت بالای یك‌میلیاردنفری چین، مقام‌های این كشور را بر آن داشته تا از سال‌ها پیش،سیاست تك‌فرزندی را اعمال كنند. خانواده‌ها در صورت نقض این قانون، باید جریمه‌های هنگفتی بپردازند. پرداخت جریمه‌های گزاف باعث شده كه خانواده‌های بسیاری به خارج از كشور مهاجرت كنند. وجود جمعیت یك‌میلیارد و ۲۷۸میلیون نفری چین باعث شده تا انواع و اقسام روزنامه‌ و مجله در این كشور چاپ و توزیع شود.

امروزه صنعت روزنامه در چین به یكی از پردرآمدترین صنایع این كشور بدل شده است. در واقع، یك‌هفتم روزنامه‌های جهان در چین چاپ می‌شود. گفتنی است تعداد ۸۰۴روزنامه یا ۸/۴۱درصد روزنامه‌های چین را روزنامه‌های ایالتی و ۸۴۸روزنامه یا ۴۴درصد كل روزنامه‌ها را روزنامه‌های شهری تشكیل می‌دهند.

سمبل كشور چین، دیوار معروف آن است كه نحوه ساخت آن در ۱۷۰۰سال پیش -آن هم در میان كوه و دشت- با آن امكانات محدود، انسان را حقیقتا متحیر می‌سازد. این دیوار از سنگ، آجر و مخلوط گل و آهك ساخته شده و شامل دو دیوار موازی است كه ۱۰متر ارتفاع دارد و جاده‌ای پهن و هموار بر بالای آن سقف زده است.

بر فراز دروازه‌های هر دو طرف دیوار چین، كتیبه‌هایی كار گذاشته‌ شده كه دروازه شرقی آن «اولین گذرگاه در زیر آسمان» و دروازه غربی آن «آخرین گذرگاه در زیر آسمان» نامیده می‌شود. این دیوار در حدود ۶۴۰۰كیلومتر طول دارد و برای حفاظت امپراتوری چین از گزند حملات بنا شده است.

معماری دقیق چینی‌ها در آن زمان، جای تعجب بسیاری دارد؛ خصوصا این‌كه شیب كوه تندساخت دیوار را سخت‌تر كرده، به طوری كه گاهی در فراز و نشیب كوهستان، دیوار مسیری تقریبا عمودی را طی می‌كند. گفته شده است در جریان ساخت دیوار چین اگر زندانی (كه در احداث این دیوار كار می‌كرد) می‌مرد یا بیمار می‌شد، او را در داخل آن مدفون می‌كردند. به گفته یك فضانورد آمریكایی، این دیوار در مدار زمین در ارتفاع ۱۶۰ تا ۳۳۰كیلومتر، با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

هر ساله هزاران گردشگر از سراسر جهان برای بازدید از این دیوار راهی چین می‌شوند و جالب‌تر این‌كه از هر ۱۰بازدیدكننده، ۸نفر آنها چینی هستند و این مساله، مبیّن عمق علاقه آنها به میراث كشورشان است. سخن خود را با یك ضرب‌المثل چینی به پایان می‌رسانم؛ وجدان اگر زخمی شد، دیگر خوب‌شدنی نیست.

آزاده بابایی‌نژاد