صنایع فراساحل و نیازمندی‌ها

نگاهی به روند رو به رشد استخراج و بهره‌گیری از منابع سوخت‌های فسیلی و به تبع آن توسعه و پیشرفت‌ روزافزون شرکت‌های بزرگ فعال در صنایع نفت و گاز، نیاز به برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری …

نگاهی به روند رو به رشد استخراج و بهره‌گیری از منابع سوخت‌های فسیلی و به تبع آن توسعه و پیشرفت‌ روزافزون شرکت‌های بزرگ فعال در صنایع نفت و گاز، نیاز به برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری بلندمدت در این صنایع را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

در شرایط کنونی که جهان سرمایه‌‌داری با رکود شدید اقتصادی مواجه شده و سازمان‌های بورس جهانی دچار مشکلات فزاینده‌ای گشته‌اند، ایران به عنوان یکی از طلایه‌داران نهضت ملی‌گرایی و استعمار ستیزی، با سیاست‌گذاری‌های به جا در بهره‌گیری از سرمایه‌های سرشار نفت و گاز، می‌تواند با تبدیل تهدید مورد اشاره به فرصتی برای اثبات توانمندی‌های داخلی کشور، نقش به سزایی را ایفا نماید. چرا که به علت عملکرد مستقل نظام اقتصادی، موج حاصل از بحران اقتصادی اخیر، در مقایسه با سایر بازارهای جهانی، کمترین تأثیر را بر اقتصاد کلان مملکت گذاشته است.

حال که با تنظیم و تصویب سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور، سیاست دولت بر مبنای آینده‌نگری در راستای توسعه صنایع دریایی و فراساحل بنا شده؛ بستری مناسب جهت جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و با هدف ایجاد فضای سالم رقابتی با غول‌های صنعتی فعال در این حوزه، فراهم آمده است.

حمایت مستقیم دولت و در رأس آن ریاست‌جمهوری از صنایع پایه، به ویژه نفت و گاز، خود گواهی محکم بر عزم ملی در تقویت زیرساخت‌های موجود است.

در طول سالیان اخیر، شرکت‌های بزرگ چند ملیتی، با هدف صدور خدمات علمی و عملی و فتح بازار خاورمیانه، ضمن توسعه سازمانی، سعی در انتفاع هر چه بیشتر از مناطق نفت‌خیز داشته‌اند. آهنگ شتابان پیشرفت این مجموعه‌ها، بیانگر این حقیقت است که مسیر ترقی آنها با راهبرد بهره‌گیری از غفلت دولتمردان ممالک نفت‌خیز هموارتر شده است.

با این توصیف، علی‌رغم موانع و کارشکنی‌های ناشی از تحریم‌های جهانی، غالب شرکت‌های بزرگ داخلی که در حوزه نفت و گاز مشغول به فعالیت هستند؛ رشد نسبی قابل توجهی داشته و حتی در برخی موارد، در رقابتی نابرابر، موجب شکست بازارهای انحصاری غول‌های نفتی در منطقه خلیج‌فارس شده‌اند.

البته لازم به ذکر است که با وجود توفیقات به دست آمده، هنوز راه دشواری در نیل به خودکفایی در این صنعت در پیش‌روست؛ و بر صاحبان صنایع است که با هم‌اندیشی و رقابت مثبت، و با در نظرگیری منافع ملی، موجبات پیشرفت موازی را برای یکدیگر فراهم نمایند. لذا برگزاری همایش‌های تخصصی صنایع دریایی، با ایجاد تعامل میان متولیان امر، می‌تواند به مثابه پلی ارتباطی در جهت انتقال تجربیات ارزشمند آنان و همفکری به منظور یاری‌رسانی به ارتقاء سطح کیفی خدمات و حل مشکلات و معضلات مشترک موجود در پیش روی صنعتگران این حوزه کمک نماید.

ناگفته پیداست که حصول به اهداف مذکور، جز با همکاری همه جانبه فعالان صنعتی و حمایت‌های دولت میسر نخواهد شد.

امید که با سیاستگذاری‌های حمایتی دولت نهم، صنایع دریایی ایران، با برخورداری از پتانسیل‌های بالای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، بتواند در آینده‌ای نزدیک، گوی سبقت را از رقیبان شرقی و غربی خود ربوده و ضمن حصول به خود کفایی، یکی از صادرکنندگان خدمات فنی، مهندسی و اجرایی در خاورمیانه و در مقیاسی فرامنطقه‌ای، در جهان باشد.

سهند الفت

کارشناس صنایع فراساحل