۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ ـ و یک چپگرای دیگر در آمریکای لاتین - نگاهی به طرز فکر و روش "رافائل کوریا"

رافائل کوریا (کریا) اقتصاددان میانسال و چپگرا ـ ناسیونالیست آمریکای لاتین ۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ پیروزی خود را در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری کشور نفتخیز اکوادور اعلام داشت. وی …

رافائل کوریا (کریا) اقتصاددان میانسال و چپگرا ـ ناسیونالیست آمریکای لاتین ۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ پیروزی خود را در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری کشور نفتخیز اکوادور اعلام داشت. وی در دور نخست که نیمه اکتبر برگزار شده بود، از رقیب کاپیتالیست خود عقبتر بود. بیم از روی کار آمدن یک بیزنسمن (کاپیتالیست)، این بار (یکشنبه ۲۶ نوامبر) آن دسته از رای دهندگان اکوادوری را که در دور نخست، غفلت کرده و در رای گیری مشارکت نکرده بودند به پای صندوقها کشانده بود که باعث پیروزی «کوریا» شد.

خط مشی کوریا که در علم اقتصاد، دکترا دارد و در آمریکا و بلژیک تحصیلکرده است و علاوه براسپانیایی بر زبانهای انگلیسی، فرانسه و سرخپوستان محلی تسلط دارد تقریبا همان است که هوگو چاوز رهبر ونزوئلا دنبال می کند. چاوز در جریان مبارزات انتخاباتی اکوادور، با این که در ونزوئلا برای تجدید انتخاب خود تبلیغ می کرد مجبور شد که در برنامه رادیو تلویزیونی اش اکوادوری ها را به حمایت از «کوریا» دعوت کند. چاوز خطاب با اکوادوری ها گفته بود که چرا باید یک کشور نفتخیز بمانند اکوادور با ۱۳ میلیون و پانصد هزار جمعیت ۱۸ میلیارد دلار بدهی داشته باشد و از ذخیره گاز طبیعی آن استفاده نشود؟!. این مشکل، جز سوء مدیریت، دلسوز وطن نبودن و فساد اداری عامل دیگری نمی تواند داشته باشد. تنها صادرات موز و ماهی اکوادور می تواند هزینه ها را تامین کند، شما (اکوادوری ها) نیاز مبرم به «تغییرات پایه ای» دارید، باید به نظام اولیگارشی در اکوادور پایان داده شود.

در جریان مبارزات انتخاباتی، هواداران «کوریا» که این واژه (نام خانوادگی او) به معنای «تسمه ـ شلاق» است، همه کمربند با خود می بردند و آن را به او نشان می دادند و می خواستند که برضد فساد اداری ـ اقتصادی در اکوادور شلاق کشی کند. درجریان این مبارزات، کوریا بارها گفته بود: درست است که در یک دانشگاه آمریکا دکترای اقتصاد گرفته است ولی دنباله رو نظام سرمایه داری آمریکا نخواهد بود.

«کوریا» پس از اعلام پیروزی خود گفت وام های خارجی را که بدون ضرورت دریافت شده است پرداخت نخواهد کرد و مسئولان را به دادگاه خواهد سپرد. او که شهرت به ضدیت با دولت واشنگتن دارد همچنین گفته بود که قرارداد تجارت آزاد (فری ترید) را که طراح و حامی آن دولت واشنگتن است امضاء نخواهد کرد. کوریا تاکید کرده بود که در سال ۲۰۰۹ (زمان انقضاء) قرارداد اجاره پایگاه هوایی «مانتا» را با دولت آمریکا تجدید نخواهد کرد و فرودگاه این پایگاه را به صورت یک فرودگاه بین المللی درخواهد آورد که در مسیر آسیا و استرالیا مورد استفاده خطوط هوایی قرارگیرد و عام المنفعه باشد. کوریا (متولد سال ۱۹۶۳ و پدر سه فرزند) همچنین وعده اصلاح قانون اساسی اکوادور را داده است، به گونه ای که در اکوادور توزیع درآمدها متعادل شود، فرصت مساوی برای همه تامین و هرگونه تبعیض از میان برود.

با انتخاب کوریا به ریاست کشور اکوادور، در نوامبر ۲۰۰۶ هشت کشور از ممالک آمریکا لاتین دارای دولت چپگرا (سوسیالیسم ملایم ـ سوسیالیسم قرن ۲۱) شده بودنداز جمله برزیل، شیلی، ونزوئلا، بولیوی، کوبا و .... در انتخابات سال ۲۰۰۶ کشور مکزیک هم چپگرایان این کشور تقریبا پا به پای دیگران رای آوردند.

اکوادور که پایتخت آن شهر نزدیک به ۵۰۰ ساله «کیتو» است میان کلمبیا، پرو و اقیانوس آرام واقع شده است و ۲۸۴ هزار کیلومتر مربع وسعت دارد (کمتر از یک پنجم وسعت ایران). این کشور که تا قرن نوزدهم وابسته به اسپانیا بود، برجای قسمت شمالی امپراتوری باستانی «اینکا» نشسته است که پیش از ورود اروپاییان دارای تمدنی درخشان بود و تنها اسلحه آتشین نداشت (توپ و تفنگ). نود درصد نفوس اکوادور بومی (اصطلاحا سرخپوست) و یا بومی دورگه هستند. تنها هفت درصد جمعیت، اروپایی تبار و سه درصد هم سیاهپوست بشمار می آیند. «درصد» باسواد در اکوادور ۹۳ درصد و متوسط عمر ۷۶ سال است. این کشور هر روز بیش از چهارصد هزار بشکه از تولیدات نفت خود را صادر می کند. ذخایر نفت آن بیش از پنج میلیارد بشکه برآورد شده است، ولی از ده میلیارد متر مکعب گاز طبیعی آن هنوز مطلقا استفاده نشده است!. در اکوادور تقریبا هر بزرگسال دارای یک سلفون (تلفن موبایل) است.