ترس اسرائیلی ها و خشم فلسطینیان

واقعیت آن است كه حق فلسطین چنان اصیل و طبیعی است كه نمی توان آن را محو یا ذوب كرد

بدون شك، توقف عملیات نظامی میان فلسطینیان (گروه های فلسطینی) و "اسرائیلی ها" (حكومت صهیونیستی) كه از ساعت ۶ صبح روز یكشنبه ۲۶/۱۱/۲۰۰۶ م. به اجرا در آمد، برای سیاست مداران، ناظران و افكار عمومی جهان این فرصت را پدید آورد كه پس از آن همه كشتار خونین میان دو طرف، نفس راحتی بكشد. زیرا نخستین چیزی كه برای افكار عمومی اهمیت دارد، توقف خونریزی و قتل بود، چرا كه از دیدن جنایت هایی كه در جلو چشم و زیر گوشش در حق بنی بشر رخ می دهد، به شدت رنج می برد. در چنین لحظاتی دیگر توجه چندانی به انجام محاكمه ای نمی دهد و تنها چیزی كه می خواهد آن است كه دیگر كشتار و تخریب را به چشم نبیند. اما ما كه از نزدیك این رخدادها را لمس می كنیم، نظر دیگری داریم كه تلاش می كنیم بدور از انفعال و با نگاهی علمی به بررسی آن بپردازیم.

درور اتكس سرپرست بخش نظارت بر شهرك سازی در گروه "اینك صلح" با انتشار مقاله ای می نویسد: آماری كه گروه نظارت بر شهرك سازی جنبش اینك صلح روز ۲۱/۱۱/۲۰۰۶م. درباره مالكیت زمین هایی كه شهرك های اشغالی در آنها ساخته شده اند، منتشر كرد، تصویری وحشتناك از رفتار "اسرائیل" در مناطق فلسطینی نشین ارائه می دهد.

اتكس می افزاید، به اعتراف ادارات مدنی "اسرائیل"،۴۰% از مساحت این زمین ها به شهروندان فلسطینی تعلق دارد.

با آنكه جنبش اینك صلح "اسرائیل" هزار بار از گروهك های متعصب و تندروی صهیونیستی كه خون فلسطینیان را مباح می دانند و همه سرزمین فلسطین و مناطقی از كشورهای عربی مجاور را نیز حق خود می دانند، ما درصدد آن هستیم كه توضیح دهیم كه ۶۰% دیگر آن زمین هایی كه شهرك های صهیونیست نشین در آنها ساخته شده اند، هم به فلسطینیان تعلق دارد. در دوره خلافت عثمانی به سبب مالیات سنگینی كه بر مردم تحمیل می شد و بسیاری توان پرداخت این مالیات ها را نداشتند، زمین های آنها به تملك دولت در می آمد و بعدها این زمین ها به امپراتوری عثمانی رسید، پس از آنكه فلسطین در سال ۱۹۱۷م. به اشغال انگلیس در آمد، این زمین ها در دست فرمانداران نظامی انگلیسی قرار گرفت. با آنكه نه عمال امپراتوری عثمانی و نه انگلیسی ها و اسكاتلندی ها و ایرلندی ها و حتی هندی ها برای ساختن شهرك در فلسطین اقدامی نكردند، اما "اسرائیل" این امر را برای خود مباح شمرد و حتی به اقداماتی شرم آورتر دست زد. به همین سبب ما تاكید می كنیم كه این اراضی كه شهرك های صهیونیست نشین در آنها ساخته شده اند كاملا به شهروندان و ملت فلسطین تعلق دارد.

"اسرائیل" با ارتش و سازمان های مخفی و سران سیاسی و فرماندهان نظامی اش به كارگاه آموزش كشت و كشتار و قتل و خونریزی در اراضی اشغالی فلسطین تبدیل شده است، با این وجود فلسطینیان همچنان پایداری و مقاومت می كنند. بی گمان، مردم ناظر و شاهد حوادثی هستند كه از رسانه های دیداری و شنیداری و نوشتاری درباره قتل ها و ویرانی و از بین رفتن تأسیسات و تلف كردن محصولات كشاورزی و ریشه كن كردن درختان و اقدامات تحقیر آمیز و غیر انسانی نظامیان صهیونیست در اراضی فلسطینی پخش می شود.

پشت همه این جزئیات یك سؤال بزرگ قرار دارد و آن اینكه، چرا قضیه فلسطین (كه اصلی ترین بعد مناقشه عربی ـ اسرائیلی است) هنوز بدون حل و فصل باقی مانده است؟

در پاسخ باید گفت كه حقیقت این است كه بدون از بین رفتن طرف دیگر یا تسلیمش این مناقشه حل نمی شود و هنوز عناصر هیچ یك از این راه حل ها محقق نشده است. زیرا راه حلاول كه نابودی یك طرف جنگ است، هنوز "اسرائیل" توفیقی در تحقق آن نداشته است و فلسطینی ها نیز نتوانسته اند یهود را به آنجایی كه از آن آمده اند باز گردانند.

واقعیت آن است كه حق فلسطین چنان اصیل و طبیعی است كه نمی توان آن را محو یا ذوب كرد، در مقابل قدرت نظامی و زور "اسرائیل" نیز هنوز برتر است و شكست نخورده است.

نوشته: محمد جلال عنایه

منبع: روزنامه الخلیج / امارات