درود بر الهام

دو کـانـدیـدای اصـلاح طلب انتخابات ریاست جمهوری, علاوه بر اشتراکات فراوان گفتمانی, در گفتار نـیـز دارای شـبـاهـت هـای زیـادی هستند این شباهت و اشتراکات را می توان با مراجعه به سوابق ۳۰ ساله آن دو و اظهارات چـنـد ماه گذشته آنها مشاهده نمود

دو کـانـدیـدای اصـلاح طلب انتخابات ریاست جمهوری، علاوه بر اشتراکات فراوان گفتمانی، در گفتار نـیـز دارای شـبـاهـت‌هـای زیـادی هستند. این شباهت و اشتراکات را می‌توان با مراجعه به سوابق ۳۰‌ساله آن دو و اظهارات چـنـد ماه گذشته آنها مشاهده نمود. یکی از اشتراکات گفتاری که در روزهای اخیر به خوبی آشکار گردیده است روشنگری کروبی و موسوی نسبت به سرنوشت کشور است. به عقیده این دو، کسانی که ادامه وضعیت فعلی را به مصلحت امروز و فردای کشور نمی‌دانند - و به تعبیر محسن رضایی، نگران حرکت کشور به طرف پرتگاه هستند - می‌توانند این نگرانی را از طریق برگه‌های رای خود، برطرف نمایند. افرادی هم که به تداوم شرایط فعلی کشور دل بسته‌اند، برای تایید سیاست‌های کنونی و تـقـویـت مـوضـع احـمدی‌نژاد در پیگیری این سـیـاسـت‌ها، بایستی افراد بیشتری را به پای صندوق های رای بکشانند.

البته اگر کسانی هم دچار این توهم و تردید بودند که »دولت دوم احمدی نژاد، نسبت به دولت اول او تفاوت اساسی خواهد داشت« با اظـهارات اخیر رئیس جمهور و یار نزدیک او- غلامحسین الهام - از هرگونه تردید خارج شدند. احمدی‌نژاد بار دیگر در آستانه انتخابات، به تکرار اظهاراتی پرداخت که چهار سال و چند ماه قبل در کسوت کاندیدای ریاست جمهوری، از زبان او مطرح شد و پس از آن در تریبون‌های عمومی به عنوان »موضع رئیس دولت نهم« منتشر گردید. شاه بیت این اظهارات، افشاگری‌های مبهم در خصوص مفسدان اقتصادی است کهبه ادعای احمدی‌نژاد و دوستان او، طیف گسترده‌ای از منتقدان دولت نهم را شامل می‌شود.

در کنار این اظهارات تریبونی، مقاله روز گذشته غلامحسین الهام را می‌توان تاکیدی مکتوب بر تداوم »سیاست های احمدی نژادی« به فرض پیروزی او در انتخابات دانست. آنچه که الهام به آن پرداخته است سابقه‌ای دو ساله دارد. در اوایل سال ۸۶، خبر انحلال و ادغام ۱۸ شورایعالی، به عنوان یکی از اقدامات انقلابی و موثر دولت نهم با تبلیغات وسیع اعلام گردید. این اقدام اعتراض جدی و غیر جناحی رئیس و نمایندگان مجلس هفتم را به دنبال داشت. در آن زمان، بسیاری از افراد این فرضیه را مطرح کردند که تعطیل یا ادغام شوراها تنها به منظور افـزایـش اخـتـیـارات رئـیـس جـمـهور در بعضی تصمیم‌گیری‌های کلان کشور اتخاذ شده است. اما عدم توجه دولت به هشدارها و گلایه‌ها موجب شد تا نمایندگان مجلس با تصویب یک طرح، دولت را به احیای شوراها، ملزم نمایند. اما مخالفت شورای نگهبان برای مدتی تلاش نمایندگان مجلس را ناکام گـذاشت تا آنکه در اوایل مهر ماه ۸۷، مجمع تشخیص مصلحت نظام بر مصوبه مجلس صحه گـذاشـت و بـه نظر می‌رسید دولتی که خود را قانون‌گراترین دولت ایران می‌نامد مصوبه قانونی را بلافاصله اجرا خواهد کرد. از ابلاغ مصوبه قانونی مجلس و مجمع تشخیص مصلحت، ۲۵۳ روز می‌گذرد. در این مدت، مسئولان دولتی ترجیح مـی‌دادنـد در بـرابر اعتراضات مکرر تعدادی از کارشناسان و نمایندگان مجلس نسبت به عدم احیای شورای پول و اعتبار - براساس ساختار قبلی- سکوت پیشه سازند و اقدامات مرتبط با این شورا را براساس روش مورد نظر خود ادامه دهند. مقاله دیروز دکتر الهام را می‌توان رونمایی از فاز جدید در این مورد دانست. این مقاله در عین حال نشانه‌ای برای عموم مردم است تا بدانند که رای به احمدی نژاد یعنی مهر تایید بر روش‌های مدیریتی که در چهار سال گذشته ادامه داشته و به اعتقاد منتقدان دولت، ریشه بسیاری از مشکلات فعلی است.

الهام که عضو شورای نگهبان نیز می‌باشد و به خوبی حدود اختیارات مجلس و مجمع تشخیص را می‌داند، اصولاً وجود شوراهای محل نزاع را خلاف قانون اساسی برشمرده و بر همین اساس، ادغام شوراها - و لابد مقاومت در برابر احیای کامل بعضی از آنها - را نشانه قانونمداری ‌‌احمدی نژاد و دولت او دانسته است. البته الهام به این نکته اشاره نکرده است که اگر شوراهای مورد نظر، برخلاف قانون اساسی تشکیل شده‌اند چرا در دوره عضویت او در شورای نگهبان، این تعارض با قانون اساسی مورد بحث قرار نگرفته و برای رفع این تعارض اقدامی صورت نگرفته است؟ لابد مجلسی‌ها هم آنقدر قدرت دارند که از مصوبه خود دفاع کنند اما مقاله الهام از آن جهت که شفاف‌سازی برای آینده - در صورت پیروزی مجدد احمدی‌نژاد - و تاکید بر تداوم روش‌های کنونی مدیریت کشور می‌باشد، باید مورد استقبال قرار گیرد. در واقع الهام شاهدی واقعی برای حقانیت اظهارات کروبی و موسوی ارائه نموده است تا هر کس تداوم وضعیت فعلی را به مصلحت نمی‌داند برپا خیزد و با رای خود »تغییر دهد قضا را«! پس درود بر الهام که در این مورد با اصلاح‌طلبان همراهی غیرارادی کرده و راه و چاه را به همگان نشان داده است!‌‌