سه شنبه, ۲۶ تیر, ۱۴۰۳ / 16 July, 2024
انگزدایی از بیماران
![انگزدایی از بیماران](/web/imgs/16/18/swtds1.jpeg)
انگ پدیده بسیار قدرتمندی است که محدوده ارزشگذاریهای فردی و اجتماعی را مشخص میکند. با انگ زدن به افراد آنان را در مرتبهای پستتر و فروتر از معمول جامعه قرار میدهیم. این افراد از نظر قوانین معمول حاکم برجامعه غیرعادی و عجیب بهشمار میآیند و در مرزهای قراردادی اجتماع نمیگنجند.
بهطور معمول چهار دسته از افراد انگ میخورند که عبارتند از: افراد مبتلا به نقصهای فیزیکی مانند معلولین جسمی یا افرادی که به بیماریهای خاصی مانند ایدز مبتلا هستند، افراد مبتلا به اختلالات ذهنی مانند بیماران روانی یا عقبماندگان ذهنی، معتادان و افراد بیکار و اقلیتهای دینی.
انگ از دیدگاه روانشناختی سبب ایجاد اضطراب، احساس بیم و تهدید میشود. معمولا پاسخ جامعه به فرد انگ خورده همواره منفی نیست، بلکه در بیشتر موارد آمیزهای از کنارهجویی، ترس و در عین حال ترحم است که در بیشتر موارد به احساس متضاد و دوگانه منجر میشود.
اکنون یکی از موارد شایع و بحثانگیز در جامعه انگ ایدزی بودن است، بهطوری که بیماران ایدزی به این علت در جامعه انگشتنما میشوند، از این رو بسیاری از آنان بیماریشان را مخفی میکنند و این مساله باعث شیوع بیماری میشود.
بشتر آنها دچار انزوا میشوند و این در حالی است که خانواده و جامعه هم پذیرای آنان نیست چرا که وجود بیمار ایدزی ایجاد اضطراب میکند و تهدیدی برای زندگی جمعی به شمار میآید.
انگ ایدزی بودن باعث میشود آنها بیماری خود را مخفی کنند که این موضوع بهدلیل برخوردهای نامناسب مردم و حتی پزشکان است، چندی قبل یکی از این بیماران که دچار افسردگی شدید شده و برای درمان مراجعه کرده بود میگفت وقتی به دندانپزشک واقعیت را گفتم آنچنان عکسالعملی از خود نشان داد که مجبور به ترک مطب شدم و این بار اگر به دندانپزشکی بروم قطعا به خاطر برخورد نامناسب، بیماریام را مخفی میکنم زیرا دیگر تاب و توان برخوردهای آنان را ندارم و این شروع انتقال این بیماری در جامعه است.
بیمار ایدزی استانداردهای زندگی را از دست میدهد و این در حالی است که برای ادامه زندگی نیازمند این استانداردها است. او مجبور میشود تمام اخلاقیات را زیر پایش بگذارد و زمانی که این کار را میکند از مرزهای خطر میگذرد و تهدیدی جدی برای جامعه بهشمار میآید.
انسان به زندگی جمعی و مشارکت نیاز دارد و لازمه این امر توانایی برقراری ارتباط است، در حالی که ناآگاهی مردم باعث میشود بیمار ایدزی به حاشیه برود.
زندگی جمعی لازمه بقای بشر و تداوم نسل اوست، مردم به بیمارانی که رفتار و ویژگیهایشان تهدید یا مانعی برای عملکرد موثر جمع به شمار میآید برچسب میزنند، تا آنان را به نوعی حذف کنند و به زندگی بیدغدغه خود ادامه دهند. از اینرو باید فرهنگسازیهای خاص در مورد این بیماران درجامعه انجام شود تا این انگها هم از بین برود.
دکتر علی حسینی
تعمیرکار درب برقی وجک پارکینگ
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
فروش انواع ژنراتور دیزلی با ضمانت نامه معتبر
مسعود پزشکیان حرم شاهچراغ شاهچراغ ایران دولت چهاردهم پزشکیان ترور دولت انتخابات سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری رئیس جمهور
شیراز شهرداری تهران تهران پشه آئدس بازنشستگان هواشناسی شورای شهر تهران وزارت بهداشت قتل پلیس راهور پلیس
افغانستان قیمت خودرو ایران خودرو ترافیک خودرو قیمت دلار قیمت طلا دولت سیزدهم دلار حقوق بازنشستگان
تعزیه نذری تلویزیون امام حسین دفاع مقدس سینمای ایران سینما سریال مداحی
مغز فناوری دانشگاه تهران دانش بنیان
رژیم صهیونیستی دونالد ترامپ فلسطین ترامپ غزه ترور ترامپ آمریکا جنگ غزه اسرائیل روسیه جو بایدن ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال یورو 2024 رامین رضاییان لیونل مسی تیم ملی اسپانیا تیم ملی انگلیس باشگاه پرسپولیس مهدی طارمی نقل و انتقالات لیگ برتر
همستر کامبت هوش مصنوعی دیابت ایلان ماسک موبایل ناسا اینترنت اپل کد مورس
تب دنگی رژیم غذایی گرمازدگی ویتامین دی تغذیه سالم کاهش وزن حافظه