یکشنبه, ۳۱ تیر, ۱۴۰۳ / 21 July, 2024
مجله ویستا

مشکلات گفتاری کودکان، از علت تا درمان


نی نی بان: رشد گفتاری در کودکان متفاوت است اما تا حدودی می‌توان آن را پیش‌بینی کرد. دانستن اطلاعات اولیه درباره این‌که معمولا چگونه و چه وقت کودکان با مهارت‌های گفتاری آشنا می‌شوند، به شما کمک می‌کند تا نقش فعال‌تری در تشخیص مشکلات اساسی آن‌ها داشته باشید. اگر کودک شما نتواست در مدت زمان معین توانایی‌های گفتاری لازم را به دست آورد، با پزشک او مشورت کنید.  

 


مشکلات گفتاری کودکان، از علت تا درمان

 

عوامل خطرناک

 

دانستن عواملی که می‌تواند روی رشد گفتاری کودک‌تان تاثیر بگذارد به شما کمک می‌کند تا مشکلات خطرناک را تشخیص دهید. وزارت بهداشت امور خارجه نیویورک گزارش می‌کند که زایمان زودرس و به همان نسبت مشکلات بارداری و مصرف زیاد دارو در طول بارداری می‌تواند گاهی منجر به مشکلات رشدی و ارتباطی کودک شود. متخصصان مراقبت از سلامتی اغلب به این عوامل توجه می‌کنند. آن‌ها رشد کودک شما را طی مراحل مختلف زیر نظر می‌گیرند تا درباره رشد گفتاری آن‌ها آگاهی یابند. به سوابق سلامتی خانواده خود نیز آگاهی پیدا کنید زیرا تعدادی از مشکلات سلامتی ژنتیکی است.

 

پیشرفت کودک

 

اگر نگران این هستید که کودک‌تان در زمان معین مهارت‌های گفتاری لازم را کسب نکرده است، با پزشک متخصص کودکان مشورت کنید تا اگر مشکلی وجود داشت با پیشنهادهای او برطرف شود. در 2 سالگی کودک شما باید حدود 50 لغات یاد بگیرد و بگوید اما تعداد لغات بیشتری را بفهمد. او همچنین باید بتواند از صفات ساده‌ای چون «گرم» و «بزرگ» در صحبت‌های خود استفاده کند و دو کلمه را در ساختن جمله‌ای ساده به هم متصل کند مثل «توپ من» یا «آب میوه».

 

محیط زیست

 

برای این‌که کودک‌تان به مشکلات گفتاری و یا دیرحرفی مبتلا نشود، به محیطی امن و آرام احتیاج دارد. نه تنها شما باید با او صحبت کنید و او را تشویق کنید با شما و دیگران سخن بگوید، بلکه لازم است او را در این شرایط قرار دهید. برای مثال می‌توانید با خواندن شعری با او یا خواندن کتابی برایش، رشد گفتاری او را تقویت کنید. از او سوال‌هایی بپرسید که جواب‌اش بیشتر از یک کلمه است، حتی اگر درک آن لغات برای شما سخت است.

 

مشکلات بالینی

 

اگر فکر می‌کنید که کودک‌تان در رشد گفتاری‌اش، مشکلات بالینی دارد و هنوز مهارت‌های لازم را به دست نیاورده است، فراموش نکنید که شاید نتیجه غیر مستقیم اختلالات رشدی دیگری باشد. ناشنوایی، اوتیسم و مشکلات عصبی، همچنین تاخیرات حرکتی و شناختی شامل مشکلات تغذیه می‌تواند تاثیرات منفی بر رشد گفتاری کودک بگذارد.