پنجشنبه, ۷ تیر, ۱۴۰۳ / 27 June, 2024
نیکولا سعدی کارنو
نیکلا لئونار سعدی کارنو (به فرانسوی: Nicolas Léonard Sadi Carnot) (زادهٔ ۱۷۹۶ میلادی - درگذشتهٔ ۱۸۳۲ میلادی) که بیشتر با نام سعدی کارنو شناخته میشود، فیزیکدان فرانسوی بود که قانون دوم ترمودینامیک را کشف کرد و چرخه کارنو در ماشینهای گرمایی به نام اوست.
کارنو در یک خانوادهٔ برجسته و ممتاز فرانسوی به دنیا آمد. پدرش لازار کارنو (۱۷۵۳ تا ۱۸۲۳) ریاضیدان انقلابی، طراح نقشههای جنگی، پدید آورندهٔ چهارده ارتش جمهوری فرانسه و از شخصیتها ی برجستهٔ دولتی محسوب میشد که به علت ابداع روشهای نوین و موثر جنگی برای مقابله با دول اروپایی «طراح پیروزی» نام گرفته بود. برادرش آزادیخواه و سیاستمداری برجسته بود و برادرزاده اش به ریاست جمهوری فرانسه رسید. پدر کارنو به فرهنگ و ادب فارسی عشق میورزید و به علت علاقهٔ وافرش به سعدی شاعر پرآوازهٔ ایرانی، نام میانی فرزندش را سعدی نهاد.
زندگینامه
کارنو در سن شانزده سالگی وارد مدرسهٔ پلی تکنیک شد. گی لوساک، پواسون، آراگو و آمپر از جملهٔ استادان او بودند. پس از طی مدرسهٔ پلی تکنیک با درجهٔ افسری وارد ارتش فرانسه شد، ولی پس از سقوط ناپلئون و تبعید پدرش از ارتش خارج شد. پس از آن در پاریس اقامت گزید. در پاریس با دانشگاه سوربون و کالج دوفرانس در ارتباط بود. به موسیقی و تئاتر دلبستگی داشت و حتی درباره رقص و شمشیربازی تحقیق میکرد.
در همین زمان به صنعت علاقمند شد و شروع به مطالعهٔ نظریهٔ گازها کرد. اولین اثر مهم کارنو جزوهای بود که در سالهای ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۳ نگاشت و در آن برای تعیین رابطهٔ ریاضی کار تولید شده به وسیلهٔ یک کیلوگرم بخار تلاش کرد. پس از انتشار این اثر به تحقیقات خود ادامه داد و نظریات خود را کاملتر کرد که یاداشتهایی از آنها به جای ماندهاست.
در آن زمان ماشین بخار به وسیلهٔ جیمز وات اختراع شده بود و در صنعت نقش مهمی ایفا میکرد. با این حال و علیرغم کوششهای صنعتگران، بازده آن بسیار اندک بود. در آن زمان هنوز اطمینان کاملی نسبت به قانون بقای انر۶۴۳۹۴;ی وجود نداشت، و انر۶۴۳۹۴;ی و گرما متفاوت از هم انگاشته میشدند و اصولا گرما به عنوان مادهای بیوزن و نامرئی پنداشته میشد.
کارنو سعی کرد موضوع ایجاد نیروی محرک را مستقل از هر نوع دستگاه به کار گرفته شده در نظر گیرد، و سرانجام به این نتیجه رسید که بیشترین بازدهی که میتوان از هر نوع ماشین گرمایی گرفت به اختلاف دمای دو چشمه (یا دیگ) سرد و داغ بستگی دارد. برای این کار او چرخهای را معرفی کرد که اکنون به افتخار او چرخهٔ کارنو نامیده میشود. بر اساس این چرخه، به آن مادهٔ واسطه در طی پروسهٔ تبدیل از مایع به گاز و انجام کار و برگشت به حالت مایع دو فرایند آرمانی بی درو و دو فرایند آرمانی هم دما انجام میدهد. در این پروسه جریان خود به خودی گرما (یا آن گونه که کارنو و هم عصرانش تصور میکردند «جریان کالریک») همواره از چشمهٔ داغ به سوی چشمهٔ سرد روان میشود و مادهٔ واسطه با دریافت گرما از چشمهٔ داغ و انجام کار بقیه را به چشمهٔ سرد میفرستد.
اثر کارنو تحت عنوان «تفکرات دربارهٔ قدرت حرکتی آتش»به هنگام انتشار چندان مورد توجه قرار نگرفت و مدتها پس از مرگ زود هنگام کارنو و چاپ اثرش به وسیلهٔ برادرش در سال ۱۸۷۸ توجهها را به سوی خود جلب کرد. اندیشهها ی کارنو به وسیلهٔ کلوین و کلوزیوس تکمیل و تصحیح شد. اکنون میدانیم که بازده کارنو یا بیشترین بازده یک ماشین آرمانی برابر است با نسبت تفاضل دماهای چشمههای سرد و داغ به دمای مطلق چشمهٔ داغ.
کارنو در جوانی و در اوج فعالیت علمیاش در سی و شش سالگی بر اثر ابتلا به بیماری وبا که در آن زمان همهگیر شده بود چشم از جهان فروبست.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات علیرضا زاکانی انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم ایران قالیباف پزشکیان مناظره انتخاباتی مناظره
هواشناسی سیل سوادکوه تهران بارش باران قتل قوه قضاییه فضای مجازی سیلاب سازمان هواشناسی محیط زیست شهرداری تهران
قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دولت سیزدهم حقوق بازنشستگان دلار بازنشستگان مسکن نهضت ملی مسکن قیمت سکه خودرو ایران خودرو
جوکر احسان علیخانی تلویزیون سینمای ایران تئاتر رسانه ملی شهید خدمت سینما سریال فیلم دفاع مقدس
ماهواره پشه آئدس جراحی دانش بنیان
رژیم صهیونیستی روسیه بولیوی آمریکا لبنان غزه فلسطین جنگ غزه چین اوکراین ترکیه اتحادیه اروپا
پرسپولیس فوتبال استقلال یورو 2024 باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران لیگ برتر جواد نکونام باشگاه استقلال جام ملت های اروپا لیگ برتر ایران خوان کارلوس گاریدو
هوش مصنوعی نمایشگاه الکامپ همراه اول عیسی زارع پور ایلان ماسک گوگل وزیر ارتباطات خودروهای وارداتی
دیابت سازمان غذا و دارو کاهش وزن سرطان زوال عقل ریزش مو سنگ کلیه