آنفلوآنزای پرندگان

آنفلوآنزای پرندگان یک بیماری ویروسی فوق العاده مسری است که می تواند به دیگر حیوانات و گاهی اوقات به انسان نیز منتقل شود. ورود هم زمان ویروس آنفلوآنزای پرندگان و انسان به بدن …

آنفلوآنزای پرندگان یک بیماری ویروسی فوق العاده مسری است که می تواند به دیگر حیوانات و گاهی اوقات به انسان نیز منتقل شود. ورود هم زمان ویروس آنفلوآنزای پرندگان و انسان به بدن خوک و ایجاد بار آریایی ژنتیکی می تواند منجر به ظهور ویروسی جدید شود که کاملا با انسان سازگاری داشته باشد و این سازگاری منجر به یک همه گیری جهانی در جمعیت انسان می شود که خود باعث بحران های اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی می شود.

عامل بیماری:

عامل بیماری از خانواده ارتومیکسوویریده جنس B A و مقاوم به عوامل فیزیکی و شیمیایی است که در دمای ۵۶ درجه سانتی گراد به مدت ۳ ساعت و در دمای ۶۰ درجه سانتی گراد به مدت ۳۰ دقیقه مقاومت می کند.

در شرایط اسیدی و هم چنین با ترکیبات فرمالین و ید، غیر فعال می شود و برای مدت طولانی در مدفوع، بافت ها و آب زنده می ماند.

میزبانان طبیعی:

- بیشتر پرندگان و طیور اهلی و وحشی نظیر بوقلمون، مرغ، خروس، کبک خاکستری، مرغ شاخدار، گنجشک، کبوتر، بلدرچین، قرقاول، غاز، اردک، چلچله دریایی، قو و حواصیل

- پرندگان زینتی نظیر طوطی، مینا، شاهین و سهره

- پستانداران مانند انسان، پلنگ، گربه و خوک و پستانداران دریایی

یک ویروس جدا شده ویژه ممکن است بیماری سختی در بوقلمون ها ایجاد کند اما در جوجه ها یا سایر گونه های طیور مؤثر نباشد.

هم چنین بسیاری از گونه های پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی و دریایی حامل این ویروس هستند اما عفونت در این پرندگان عموما در معاینات بالینی غیر قابل تشخیص است.

دوره کمون:

به نظر می رسد دوره کمون آنفلوآنزای پرندگان طولانی تر از دوره کمون سایر ویروس های آنفلوآنزای روز بوده ولی ممکن است تا ۸ روز بعد از مواجهه هم متغیر باشد.

راه های انتقال آنفلوآنزای پرندگان:

آنفلوآنزای پرندگان می تواند از راه های مختلفی هم چون پرنده به پرنده، پرنده به انسان، محیط به انسان و در برخی موارد از انسان به انسان انتقال یابد.

علایم بیماری:

در انسان:

- تب، گلو درد، تنگی نفس، کونژنکتیویت، اسهال، نارسایی کبدی، کلیوی و مرگ در اثر پنومونی

در پرندگان:

- علایم عمومی: شروع ناگهانی تلفات با روند افزایشی، کاهش فعالیت، بی اشتهایی، ژولیدگی پرها، تورم سر و صورت و نقاط سیانوزه در تاج، ریش و ساق پا

- علایم تنفسی: عطسه، سرفه و ریزش ترشحات بینی و چشم

- علایم گوارشی: اسهال که معمولا به رنگ سبز است

- نداشتن توانایی در حرکت، فلجی، افتادگی بال ها و لرزش سر

پیش گیری:

پیش گیری از ابتلا با آنفلوآنزا بر ۲ اصل مهم استوار است:

۱) واکسیناسیون: براساس اطلاعات دریافتی از کشورهای صنعتی و اولویت های موجود، گروه های ذیل می توانند هدف واکسیناسیون قرار گیرند تا شدت بروز بیماری و مرگ زودرس کاهش یابد.

- ساکنان مؤسسات نگهداری سالمندان و معلولان

- افراد مسن مبتلا به بیماری های قلبی یا تنفسی یا کلیوی یا نارسایی سیستم ایمنی

- سایر افراد گروه های تعریف شده براساس اطلاعات و ظرفیت های ملی مانند تماس با افراد در معرض خطر بالا، زنان باردار، کارکنان بهداشتی، سایر افراد شاغل در فعالیت های کلیدی و نیز کودکان ۶ تا ۲۳ ماهه

۲) رعایت بهداشت فردی مثل شستن دست با آب و صابون، استفاده از ماسک و دستمال کاغذی جلوی دهان و بینی، هنگام مواجهه با پرندگان یا اشخاص مبتلا به بیماری

‌● پیام برای همه:

ویروس آنفلوآنزا می تواند از طریق تماس با طیور زنده، فضولات، پر، روده و خون آن ها منتقل شود.

کم کردن تماس با طیور اهلی و پرندگان وحشی خیلی مهم است.

بیشترین احتمال آلودگی و ابتلا از طریق دستکاری و کشتار طیور زنده آلوده است.

کودکان به طور خاص آسیب پذیر هستند. کودک را از طیور دور نگه دارید و به آن ها اجازه ندهید که به پر و تخم آن ها دسترسی داشته باشند.