آثار صنایع شیمیایی در جامعه

كشف آتش وموارد استفاده از آن در غذا پختن و استفاده از گرمای ناشی از آن در فرایندهای گرماگیر, سرمنشاء توسعه تكنیك درتاریخ علمی بشر می باشد

تكنولوژی شیمیایی شامل چهار دوران می‏باشد كه عبارتند از:

۱- دوران رشد صنعتگری

۲- دوران توسعه صنایع براساس تجربیات قبلی

۳- دوران رشد و توسعه علمی صنایع

۴- دوران انقلاب الكترونیك در صنایع

۱-۱ دوران رشد صنعتگری

كشف آتش وموارد استفاده از آن در غذا پختن و استفاده از گرمای ناشی از آن در فرایندهای گرماگیر، سرمنشاء توسعه تكنیك درتاریخ علمی بشر می‏باشد. تكنیك در واقع دوباره كاری{ P -Technique P } یك روش كار شده قبلی براساس اصول و قواعد علمی و تجربی است و كسی كه بتواند حرفه خاصی را به خوبی و با تسلط وبا تكنیك خوب انجام دهد به عنوان صنعتگر یا تكنیسین{ P -Crafts man P }

{ P -Technician P }شناخته می‏شود.

توسعه حرفه‏های مختلف باعث به وجود آمدن علم شیمی نیز شد. آشنایی انسان با رویدادهای شیمیایی از بین‏النهرین و مصر آغاز گردید و از طریق عربستان به اروپا راه یافت. درواقع شیمی صنعتی اولیه فقط به ساختن ظروف آشپزخانه و زیبا ساختن سرامیك‏ها یا دادن پوشش لعابی رنگی محدود می‏شد.

{ P -Glazing P }

مصریان باستان از اكسید سرب - تركیبات كبالت و اكسید آهن برای ساختن روكش استفاده می‏كردند. كشف فرایند تخمیر را نیز كه نتیجه آن الكل اتیلیك و سپس اسید استیك می‏باشد،{ P -Fermentation P } به مصریان باستان نسبت داده‏اند و بعدها نیز توسط واكنش زیر سرب خالص را تهیه كردند.

CH۲pbo۲ +۳ O۲H۲+۲CO۲+pb(s)۲ COOH

در واقع یكی از جنبه‏های پیشرفت شیمی تجربی شامل پالایش سنگ‏های محتوی طلا و مس در دوران كیمیاگری می‏شد. صنعت شیمی آن زمان انسان را قادر ساخت تا پوست و پشم حیوانات را با استفاده از رنگ‏های گیاهی و طبیعی و زاج رنگ كند. حرفه رنگرزی در واقع محرك رشد و توسعه شیمی تربی و كار تجربی شد. رنگ‏های مختلف گیاهی و طبیعی را از منابع مختلف تهیه می‏كردند. رنگ نیلی را از درخت وسمه ، رنگ ارغوانی را از پوست حلزون، رنگ زرد را از{ P -Indigo P } ریشه گیاه روناس تهیه می‏كردند. از روغن در صنعت صابون‏پزی استفاده می‏شد و خیلی زود{ P -Madder P }

دریافتند كه چگونه می‏توانند با گرما دادن سنگ آهك و گچ از آنها در ساختن منازل و{ P -Limestone P } { P -Gypsum P }اماكن استفاده كرد. به طور كلی انسان همیشه از مواد اولیه موجود در طبیعت اطراف خودش به عنوان مواد خام جهت تهیه مواد دیگر استفاده می‏كرده و هرگز به فكر توسعه و جایگزین كردن مواد صنعتی به جای مواد خام نبوده است. نخستین آزمایش‏های شیمیایی را كیمیاگرانی كه در فكر ساختن طلا از دیگر فلزات بودند، انجام دادند (۳۰۰ قبل از میلاد تا ۱۶۵۰ میلادی). درواقع آنها نخستین شیمی‏دانانی بودند كه می‏خواستند ماهیت مواد را تغییر دهند و البته در ضمن این تلاش به ظاهر بیهوده خود، روش‏های ساده و بنیادی شیمیایی و فیزیكی را كشف كردند. هنرهای نمایش در زمان مصریان قدیم توسعه یافت و جالب این است كه در آن زمان{ P -Virtual arts P } برای گریم كردن از رنگ‏های شیمیایی، تركیباتی مثل اكسید آهن (قهوه‏ای)- سرب قرمز - سولفید ارسنیك و اكسید سرب زرد رنگ استفاده می‏شد. حتی مداركی در دست است كه كلئوپاترا ملكه مصر برای آرایش از این گونه مواد استفاده می‏كرده است. علم شیمی تجربی از قرن هفدهم (۱۶۶۱)، وقتی كه بویل عنصر را به صورت یك جسم تجزیه‏ناپذیر تعریف كرد، آغاز شد. در قرن هیجدهم (۱۷۹۰) آنتوان لاووازیه سوختن اجسام توسط اكسیژن هوا و قانون بقای جرم را ارائه كرد. تئوری اتمی دالتون و بیان خواص اتم‏ها راهگشای توسعه‏های بعدی علم شیمی تجربی شد. در قرن هیجدهم، شیمی تجربی با یك اكتشاف، گام بلندی را در جهت توسعه بیشتر برداشت. در آن زمان برای تولید كربنات پتاسیم بیشتر برای مصرف در صابون‏سازی و مصرف در مواد خوراكی چوب زیادی می‏سوزاندند و پتاسیم آن را توسط آب استخراج می‏كردند. به عنوان مثال در حدود ۴ میلیون تن درخت را برای به دست آوردن پتاسیم در كانادا از بین بردند. در سال ۱۷۷۵ یك آكادمی علمی برای به دست آوردن پتاسیم از روش‏های دیگر، جایزه قابل توجهی تعیین كرد و یك پزشك عمومی به نام لبلان روش جالبی به كار برد و با استفاده از نمك{ P -Leblance P } خوراكی و اسید سولفوریك توانست طی چندین مرحله مخلوط كربنات سدیم و پتاسیم را تهیه كند كه در صابون سازی و موارد دیگر كاربرد دارد.

N۲NO۲HroHNO۳sH۲SO۴ + O۲

HCl +(K۲SO۴) H۲SO۴Na۲SO۴ + (KCL) NaCL

( H۲O) Fe (Na۲SO۴(K۲SO۲ امرگ H۲O + (Na۲S(K۲S

( Na۲S(K۲S غ‏اد ك‏هآ گ‏نس زا ی‏شان H۲S + (O۲Na۲CO۳(K۲CO۳ ,CO۲

---