یکشنبه, ۳۱ تیر, ۱۴۰۳ / 21 July, 2024
بدترین توشه برای آخرت
![بدترین توشه برای آخرت](/web/imgs/16/152/l2bnk1.jpeg)
بدترین توشه برای آخرت ستم بر بندگان خداست." (حکمت ۲۲۱)
سعادت اخروی و حیات جاودانی بهشت را بدون زاد و توشه نمیتوانبدست آورد .
این دعوت و دستور صریح خداوند است که : « برای خود توشهبرگیرید ، که بهترین توشهها تقوی است . »
همانطور که زاد و توشه آخرت را باید از راه های مختلف کسب کرد ،برخی امور هم « توشه منفی » تلقی میشوند و به عنوان باری سنگین بر دوشانسان قرار میگیرند که ملازم و همراه با انسان ، تا عالم محشر و رسیدگی نهاییبه پرونده اعمال ، موجب خسران و بدبختی انسان میگردند .
از طرفی یکی از بهترین زاد و توشه های آخرت ، خدمت به خلق خدا البته درراه خدا است . اگرچه ، غیر از خدمت به خلق ، عبادتهای بزرگ و مؤثردیگری هم وجود دارد و عبادت، منحصر در خدمت به خلق نمیشود ، ولیقطعاً یکی از بهترین عبادات ، برآوردن حاجتها و نیازهای مردمان و حلمشکلات آنان ، بخصوص مؤمنان و محرومان است ، خدمتی که در راه خداباشد و انگیزههای دنیوی آن را آلوده نکرده باشد .
از طرف دیگر دشمنی با بندگان خدا ، زیان وارد کردن به آنان ، اذیت وآزار مردم ، شکستن دل بی گناه ، مشکلتراشی برای جامعه ، ایجاد انحراففکری و اخلاقی ، اشاعه و ترویج فساد و فحشاء و هر آنچه برای سعادت مردمدر زندگی مادی و حیات اخروی زیان و ضرر دارد ، از بدترین توشههایآخرت است به همین جهت برعهده داشتن « حقالناس » و عدم ادای آن ،مشکلتر از عدم ادای « حقالله » شمرده شده است .
از نظر اسلام ، علّت عمدهگرفتاریِ خلایق در عالَم محشر و عرصه حسابرسیِ نهایی ، ناشی از حقوقمردمان است که به خوبی اداء نشده است .
دشمنی و ظلم به بندگانِ خدا هیچ جایی در نگرش اسلام به فرد وجامعه ندارد و به عنوان گناهی بزرگ شمرده میشود که حتی مانع استجابتدعا و قبول اعمال عبادی فرد میگردد .
در تعالم دینی، بعد از کفر و شرک، مردم را از هیچ چیزی به اندازه ظلم به بندگان برحذر نکرده اند .
در گفتار پیشوایان دینی آمده است که عقوبت ستم به مردم ، پیش از عقوبت هر کار ناشایست دیگر ،دامنگیر فرد ظالم می شود ؛ به این معنا که هر نوع ستم و ظلم از سوی ستمگران، برای آنان اثر وضعی به جای خواهد گذاشت.
اثر وضعی ظلم در دنیا این است که بالأخره انسان ستمگر، قوم ستمگر، در دنیا به نابودی و بدبختی خواهد رسید و در آخرت هرگز روی سعادت و رستگاری را نخواهد دید . بلکه او در دوزخ ابدی گرفتار خواهد شد ؛ خداوند می چنانچه
فرماید :« مسلماً ظالمان ، رستگار نخواهند شد .» (انعام ،۲۱)
● بدترین توشه چیست ؟
بدترین توشه بی تقوایی و خداوند را در امور و کارها در نظر نداشتن و حدود الهی را مراعات ننمودن است که این نیز دارای دامنه گستردهای است .
در روایتی از حضرت علی(ع) صریحاً از ظلم ، به عنوان توشه نامناسب و بد ، نام برده شده که آن نیز خود فرعی و شاخهای از بی تقوایی است و چنین می فرماید : می فرماید : « بئس الزاد الی المعاد ، العدوان علیالعباد ؛ ظلم به بندگان خدا ، توشه بدی برای آخرت است .( میزانالحکمه، ج ۵ ، ص ۵۹۶).
● ظلم چیست ؟
ظلم به معنای ستم (آزار) بیان شده است . اصل آن به معنای ناقص کردن و کم کردن حق و یا گذاشتن شئ در غیرموضوع خویش است .
بنابراین آزار رساندن به دیگران و حق دیگران را پایمال کردن از مصادیق آشکار ظلم به حساب می آید وبه تعبیر قرآن معنای ظلم عبارت است از خروج از عدالت و حد وسط. ( انعام ، ۱۳۵؛ قصص ، ۳۷)
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمود : « الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم ؛ یک ملک ، یک دولت ، یک نظام با کفر قابل بقا هست ولی با ظلم قابل بقا نیست»
● ظالم کیست ؟
از نظر قرآن هر کسی که به نفس خود یا به غیر ظلم کند ظالم است .
در عرف همیشه ظالم را کسی می دانند که به غیرظلم کرده ویا به حقوق مردم تجاوز میکند . اما معنای ظالم در دنیای قرآن ، اعم است از کسی که به غیر تجاوز کند یا به خود .در اصطلاح قرآن کسی که به غیر تجاوز کند ، درحقیقت به خود ظلم کرده است .
● چه قومی هلاک نمی شوند ؟
خداوند می فرماید : « و ما کان ربک لیهلک القری بظلم و اهلها مصلحون ؛ پروردگار تو هرگز چنین نیست که مردمی را به موجب ظلمی هلاک کند در حالی که آنها مصلح و اصلاح کنندهاند .»(هود ، ۱۱۷ )
● هم ظالمند و هم اصلاح کننده ، یعنی چه ؟
مقصود از ظلم در اینجا آن ظلم عظیم است که شرک نام دارد ، و مقصود از مصلح ، یعنی در میان خودشان مصلحند . پس ظلمشان در حق الله است ، اصلاحشان در حق الناس .
بنابراین قرآن می گوید : اگر مردمی خودشان برای خودشان در دنیا خوب و مصلح باشند اما کافر و مشرک هستند ، به عبارتی عدالت در میانشان برقرار است ولی مشرک هستند ، در این دنیا خدا آنها را معذب نمیکند .
● هر گناهی اثر خود را دارد !
پس معلوم میشود هر گناهی یک اثری دارد . این است که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمود : « الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم ؛ یک ملک ، یک دولت ، یک نظام با کفر قابل بقا هست ولی با ظلم قابل بقا نیست .»
هم کفر گناه است و هم ظلم ، اما هر گناهی در یک جهت تأثیر دارد .
پس اگر دو جمعیت داشته باشیم ، یک جمعیت مسلمان باشند ولی در میان خودشان ظلم برقرار باشد وخودشان به یکدیگر ظلم کنند ، و جمعیت دیگر کافر باشند اما نسبت به خودشان عدالت و انصاف داشته باشند از نظر دنیوی جامعه کافرانی که اهل عدالتند ، پایدارترخواهند بود .
● اقسام ظلم چیست ؟
▪ ظلم به خدا
ظلم به خدا اشکال و اقسام مختلف و متنوعی دارد که از جمله آن ها شریک قایل شدن برای خدا است که در آیه ۱۴ سوره کهف از آن به ظلم به خدا و بیرون رفتن از راه راست یاد شده است.
امام باقر(ع) در تفسیر این آیه می فرماید : منظور از آن قایل شدن شریک برای خداست که آن را به عنوان ظلم برشمرده است . (تفسیر قمی ، ج ۲ ، ص ۳۴ و نیزتفسیر نورالثقلین ج ۳ ، ص ۲۵۱ )
▪ ظلم به خویشتن
ظلم به خویش آن است که شخص جایگاه خود را نشناسد و خود را برتر از آن چیزی که هست قرار دهد و به تبع این خودبرتربینی ، تن به اطاعت خدا نسپارد و این گونه است که گرفتار غم و اندوه (انبیاء ، ۸۷ و ۸۸) و ذلت و خواری (نحل ، ۲۷ و ۲۸) و دیگر عذاب های دنیوی (اعراف ، ۱۶۰ تا ۱۶۲) چون عذاب (هود ،۱۰۰ و ۱۰۲) ، نابودی اقوام و جوامع و به ارث ماندن سرزمین و مساکن آنان برای دیگران (ابراهیم ، ۴۵) ، خودکشی (بقره ، ۵۱ تا ۵۴) و فروپاشی جامعه (سبا ، ۱۷ و ۱۹) می شوند .
در روایتی از حضرت علی (ع) صریحاً از ظلم، به عنوان توشه نامناسب و بد، نام برده شده که آن نیز خود فرعی و شاخهای از بی تقوایی است و چنین می فرماید: می فرماید: « بئس الزاد الی المعاد ، العدوان علیالعباد؛ ظلم به بندگان خدا ، توشه بدی برای آخرت است.
● ظلم اجتماعی چیست ؟
ظلم و ستم اجتماعی به آن دسته از ظلم ها و تجاوز از حدود و قوانینی را گویند که دارای تأثیر در سرنوشت جمعی همگان داشته باشد .
از این روست که در آیه ۴۷ و نیز ۱۵۰ سوره اعراف رواج ظلم و ستم در جامعه را دارای تأثیری مخرب بر زندگی و سرنوشت جمعی جامعه برمی شمارد و در آیه ۹۴ سوره مؤمنون به شکل دعا و نیایش و در آیه ۲۵ سوره انفال ظلم و ستم را به شکلی تحلیلی بیان می کنند که آثار آن حتی کسانی را که مخالف ظلم جمعی هستند را در بر می گیرد .
به عبارتی آثار ظلم اجتماعی و ظلم جمعی به فرد و جامعه تعدی می کند . افرادی که در جامعه زندگی می کنند ، نمی توانند از ظلم اشخاص در امان باشند و اشخاص نیز نمی توانند خود را از ظلم جمعی جامعه در امان نگه دارند .
از مهم ترین آثار ی که قرآن برای ظلم در حوزه عمل اجتماعی بیان می کند ، ایجاد و یا افزایش اختلاف و تفرقه است .
خداوند در آیه ۲۱۳ سوره بقره و نیز آیه ۱۹ آل عمران بیان می دارد که چگونه تجاوز انسان در جامعه ، موجب شد تا اختلافات در میان امت ها پدیدار شود و همبستگی و همگرایی به واگرایی تبدیل شده و جامعه دچار فروپاشی و سستی می گردد .
در آیه ۶۵ سوره زخرف و آیات ۳۷ و ۳۸ سوره مریم به مسئله احزاب اشاره می کند و می کند که چگونه تقدم خواسته های گروهی بر خواسته های جمعی و اجتماعی جامعه ، موجب شده است تا این گروه ها و احزاب از قانون و مسیر عدالت بیرون رفته و جامعه را دچار چنددستگی نمایند .
خیانت در امانت های الهی و مردمی (احزاب ، ۷۲) ، نابهنجاری و اعمال زشت و بد (نحل ،۲۸ و ۳۳ و ۳۴) ، قتل بی گناهان (بقره ، ۶۱ و آل عمران ، ۱۱۲) از آثاری است که در قرآن به بیان و تفصیل پرداخته شده است .
خداوند در آیه ۸۱ و ۸۲ سوره انعام از مردم و جامعه می خواهد برای دست یابی به امنیت اجتماعی از هرگونه ظلم پرهیز کنند .
از مصادیق و بازتاب های ظلم به خویشتن، عجب، خوشگذرانی، خورشید پرستی و جهل و نادانی می باشند هلاکت جامعه
قرآن در آیات ۱۵ تا ۲۰ سوره سبا و نیز ۷۶ و ۷۷ سوره زخرف و ۴۵ و ۱۳۱ سوره انعام و بسیاری از آیات دیگر به مسئله هلاکت جوامع در نتیجه ظلم آنان به خود و جامعه اشاره می کند و در آیات ۱۵ تا ۲۰ سوره سبا ظلم اکثریت افراد جامعه را زمینه ساز هلاکت و عذاب الهی بر می شمارد .
● ریشه ظلم اجتماعی
ریشه و خاستگاه ظلم و ستم اجتماعی را می بایست در ظلم به خدا و خود جستجو کرد که به شکل اجتماعی و رفتاری بروز و ظهور می کند .به عبارتی ظلم به نفس دارای بازتاب اجتماعی است و به شکل ظلم به دیگری نیز تجلی می یابد .
از این رو است که در آیه ۲۳۱ سوره بقره ظلم و اذیت و آزار همسر را به عنوان ظلم به نفس قلمداد می کند و می فرماید : « کسانی که با رجوع خویش به زن مطلقه می کوشند تا به وی آزار رسانده و اذیت کنند ، مصداق کسانی اند که به خود ظلم روا داشته اند .»
خداوند در آیه ۲۳۰ و ۲۳۱ سوره بقره تجاوز از حدود وقوانین الهی و مرزها و خطوط قرمز را از جمله مصادیق ظلم به نفس برمی شمارد و ارتکاب جرم (توبه ، ۶۶ و ۷۰ - زخرف ، ۷۴ تا ۷۶) و ترک اطاعت خدا و پیامبر(ص) به عنوان حاکم دولت اسلامی (نساء ، ۶۴) را از دیگر مصادیق ظلم به نفس برمی شمارد .
● مصادیق ظلم به خویشتن
از مصادیق و بازتاب های ظلم به خویشتن ، عجب (کهف ، ۳۴ و ۳۵) ، خوشگذرانی (انبیاء، ۱۳ و ۱۴) ، خورشید پرستی (نمل ، ۲۴ و ۴۴) و جهل و نادانی (نساء ، ۹۷ و ۹۸) می باشند .
فرآوری: زهرا اجلال
منابع :
چهل گام(کتاب جوان)علی ذوعلم
آشنایی با قرآن ، ج۳
تفسیر نمونه ، ج ۱۵
تعمیرکار درب برقی وجک پارکینگ
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
فروش انواع ژنراتور دیزلی با ضمانت نامه معتبر
ویدیوهای آموزشی هفتم
مسعود پزشکیان مجلس شورای اسلامی پزشکیان ایران دولت چهاردهم دولت محمدجواد ظریف رئیس جمهور مجلس رهبر انقلاب انتخابات ظریف
تب دنگی شهرداری تهران شورای شهر تهران تهران هواشناسی اربعین پشه آئدس قتل گرمای هوا سازمان هواشناسی وزارت بهداشت گرما
قیمت خودرو قیمت دلار خودرو واردات خودرو مالیات بازار خودرو دولت سیزدهم برق مایکروسافت حقوق بازنشستگان قیمت طلا بازنشستگان
سعید راد کتاب کربلا تلویزیون عاشورا شهید محرم سینمای ایران موسیقی دفاع مقدس سینما امام حسین (ع)
فناوری اختلال جهانی فضا
یمن رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین غزه آمریکا دونالد ترامپ روسیه ترامپ جو بایدن تل آویو جنگ غزه
پرسپولیس فوتبال استقلال لیگ برتر ایران لیگ برتر نقل و انتقالات باشگاه پرسپولیس نقل و انتقالات لیگ برتر باشگاه استقلال علی علیپور المپیک تراکتور
فیلترینگ همستر کامبت حمله سایبری تبلیغات گوگل سامسونگ ویندوز ناسا موبایل
دیابت تابستان استرس افسردگی مغز کودک بیماری تب دنگی ایدز ویتامین اضطراب مو