اصلاح طلبان در ابهام

برخلاف انتظارات اولیه که پیش بینی می شد با گذشت زمان و نزدیک شدن به آخرین ماه ها و هفته های سال جاری, وضعیت مبهم و غیرشفاف, جناح های سیاسی کشور در خصوص انتخابات ریاست جمهوری, شفاف شود, این وضعیت مبهم همچنان ادامه دارد

برخلاف انتظارات اولیه که پیش‌بینی می‌شد با گذشت زمان و نزدیک شدن به آخرین ماه‌ها و هفته‌های سال جاری، وضعیت مبهم و غیرشفاف، جناح‌های سیاسی کشور در خصوص انتخابات ریاست جمهوری، شفاف شود، این وضعیت مبهم همچنان ادامه دارد.

هر روز که می‌گذرد نام کاندیدای جدید به میان می‌آید و گزینه‌های احتمالی با راه‌اندازی سایت‌های خبری فعالیت‌های خود را آغاز می‌کنند.

در آخرین نمونه از این اخبار که هنوز تأیید و تکذیب نشده است، بحث احتمال کاندیداتوری هاشمی‌رفسنجانی است که در نوع خود قابل تأمل است.

جبهه اصلاحات خیلی پیش‌تر، و از زمانی که شیخ مهدی کروبی دبیرکل حزب اعتمادملی قصد خود برای کاندیداتوری را رسماً اعلام کرد، موضوع انتخابات را در قالب جلسات درون گروهی و رایزنی ها کلید زد و در این میان کاندیداهای احتمالی بسیاری چون، محمدرضا عارف، عبدالله نوری، غلامحسین کرباسچی، محمدعلی نجفی، مهدی کروبی، سید محمد خاتمی و در نهایت میرحسین موسوی مطرح شدند.

از همان روزهای اولیه که بحث انتخابات کم کم بخش عمده ای ازصفحات رسانه‌ها را به خود اختصاص داد، دوگانه "کروبی ـ خاتمی" بیانگر وضعیت ناهماهنگ جبهه اصلاح‌طلبی بود که گویا هیچ‌کدام هم قصد کناره‌گیری به نفع دیگری را نداشتند.

نتیجه رایزنی‌های بزرگان و نمایندگان احزاب اصلاح‌طلب هم در قالب، جلسات هماهنگی مجمع روحانیون مبارز، شورای حکمیت و طرح‌ها و ایده‌های مختلفی چون ایده محمدعلی نجفی و مرتضی الویری نیز به فرجام رضایت‌بخشی نرسید و هر چه زمان می‌گذشت تقابل حزب اعتمادملی و مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به عنوان دو حزب طرفدار خاتمی بیش از پیش می‌باشد. تا جایی که گله گذاری ها و انتقادهای درون گروهی، رسانه‌ای شد و هر کدام طرف دیگر را متهم به بر هم زدن توافقات برای رسیدن به گزینه واحد می‌کردند.

مطرح شدن نام میرحسین موسوی، آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران، شاید حربه‌ای بود برای نزدیک کردن بیشتر اصلاح‌طلبان به یکدیگر. بر این اساس به نظر می‌رسد هر شخصیت یا طیف و گروه‌ سیاسی هدفی خاص از طرح نام مهندس موسوی داشت.

آنچه در اولین روزهای طرح نام میرحسین به زبان رانده می‌شد اینکه؛ نخست‌وزیر دوران جنگ که تاکنون دوبار دعوت اصلاح‌طلبان را اجابت نکرده و زندگی هنری خود را بر ورود به عرصه سیاست ترجیح داده، این بار نیز هیچ دلیلی برای پاسخ مثبت دادن به آنها نخواهد داشت.

اما به مرور زمان مشاهده شد که میرحسین نه تنها اخبار و تحلیل‌های مختلف مبنی بر کاندیداتوری خود را تکذیب نکرده بلکه جمعی از نزدیکان وی با راه‌اندازی سایت «کلمه» مستقیماً پای به عرصه گذاشتند. و اینچنین بود که میرحسین موسوی هم مشکلی شد بر مشکلات سابق اصلاح‌طلبان و دوگانه ـ کروبی و خاتمی.

حال اعتمادملی همچنان بر کاندیداتوری کروبی تأکید می‌کند و اقدام به تشکیل ستاد انتخاباتی کرده است. آنها صراحتاً اعلام کرده‌اند با تمام احترامی که برای میرحسین قائلند قصد کناره‌گیری از انتخابات را ندارند. طرفداران کاندیداتوری سید محمد خاتمی چندان استقبالی از کاندیداتوری میرحسین نکرده‌اند و گفته می‌شود که به خاتمی هم خرده گرفته‌اند که چرا، نام وی را مطرح کرده است.

باتوجه به تفاوت‌های فکری و سیاسی حامیان کاندیداتوری سید محمد خاتمی با افکار و سیاست‌های میرحسین موسوی که نمود آن در دو دهه پیش بوده است، انتقاد آنها از خاتمی چندان بیراه به نظر نمی‌رسد.

از سویی دیگر در حالی که طرفداران کاندیداتوری میرحسین موسوی بسیار جدی‌تر از روزهای گذشته، بر حجم فعالیت‌های خود افزوده‌اند و یکی از خبرگزارای‌های اصلاح‌طلب خبر از آن داده که ستادهای وی فعال شده‌اند، اما خبرهای رسیده از جلسه امروز(شنبه) خاتمی و میر حسین حکایت از آن دارد که مهندس موسوی مجاب نشده در انتخابات حضور یابد و به احتمال زیاد بحث نامزدی او نیز منتفی خواهد شد.

با این وصف، مشخص نیست در روزهای منتهی بر انتهای سال جاری، تکلیف جبهه اصلاحات و مجموعه گروه‌های اصلاح‌طلب برای انتخابات پیش رو چه خواهد شد. آنچه در حال حاضر قابل رویت است، چیزی جز ابهام، آشفتگی و ناهماهنگی نیست. شاید یک شوک انتخاباتی بتواند وضعیت اصلاح‌طلبان را تغییر دهد یا حداقل از این وضعیت آشفته بازار نجاب دهد. شوکی مثل کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی!

هدایت الله ولایی