حسین(ع) در دانه آفرینش

ما فراوان آفریدیم مرد و زن
جن و انس صاحب روح و بدن
هر یکی نام آور بزم بلا
لیک هست «دردانه»ای در کربلا
کربلا را ما پریشان کرده ایم
علقمه را مست و حیران کرده ایم
ما کشیدیم اینچنین …

ما فراوان آفریدیم مرد و زن

جن و انس صاحب روح و بدن

هر یکی نام آور بزم بلا

لیک هست «دردانه»ای در کربلا

کربلا را ما پریشان کرده ایم

علقمه را مست و حیران کرده ایم

ما کشیدیم اینچنین طرحی عظیم

تا ملائک مات گردند و فهیم!

شط خون طوفان تیغ و بحر غم

محشری برپا شده در این حرم!

این طرف آزاده مردان غیور

خالصان و مخلصان غرق نور

سرخوشان بادی سرخ ولا

راهیان بزم مخصوص خدا

آن طرف اصحاب جهل و خشم و کین

یاوران خام شیطان لعین

چون «حسین(ع)» آمد به میدان نبرد

عشق از نای حقیقت ناله زد!

بزم عشق و خون بپا شد ناگهان

محو اعجاز حسینند قدسیان!

اینک او «خون خدا»ی اکبر است

قدسیان را پیشوا و رهبر است(۱)

عباسعلی کامرانیان