نسخه ای قدیمی اما انسان ساز برای اوقات فراغت نوجوانان

بلد بودن کار با کامپیوتر خوب است. فراگرفتن ورزش شهای رزمی یا شنا و فوتبال حرکت مثبتی به شمار می رود. رفتن به کلاس زبان و تقویتی هم به آمادگی های یک فرد کمک زیادی می کند. تماشای تلویزیون، …

بلد بودن کار با کامپیوتر خوب است. فراگرفتن ورزش شهای رزمی یا شنا و فوتبال حرکت مثبتی به شمار می رود. رفتن به کلاس زبان و تقویتی هم به آمادگی های یک فرد کمک زیادی می کند. تماشای تلویزیون، سفر، کوه رفتن، دوچرخه سواری و انجام سایر کارهای ایستاو پرحرکت می تواند در غنی سازی اوقات فراغت پسران و دختران نوجوان مؤثر باشد اما هیچکدام از این موارد به پای کارکردن و مسئولیت پذیرفتن انسان ساز نیست. یعنی انجام این کارها لازم است اما کافی به نظر نمی رسد. پسرهای قدیم به این دلیل همه فن حریف بودند و هستند که «آچار به دست بودن» را آموخته اند. و دخترهای قدیم به این دلیل از هر انگشتشان هنر می ریزد که با نخ و سوزن و دار قالی و... انس داشتند.

با اینکه بسیاری از کارگاه های کوچک و بزرگ شهر به مغازه هاو فروشگاه های کالاهای مصرفی تبدیل شده اما هنوز کارگاه های زیادی در سطح شهرها و روستاها، فعال هستند و نیازمند کارگرند.

هر پدری دوستانی دارد که صاحبان حرف و صنایع گوناگونند پس به جای آن که جیب پدر به کمک پرشدن اوقات فراغت فرزند بیاید، می تواند اعتبار و دوستی های او غنی کننده تابستان پسر باشد. هر مادری یا خود صاحب هنرهایی است یا دوستانی هنرمند و قابل اعتماد دارد تا دختر خود را نزد او بفرستد و صاحب هنرش کند. حتما نباید درآمدی در کار باشد همین که پسر خانواده در جایی کار کند و حرفه یا فنی بیاموزد بزرگترین درآمد را به دست آورده است.

گیریم پسر یا دختر ما خدای کامپیوتر و ورزش و زبان شد اما برق کولر خانه خود را نتوانست وصل کند یا پیراهن خود را نتوانست بدوزد، آیا فرزندانی کامل تربیت کرده ایم. مسلماً فراگیری یک یا چند فن و حرفه برای نوجوانان علاوه بر ایجاد فرهنگ کار و تلاش، آنها را از بسیاری احتیاجات آینده بی نیاز می سازد.

عادت دادن فرزندان به این فنون و حرف اما باید از دوران دبستان یا حتی پیش دبستانی آغاز شود. کودکان اگر از بازی با ابزارآلات واقعی یا مصنوعی لذت ببرند و در سنین دبستان آرام آرام به آن کارها واداشته شوند علاوه بر کشف استعدادهایشان می توانند انسان هایی با عرضه در اصطلاح عوام در آینده باشند.

پایگاه های غنی سازی اوقات فراغت حتما نباید در مدارس و آموزشگاه ها باشد بلکه هر کارگاه یا زمین کشاورزی می تواند به غنی کننده تابستان دانش آموزان تبدیل شود.بهترین راه برای غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان در هر سطح سنی، یاد گرفتن یک فن یا حرفه است. این فراگیری ها می تواند در طول سال های تحصیلی هم با زمانی کمتر انجام گیرد. در تمام کارهای فنی و حرفه ای برخی امور مشترک است و ماحصل آن برای پسران یادگیری «آچار به دست گرفتن» می شود و برای دختران «مجموعه ریزه کاری های هنری بانوان» را آموختن.بهترین کسانی هم که می توانند دانش آموزان را در این امر کمک کنند والدین و بستگان و دوستان آنانند. باز هم تکرار می کنم که فراگیری کامپیوتر، ورزش و زبان و از این قبیل لازم است اما برای «مرد زندگی» و «زن زندگی» شدن کافی نیست. و کیست که از یک کارگر با انگیزه و پرتوان و البته بی مزد و مواجب بدش بیاید؛ پس پیش به سوی غنی سازی اوقات فراغت با «کار».

قاسم حداد اصفهانی