باغی با میوه‌های سنگی

۲سال از مرگ پیرمرد گذشته، اما باغش هنوز وسط دشت سرپاست. در این دو سال نه آبیار لازم داشته نه درخت‌هایش نیازی به هرس شدن یا میوه‌چینی داشته‌اند، نه حتی بار سنگین درخت‌ها بر زمین …

۲سال از مرگ پیرمرد گذشته، اما باغش هنوز وسط دشت سرپاست. در این دو سال نه آبیار لازم داشته نه درخت‌هایش نیازی به هرس شدن یا میوه‌چینی داشته‌اند، نه حتی بار سنگین درخت‌ها بر زمین ریخته، نه کسی خواسته از نبودن باغبان سوءاستفاده کند و میوه درخت‌ها را بدزدد.

درخت‌ها در ۴ فصل سال میوه‌هایشان را روی شاخه‌هایشان نگه داشته‌اند و برگی نداشته‌اند که زرد شود، چون درخت‌ها، چوب‌های خشک بی‌برگند و میوه‌ها، قلوه‌سنگ‌های سنگین!

پیشنهاد این هفته ما باغ سنگی سیرجان است که درویش‌خان اسفندیارپور آن را ۴ دهه پیش، در اعتراض به کسانی که باغ واقعی و سبزش را در جریان اصلاحات ارضی به زور از او گرفتند، بنا کرده است.

درخت‌های خشک باغ سنگی که حالا پیرمرد دوست‌داشتنی کر و لال را کم دارد، در ۴۰ کیلومتری جاده سیرجان به شیراز، در نزدیکی دهستان بلورد واقع در روستای میاندوآب، سر از زمین درآورده‌اند، قد کشیده‌اند و میوه‌های سنگی داده‌اند به نشان دل‌سنگ آدم‌هایی که روزگاری حقش را از او گرفتند.

حالا درویش‌خان هم جایی در باغ سنگی‌اش مدفون است و این راز را که چطور فکر ساختن چنین باغی به ذهنش خطور کرده، با خود به عالم دیگر برده است؛ اما بعضی‌ها بر اساس فیلمی که سال‌ها پیش مسعود کیمیایی از زندگی درویش‌خان و ماجرای باغش ساخت، معتقدند درویش‌خان بعد از این که دارایی‌اش را از دست داده خواب دید که حتما این باغ را بنا کند.

علی یوشی‌زاده