رنگارنگ اما متحد

خرد و کلان, سیاه و سفید, مسیحی و مسلمان, همگی در جنبش اخیر آمریکا حضور دارند

تراکم ثروت در میان یک درصد خاص جامعه آمریکا از دهه ۷۰ میلادی آغاز شده است. طبق اعلام دفتر بودجه کنگره آمریکا، بین سال‌های ۱۹۷۹ و ۲۰۰۷، این یک درصد به طور میانگین ۲۷۵ درصد افزایش درآمد داشته‌ است. طی همین مدت، درآمد ۶۰ درصد آمریکایی‌های طبقه متوسط ۴۰ درصد افزایش یافته است.

در سال ۲۰۰۹، میانگین درآمد یک درصد ثروتمند ۹۶۰ هزار دلار و حداقل درآمد آن ۳۴۳ هزار و ۹۲۷ دلار بوده است. در سال ۲۰۰۷، ثروتمندان آمریکایی ۶/۳۴ درصد کل ثروت این کشور را از آن خود کردند و پس از رکود اقتصادی بزرگ اخیر که در سال ۲۰۰۷ آغاز شده، سهم کل ثروت این جمعیت یک درصدی از ۶/۳۴ درصد به ۱/۳۷ درصد افزایش یافته است.

● از هر سن و دین و نژاد

معترضین وال استریت را افرادی با عقاید سیاسی مختلف شامل لیبرال‌ها، آنارشیست‌ها، سوسیال‌ها، لیبرتارین‌ها، محیط‌گراها و مستقلین سیاسی تشکیل می‌دهند. همچنین با این که در اوایل شکل گیری جنبش، جوانان به دلیل استفاده بیشتر از شبکه‌های اجتماعی به عنوان محرک تجمعات، عمده جمعیت معترضین را شامل می‌شدند، اما به مرور و با پیشرفت این جریان، سن جمعیت هم بالاتر رفته است. حتی افراد با ادیان مختلف از جمله مسلمانان، یهودیان و مسیحیان در این اتحاد حضور دارند، به گونه‌ای که در نهایت در روز ۱۰ اکتبر آسوشیتدپرس از تنوع سن، جنسیت و نژاد در این اعتراضات گزارش داد.

طبق تحقیق کالج باروک دانشگاه شهری نیویورک از هزار و ۶۱۹ نفر از مردم در پارک زاکوتی - محل تجمع تظاهر کنندگان وال استریت - یک سوم افراد، بالای ۳۵ سال سن دارند، نیمی از آنها شاغل‌اند، ۱۳ درصد بیکارند و ۱۳ درصد بیش از ۷۵ هزار دلار در سال درآمد دارند. به علاوه، ۷۰ درصد این جمعیت از نظر سیاسی عقاید مستقل دارند و وابسته به احزاب دمکرات یا جمهوری خواه آمریکا نیستند.

● حمایت ویکی ‌لیکس

در کلیسای جامع سنت پال در لندن نیز وضعیت مشابهی برقرار است. جولیان آسانژ، مؤسس پایگاه اینترنتی ویکی لیکس، فریزر، کشیش کلیسای سنت پال، در کنار یک زن ۳۳ ساله بی‌خانمان، تنوع اقشار معترضان لندنی را به خوبی به تصویر می‌کشند. کارگران، دانشجویان و سالخوردگان اقشار عمده اجتماعات در لندن را تشکیل می‌دهند.

● چشم‌بادامی‌های بیکار

عمده اعتراضات در ژاپن آتشی است که از گور بیکاری برمی‌خیزد. نرخ رسمی بیکاری در ژاپن ۵ درصد اعلام شده، اما این میزان در بین جوانان این کشور ۹ درصد گزارش شده است.

بیش از ۴۵ درصد جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله ژاپنی در مشاغل غیرمرتبط مشغول فعالیت‌اند و این بدترین وضعیت برای جوانان ژاپنی پس از جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود. این گونه است که جوانان بیکار و کارگرانی که اخراج شده و یا دستمزد‌های واقعی آنها کاهش یافته، حجم وسیعی از معترضان را دربرگرفته‌اند.

● بی‌پولی دولتی

کسری بودجه در این کشورها، کاهش هزینه‌های عمومی دولت و متعاقباً کاهش بودجه آموزشی را رقم زده است. بدین ترتیب دانشجویان و دانش‌ آموزان بیشتر از سایر اقشار در اعتراضات خیابانی خود نمایی می‌کنند. در ایتالیا، فساد اخلاقی برلوسکونی، نخست وزیر سابق این کشور، یکی از کاتالیزورهای این جنبش اعتراضی بوده که در نهایت استعفای وی را در پی داشته است. البته تنوع اقشار در تمام کشورهای ملتهب به چشم می‌خورد و همین امر نشان دهنده ماهیت اجتماعی و نه سیاسی اعتراضات است.