بهترین نمایندگان ملت

رابطه تعداد کسانی که قدرت برنامه ریزی و توان مدیریتی بالایی برای نمایندگی ملت در سطوح راهبردی و بویژه در سطح ریاست جمهوری را داشته باشند به طور مستقیم بستگی به پایبندی عمومی به فرهنگ آزاداندیشی و قواعد و لوازم موردنیاز آن , اهتمام جدی نخبگان به راه های تقویت هویت و فردیت ایرانی و دوری از رسوب قدرت و بی قاعدگی سیاسی و رفتاری و منطق زور و برخوردهای امنیتی از سوی دولتمردان فعلی آن جامعه دارد

سخنم را با عشق به ملت آغاز می کنم.عصاره هر ملت در وکلای مجلس ، مدیر ان و دولتمردان ارشد ، روسای قوا و بویژه کسانی که توان برنامه ریزی و قدرت مدیریتی یک رییس جمهور را دارند خلاصه می شود.هر چه ملت ها از توان و ظرفیت بالا تری برای پرورش فردیت و ارتقای سرمایه های انسانی و ساخت انسان های بزرگ برخوردار باشند می توانند انتظار برآورده شدن آرزوهایشان را در آینده های دور و نزدیک بیشتر داشته باشند.سوال این است آیا در کشور ما فرایندی ملی برای آماده سازی و معرفی بهترین های ملت وجود دارد؟آنچه در این نوشتار ،فرایند ملی برای معرفی و ارتقای سرمایه های انسانی جامعه در سطوح راهبردی و مدیریتی نامیده می شود متفاوت از سایر کشور ها باید باشد زیرا در نظام های سیاسی توسعه یافته و دمکراتیک عمدتاً وظیفه نمایندگی مردم در فرایند جابجایی قدرت و گردش نخبگان بعهده احزاب و گروه های سیاسی است و در نظام های سیاسی توسعه نیافته و غیردمکراتیک اشخاص ،فرقه ها،قبایل و نهادهای نظامی و امنیتی در جامعه تعیین کننده هستندولی در ایران این نقش به احزاب داده نشده است و به تعبیر صحیح تر ،نقش احزاب در ساختار منحصر به فرد نظام سیاسی ج.ا.ایران زیربنایی نیست و بیشتر روبنایی است.

سوال نویسنده این است پس نقش های میانجی و پل ارتباطی بین حکومت کنندگان و حکومت شوندگان در ایران به عهده کیست؟کدخدا منشی و روابط شفاهی با بزرگان تاچه اندازه می تواند معیار خوبی برای انتصاب ها و انتخاب ها باشد و بدیهی است که همه شهروندان در شرایط برابر فرصت های برابری برای این ارتباط های شخصی ندارند و معیارهای دیگری نیاز است.

همه پرسی عمومی در موضوع انتخاب ها بخش آخر فرایند مورد نظر نویسنده است و در این نوشتار مطرح نیست و مراحل پیش از آن که بیشتر مورد غفلت نیز واقع شده بسیار تعیین کننده است.رسانه ها در مقایسه با احزاب و گروه های سیاسی برای معرفی افکار ،ایده ها و برنامه های راهبردی مردمان اندیشمند جامعه برد کمتری دارند و در ایران با موانع ساختاری نیز مواجه اند.جامعه هفتاد و چهار میلیون نفری ایران ظرفیت بالفعل اش چند فرد واجد شرایط برای ریاست جمهوری است و ظرفیت بالقوه اش چند نفر می تواند باشد؟شک نکنید تفاوت این دو ظرفیت و عدد حاصله از بررسی هر کدام بسیار زیاد خواهد بود.

رابطه تعداد کسانی که قدرت برنامه ریزی و توان مدیریتی بالایی برای نمایندگی ملت در سطوح راهبردی و بویژه در سطح ریاست جمهوری را داشته باشند به طور مستقیم بستگی به پایبندی عمومی به فرهنگ آزاداندیشی و قواعد و لوازم موردنیاز آن ، اهتمام جدی نخبگان به راه های تقویت هویت و فردیت ایرانی و دوری از رسوب قدرت و بی قاعدگی سیاسی و رفتاری و منطق زور و برخوردهای امنیتی از سوی دولتمردان فعلی آن جامعه دارد.

اگر من جای رییس جمهور بودم.با توجه به این که در دهه اول انقلاب در دوره نوجوانی فعال اجتماعی بوده و بعدها در دوره کارشناسی دانشگاه تهران با سهمیه آزاد و با رتبه ۵۰۰ پذیرفته شده و رزمنده و جانباز دفاع مقدس هستم و در دهه دوم ،تحصیلات تکمیلی در رشته روابط بین الملل را با رتبه ممتاز در دانشگاه شهید بهشتی طی کرده و پیش از آن طرح یک کار حزبی را ارایه کرده ام به گونه ای که اساسنامه پیشنهادی آن پس از سال ها ده ها برنامه ملی به ما نشان می دهد و در دهه سوم ، مدیر روابط عمومی موسسه آموزش از راه دور وزارت آموزش و پرورش ، مدیر مسوول سه نشریه دارای پروانه از هیات نظارت بر مطبوعات ،کارشناس برگزیده روابط عمومی های دولت و کارشناس نمونه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سطح ملی در سال ۱۳۸۶ بوده ام و هم اکنون در آغاز دهه چهارم ایده سازمان نظام مهندسی فرهنگی ج.ا.ایران با هدف پیاده سازی پاره ای از فرایندهای مهندسی محصول در حوزه فرهنگ ،ایده "نمایندگان ملت" با هدف استفاده از تمامی ظرفیت های انسانی ملت در عرصه های روابط خارجی ،ایده "مدل دولت رانتی یا فرهنگ تمدن ساز ایرانی" با هدف بازگشت فرهنگ ایرانی به اثربخشی های جهانی ، ایده "ایران ۱۹۰۰"با هدف ترسیم شیب تدریجی منحنی تحولات فرهنگی و اقتصادی و سیاسی در ایران تا پانصد سال آینده ،ایده "شهروند ایرانی با تراز جهانی" با هدف توسعه جغرافیای ایران در فضا در یک فرایند چندصد ساله ،ایده" ایران امروز ، ایران فردا" با هدف افزایش امید به زندگی در ایران و داشتن ایرانیانی با متوسط عمر بیش از ۲۰۰سال و درآمد سرانه بیش از ۲۰۰۰۰۰دلار در افق ایران ۱۹۰۰ و چند ایده دیگر را ارایه کرده ام که در سطح ملی و رسانه ای نیز بازتاب وسیعی یافته و با این که در سامانه ارتباط با رییس جمهور ثبت شده است از تاثیرات دولتی آن هنوز اطلاع نیافته ام و با توجه به کارکرد محدود احزاب در ساختار نظام سیاسی ج.ا.ایران و موانع ژورنالیسم حرفه ای و قرائت های مختلف نخبگان درباره منافع ملی در رسانه های همگانی نه تنها در برنامه های توسعه ملی، توسعه سیاسی کشور را تعطیل نمی کنم بلکه حتی فراتر از آن ، نظام روشی تعریف شده ، قانونمند و جامعی در ابعاد ملی طراحی می کردم تا تمامی شهروندان اندیشمند در عمل و نه در شعار بتوانند در شرایط برابر فرصت های برابری بدون دغدغه نیاز به ارتباط با بزرگان برای رسیدن به جایگاه های نمایندگی ملت در حوزه های راهبردی داخلی و خارجی اعم از وکالت مجلس شورای اسلامی ، مدیریت ارشد در عرصه های داخل کشور و نمایندگی ملت در عرصه های روابط خارجی ، ریاست قوا و بویژه ریاست جمهوری را داشته باشند و همیشه در فرایند گردش نخبگان و توزیع قدرت سیاسی بهترین های ملت به مردم برای انتخاب ها و به نظام سیاسی برای انتصاب ها معرفی شوند.برنامه ریزی های ملی برای یک نسل صورت نمی گیرد مگر می شود به شهروندان براساس آموزه های دینی و علمی توصیه کنیم در طول زندگی که الان متوسط آن برای زنان و مردان ایرانی ۷۲ سال است برنامه ریزی های فردی دقیقی برای همه عمر داشته باشند اما ملت ما برنامه هایش در افق بیست ساله بماند.

من آماده ام به اعتبار صدها مطلب راهبردی و فرهنگی و آموزشی در روزنامه های کثیرالانتشار و خبرگزاری ها و سایت های مرجع کشور و موفقیت ها و تلاش های سال های گذشته در ستاد وزارت آموزش و پرورش ، و در سال های اخیر در ستاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به اعتبار این که رتبه ممتاز کارشناسی ارشد روابط بین الملل و مشمول آیین نامه جذب و نگهداری نیروی انسانی نخبه در این مملکت هستم و کار وزارت امور خارجه را نیز به خوبی می شناسم برنامه های ام را برای پیشبرد هر یک از سه وزارت خانه یادشده ارایه کنم البته باید بگویم با بزرگان ارتباطی ندارم ولی این را می دانم ملت ایران که زمانی بر نیمی از جهان حکم فرمایی داشته اند بزرگ تر از هرآرمانی برایم هستند و من می خواهم همان اراده ،تمدن و بزرگی را به فرزندان این آب و خاک یادآوری کنم و از آن به سهم خود پیروی کنم.

ملت ایران ، ملت نجیب و صبوری است با این که در دفاع مقدس بیش از هزار میلیارد دلار خسارت دیده و برای بازسازی و توسعه کشور به پول آن غرامت نیاز داشته و دارد اما مطالبه آن را از طریق نهادهای حقوقی بین المللی تاحدودی به خاطر فلاکت مردم عراق در بیست سال گذشته پیگیری نکرده ولی با توجه به تشکیل دولت قانونی در عراق دیگر ضروری تر از هر ضرورتی است.

یا در تاریخ آورده اند که کوروش در فتح سرزمین بابل تمامی اسرای آنان را آزاد کرد و بخشید.ولی در این روزها که هدفمندسازی یارانه ها و سیاست های ریاضتی درباره ملت در دستور کار دولتمردان کشورمان قرار گرفته است ذکر یک نکته برای توسعه بحث در نوشته ها و پژوهش های سایر عزیزان به نظر نویسنده ضروری است.پس از انقلاب اسلامی ارایه کمک های خارجی بلاعوض و همبستگی با سایر ملل آزادی خواه و بویژه مسلمان از اهمیت خاصی برخوردار بوده و برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی از آن بهره برداری شده و به شکل ها و شیوه های متفاوت تا امروز نیز کم و بیش ادامه داشته است اما حذف یارانه ها و پرداخت بخشی از آن به طور مستقیم به ملت به افزایش درآمدهای دولت خواهد انجامید و بدیهی است باید این پول چه در داخل و چه در خارج از کشور برای ملت سرمایه گذاری شود و از سیاست داخلی به نفع سیاست خارجی بیشتر از این هزینه نشود.

هدفمندسازی یارانه ها در عرصه های مختلف سیاست خارجی یعنی این که از این پس روابط بین المللی کشورمان ، بیشتر براساس مزیت های اقتصادی و تکنولژیک ملت ها و نه صرفاً مزیت های سیاسی دولت ها بازنگری و بازمهندسی شود.بهترین نمایندگان ملت به دیپلماسی قوی و اصل بازگشت سرمایه به کشور اعتقاد راسخ دارند و آن را به صورت حرفه ای پیگیری می کنند.و...سخنم را با عشق به ملت تمام می کنم.

علیرضا سعیدآبادی