چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
برای درک مشکلات معلولان یک روزتان را روی صندلی چرخدار بگذارنید!
تا امروز با افراد زیادی که مثل بهنام سلیمانی دچار معلولیت جسمی-حرکتی بودهاند، گفتوگو کردهام. شاید نکتهای که بیش از همه در صحبتهای آنها بهطور مشترک وجود دارد، گلایه از نگاه ترحمآمیز مردم و توجه نداشتن مسوولان و دستاندرکاران به بهبود وضعیت معلولان بوده است...
بهنام هم با هر دوی این موضوعات روبرو بوده و هست ولی نکته جالب، نوع نگاه و زاویه دید او به این دو موضوع است که شاید جالبتر باشد آن را از زبان خود او بشنویم:
«هر انسان متکی به خود اگر احساس کند به او ترحم شده، گلهمند میشود و طبیعی است که ما معلولان که یک عمر تلاش کردهایم تا کارآمدی خود را اثبات کنیم، از این وضعیت بیش از دیگران میرنجیم ولی معتقدم در این موضوع به هیچوجه نمیتوان به نوع نگاه مردم خرده گرفت. حقیقت این است که آنها انسانهایی فوقالعاده عاطفی و سنتی هستند و دوست دارند به همنوع خود محبت کنند. وقتی با این طرز فکر، فرد معلولی را میبینند، میخواهند به او محبت کنند و چون این محبت را از حد میگذرانند، به ترحم تبدیل میشود. زمانی میتوان از این عمل ناراحت شد که هدف آن تحقیر باشد ولی مردم نمیخواهند کسی را تحقیر کنند. آنها از صمیم دل میخواهند ابراز محبت کنند، کمک کنند، دوستی کنند ولی چون راه درست آن را نمیدانند، به شکل ترحم بروز میکند.
عقیدهام این است که ما معلولان در این راه کمکاری کردهایم و خودمان باعث شدهایم نگاه مردم به ما ترحمآمیز باشد و اگر راه درست دوستی و دوستداشتن را به آنها یاد بدهیم، شاید دیگر هیچوقت کسی به اسم محبت، به ما ترحم نخواهد کرد.
شاید عدهای بگویند مسوولان باید در این زمینه فرهنگسازی میکردند و کمکاری از طرف آنها بوده که مردم با شرایط معلولان در جامعه آشنا نیستند. من این نظر را هم چندان قبول ندارم. چون در این سالها متوجه شدهام که خود مسوولان هم تصویر چندان درستی از معلول و معلولیت ندارند. نمیتوان تصورکرد افرادی که در نهادهای ذیربط پستی را قبول میکنند، حتما در همان حوزه آموزش دیدهاند و بر تمام مشکلات مربوط به آن احاطه کامل دارند. ما در بسیاری موارد دیدهایم کسانی که در مورد معلولان تصمیمگیری میکنند، از شرایط و نیازهای ما اطلاعات درستی ندارند. وقتی میگوییم «مناسبسازی»، آنها با توجه به آنچه از پیش آموختهاند و با استفاده از استانداردهای از پیش تعیینشده اقدامهایی انجام میدهند که شاید برای ما فایده چندانی هم نداشته باشد.
تا به حال کدام مسوول چشمش را بسته و با عصای سفید در خیابان راه رفته؟ کدام مسوول روی صندلی چرخدار نشسته و از روی جدول کنار پیادهرو رد شده؟ کدام مسوول توانسته یک روز خود را جای معلول بگذارد؟ مسوولان مقصر نیستند، فقط از شرایط ما آگاهی ندارند چون تعامل دوطرفهای که باید میان ما و آنها باشد، وجود ندارد و تا وقتی این تعامل به وجود نیامده، این ما هستیم که باید برای خود و نگاه مردم به خود کاری انجام دهیم وگرنه ساخت چند تیزر و تبلیغ برای از بین بردن این حس ترحم بزرگ کار چندانی انجام نمیدهد. ما حالاحالاها باید تلاش کنیم.»
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی شهدای خدمت ابراهیم رئیسی شهید جمهور رئیسی ایران شهادت رئیس جمهور سقوط بالگرد شهادت رئیسی
هواشناسی مترو تعطیلی ادارات شهرداری تهران سازمان هواشناسی هلال احمر کنکور شهر تهران بارش باران امتحانات نهایی پلیس آموزش و پرورش
قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا خودرو حقوق بازنشستگان بازار خودرو بورس دلار سایپا یارانه ایران خودرو یارانه نقدی
هالیوود تلویزیون موسیقی زنان سینمای ایران سینما لیلا حاتمی آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان شعر
دانش بنیان
حسین امیرعبداللهیان فلسطین شهید خدمت رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه روسیه امیرعبداللهیان آمریکا جنگ غزه چین ولادیمیر پوتین
فوتبال پرسپولیس استقلال ناصر حجازی باشگاه استقلال رئال مادرید لیگ برتر باشگاه پرسپولیس والیبال لیگ برتر ایران لیگ برتر انگلیس فدراسیون فوتبال
هوش مصنوعی اینترنت مایکروسافت اپل سامسونگ تبلیغات گوگل فناوری
سلامت کاهش وزن آلزایمر طول عمر افسردگی فشار خون